ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΒΑΘΕΙΑΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟ ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΙΣ ΤΙΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!!!.. ΑΝΑΒΙΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΑΥΤΟΝ.. ΥΠΕΡ ΑΥΤΩΝ.. ΩΣ ΑΓΙΩΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΕΡΟΝ ΑΥΤΩΝ!!!... Ω!!! ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΙΑΣ!!! ΚΑΙ Ω!!! ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ!!!.. ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΙΝ ΘΕΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ.. ΑΝΕΒΗΚΕ Η ΑΙΡΕΣΙΣ.. ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑΝ ΔΙΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΚΟΙΝΟΥ ΠΑΣΧΑ.. ΠΙΠΤΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΡΩΜΗΝ!!!.. ΑΛΛΑ Ο ΘΕΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΑΥΤΟ!!!.. ΘΑ ΣΑΡΩΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΟΡΜΟΛΥΚΙΑ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.. ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ!!!.. ΑΜΗΝ!!!.. ΑΛΗΘΩΣ!!!
Η απογοήτευση του π. Βαρθολομαίου.
Γράφει ο Μέτοικος
Ο π.Βαρθολομαίος, προχθές στο Φανάρι, πανηγύρισε με την τέλεση Δοξολογίας τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την 7η Δεκεμβρίου του 1965 που, στην Βασιλεύουσα Πόλη, έγινε η άρση των αναθεμάτων του 1054 από τον αιρετικό Πάπα Παύλο Στ΄ και τον κακόδοξο π.Αθηναγόρα.
Όμως, αθυμία κυρίευσε τη σύναξη των Φαναριωτών, είτε γιατί ο π.Βαρθολομαίος έδειξε ότι είναι βαθύτατα απογοητευμένος από την «αδιαφορίαν [των Ορθοδόξων Εκκλησιών] περί της αναγκαιότητος του έργου του» για «ένωση» με τους αιρετικούς φραγκολατίνους, είτε γιατί οι παριστάμενοι ρασοφόροι στον Πατριαρχικό Ναό εμνήσθησαν το λόγο του Αποστόλου Πέτρου «ἔφθασεν ὁ καιρὸς τοῦ νὰ ἀρχίσῃ ἡ κρίσις ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ… καὶ ἄν ὁ δίκαιος μόλις σώζηται, ὁ ἀσεβής καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ θέλει φανῆ;».
Με την υπεροψία της εξουσίας που τον διακρίνει, ο «νεο-Κυναίγειρος και νεο-Κυρηναίος του Οικουμενικού Θρόνου» διαπίστωσε «Εις περίοδον προϊούσης πολώσεως εις ολόκληρον τον κόσμον, συμπεριλαμβανομένης και της χριστιανικής οικουμένης», πόλωση των Ορθοδόξων Εκκλησιών για την οποία φέρει ακεραία την ευθύνη, ότι «Δυστυχώς, σήμερον παρατηρούμεν αύξουσαν αδιαφορίαν περί της αναγκαιότητος του έργου ημών(!!!)», δηλονότι, έργου που ο απώτερος στόχος του είναι η υποταγή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην αίρεση των Λατίνων δια της διαλεγομένης Ποιμαντικής, και της αγαπολογίας.
Εάν δεν επιτευχθεί ο «στόχος της ενότητος» με τους παποκαισαριστές τον οποίο ο π.Βαρθολομαίος ψυχανεμίζεται, τότε, κατά τον Κωνσταντινουπόλεως, θα επιστρέψουμε «εις το ηλλοτριωμένον παρελθόν» που, προφανώς, μας «κληροδότησαν οι προπάτορες ημών [που] υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού» και, οι «άκανθες» των Ιερών Κανόνων των Επτά Οικουμενικών Συνόδων «θα καταπνίξουν τον διάλογον», ακυρώνοντας το έργο του πονηρού να «επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που μας κληροδότησαν τη διάσπαση!
Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, λανθάνει για πολλοστή φορά.
Το χριστεπώνυμο πλήρωμα δεν «αδιαφορεί δια την αναγκαιότητα του έργου του», ολόκαρδα και ομοθυμαδόν το αποδοκιμάζει και, το κάνει αυτό, διότι ο κάθε πιστός χριστιανός «Σαν μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας πιστεύει ότι η Εκκλησία, μέσα στην οποία βαπτίσθηκε και ανατράφηκε, είναι η Εκκλησία, η αληθινή Εκκλησία, η μόνη αληθινή Εκκλησία. Και το πιστεύει αυτό για πολλούς λόγους: Ένεκα της προσωπικής πεποιθήσεως και ένεκα της εσωτάτης βεβαιώσεως του Αγίου Πνεύματος, που πνέει στα μυστήρια της Εκκλησίας και ένεκα των όσων είναι δυνατόν να γνωρίζει από την Αγία Γραφή και από την καθολική (ορθόδοξη) παράδοση της Εκκλησίας.
Είναι υποχρεωμένος, λοιπόν, ο κάθε Ορθόδοξος χριστιανός να θεωρεί όλες τις υπόλοιπες χριστιανικές «εκκλησίες» ως ελαττωματικές και, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να προσδιορίσει αυτές τις ελλείψεις των άλλων «εκκλησιών» με απόλυτη ακρίβεια.
Γι’ αυτό, λοιπόν, η ένωσις των Χριστιανών, γιά τους Ορθοδόξους, σημαίνει ακριβώς τήν παγκόσμια επιστροφή όλων στην Ορθοδοξία. Υπάρχει στον καθένα Ορθόδοξο χριστιανό μία μόνον ομολογιακή πεποίθηση˙ ότι ανήκει αποκλειστικά στην Una Sancta, στην Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν, Αποστολικήν Εκκλησίαν, την Ορθοδοξίαν», όπως ομολογούσε ο κληρικός Βαρθολομαίος Αρχοντώνης, πριν γίνει διαπρύσιος κήρυκας της παναίρεσης του Οικουμενισμού, ως πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε την επέτειο των 60 ετών από την άρση των αναθεμάτων
[Οἱ Οἰκουμενιστές] θά μᾶς τά καταργήσουν ὅλα. Θά μᾶς κατεβάσουν τίς Εἰκόνες. Θά μᾶς κατεβάσουν τόν Τίμιον Σταυρόν.
Προφητικός ο λόγος του Γέροντα Προκόπιου Μερτύρη (21 Δεκεμβρίου 1929 – 14 Μαΐου 2016). Ἐκφωνήθηκε στὸ μοναστῆρι του Ἱ.Μ. Παναγία ἡ Πάντων Χαρά Κορίνθου, τὴν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, στίς 3/4/2016.
«Σε λίγο θα προβάλει ο Τίμιος Σταυρός. Θα Τον δούμε και θα ενθυμηθούμε τους αγώνες στους οποίους υπεβλήθη ο Εσταυρωμένος Κύριός μας και Θεός μας για να σώσει τις ψυχές μας.
Εμείς, τί κάνουμε αδελφοί μου; Ακούμε τα διδάγματα που δίδονται σε εμάς από τον Τίμιον Σταυρόν; Ο Χριστός αιμόφυρτος, ακανθοστεφανωμένος επάνω στον Σταυρό μας διδάσκει. Εμείς ακούμε την διδασκαλία Του; Έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας για να ακούμε τα ψυχοφελή και τα ψυχοσωτήρια λόγια του Σωτήρος Χριστού μας;
Δυστυχώς αδελφοί μου όχι.
Και ιδιαιτέρως, επαναλαμβάνω, κατά την περίοδον αυτήν της πνευματικής κρίσεως που διερχόμεθα:
ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΟΛΑ.
Θα μας κατεβάσουν τις Εικόνες.
Θα μας κατεβάσουν τον Τίμιον Σταυρόν. (17' 37")
Δεν θα μας αφήσουν να λειτουργάμε Κυρίω τώ Θεώ μας, αλλά εν ονόματι του οικουμενισμού θα υποχρεωθούμε να αποδεχθούμε την διδασκαλία του και να ακολουθήσουμε τα διδάγματά του, Του οικουμενισμού.
Αδελφοί μου να προσέξουμε πάρα πολύ.
Οι ημέρες είναι πονηρές.
Όλα αυτά που γίνονται σήμερα στην Εκκλησία μας και σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, δεν γίνονται έτσι για να περάσει η ώρα μας. Είναι η Αλήθεια. Είναι η Ζωή. Είναι ο ίδιος ο Χριστός που προβάλει ενώπιόν σου και σε ζητάει να σε ευλογήσει και να σε οδηγήσει στο δρόμο της σωτηρίας.
Έλα λοιπόν. Άφησε την βρωμιά και την σαπίλα. Άκουσε εκείνα που σε διδάσκει ο Χριστός μας. Ενατένισε τον Τίμιον Σταυρόν με πίστη φλογερή και πάρε την απόφαση να απαρνηθείς τον αμαρτωλό εαυτό σου.
Η αυταπαρνησία λοιπόν, μεγάλη αρετή αδελφοί μου. Εάν δεν την έχουμε δεν είμαστε χριστιανοί ζωντανοί, όπως μας θέλει η Αγία μας Εκκλησία. Είμαστε ψεύτικοι. Επιφανειακοί».
Ἀπόσπασμα:
Ὅλη ἡ ὁμιλία:
Ἀναλόγιον: Στὶς ἡμέρες μας, ὑπάρχει μεγάλη πλάνη σὲ ὁρισμένους Κληρικοὺς (Ἐπισκόπους καὶ Πρεσβυτέρους) τῆς Ἐκκλησίας μας. Πλανηθέντες ἀπὸ τοὺς Εἰκονομάχους Προτεστάντες καὶ μετὰ ὁ ἕνας παρασυρθεὶς ἀπὸ τὸν ἄλλον ἢ κάνονας ὑπακοὴ στὸν ἄλλον, σὰν Εἰκονομάχοι Προτεστάντες, βγάζουν τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ὅπως τὸν εἶχαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, καὶ εἶτε τὸν ἀνεβάζουν ψηλὰ στὸν τοῖχο τῆς κόγχης, εἴτε τὸν ἀφαιροῦν παντελῶς. Ὁ Ἐσταυρωμένος ὑπῆρχε στὴν Ἁγία Τράπεζα πρὶν ἀπὸ τὴν Εἰκονομαχία. Ὅπως ὑπάρχει Σταυρὸς σὲ κάθε Ὀρθόδοξο Τάφο, ἔτσι ὑπάρχει καὶ ὁ Σταυρὸς μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Τράπεζα, ἡ ὁποῖα Ἁγία Τράπεζα εἶναι Τάφος Μαρτύρων. Ὑπάρχει μαρτυρία ἤδη ἀπὸ τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο ὅτι ἔπηξε μεγάλο Σταυρό στὴν Ἁγία Τράπεζα. Ὁ Σταυρὸς παλαιὰ πηγνυόταν βαθιά μέσα στὴν Ἁγία Τράπεζα. Στὴν Ὀρθοδοξία, μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὁ Σταυρὸς ἔχει πάντα τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό, ἰδιαίτερα μετὰ τὴν Εἰκονομαχία.
Πηγή: Τάς θύρας (17/12/2025)
Κανάλι youtube: apostolis hatzimaggos
Σελίδα γιὰ τὸν γ. Προκόπιο: ouranopolitis.gr
