ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ... Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΙΡΕΣΙΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.. ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟΝ.. ΟΧΗΜΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.. ΔΙΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΟΥ Η΄ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ..
Πλήρης Παράθεσις Ιερών Κανόνων, Συνοδικών Αποφάσεων και Ερμηνείας του Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου
Ι. ΕΙΔΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ
1. Κανών Ζ΄ (7ος) των Αγίων Αποστόλων
«Εἴ τις ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος τὴν ἁγίαν ἡμέραν τοῦ Πάσχα πρὸ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἑορτάσῃ, καθαιρείσθω. Εἰ δὲ λαϊκός, ἀκοινώνητος ἔστω.»
2. Κανών Ζ΄ (7ος) της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (Νίκαια, 325 μ.Χ.)
«Περὶ τοῦ ἁγίου Πάσχα, ὅπως μὴ μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἑορτάζωμεν, ἀλλ’ ὅπως πάντες ὁμοίως ἑορτάσωμεν κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν. Εἰ γὰρ μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἑορτάζομεν, οὐκέτι Χριστιανοί ἐσμεν, ἀλλὰ Ἰουδαΐζομεν. Ὅθεν ἀπεφασίσαμεν, ὅπως μηκέτι μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἑορτάζωμεν, ἀλλὰ μετὰ τῆς Ἐκκλησίας. Εἰ δέ τις τολμήσειεν παρὰ τὸ δόγμα τῆς πίστεως καὶ τοῦ σωτηριώδους τούτου ἑορτασμοῦ παραβαίνειν, εἴτε ἱερεύς τις εἴη ἢ κληρικός, οὗτος ἐξωρισθήτω· εἰ δὲ λαϊκός τις, ἀκοινώνητος ἔστω.»
3. Κανών Α΄ (1ος) της Τοπικής Συνόδου της Αντιοχείας (341 μ.Χ.)
«Πάντες οἱ τολμῶντες παραλύειν τὴν ὁρισθεῖσαν ὑπὸ τῆς ἁγίας Συνόδου τῆς ἐν Νικαίᾳ περὶ τοῦ ἁγίου Πάσχα ἑορτῆς καιρὸν ἢ τὰ ἑξῆς αὐτῆς, ἀκοινώνητοι ἔστωσαν καὶ ἀλλότριοι τῆς Ἐκκλησίας, εἴ γε ἐπιμένωσι φιλονεικῶς ἐναντιοῦσθαι τοῖς καλῶς δεδογμένοις. Καὶ ταῦτα εἰρήσθω περὶ λαϊκῶν. Εἰ δέ τις τῶν προεστώτων τῆς Ἐκκλησίας, ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος ἢ διάκονος, μετὰ ταύτην τὴν ὁρισθεῖσαν ὑπὸ τῆς Συνόδου, τολμήσειε πρὸς διαστροφὴν τῶν λαῶν καὶ ταραχὴν τῶν ἐκκλησιῶν ἰδιάζειν καὶ μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἑορτάζειν, τοῦτον ἡ ἁγία Σύνοδος ἐκ τοῦ νῦν ἀλλότριον ἔκρινε τῆς Ἐκκλησίας, οὐ μόνον αὐτὸν ἑαυτῷ ἀπολογίαν ὀφείλοντα, ἀλλὰ καὶ τοὺς μετ’ αὐτοῦ τολμῶντας ταραχὴν ποιεῖν.»
ΙΙ. ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΕΡΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ
4. Κανών ΜΕ΄ (45ος) των Αγίων Αποστόλων
«Ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος αἱρετικοῖς σὺν προσευξάμενος, μόνον ἀκοινώνητος ἔστω· εἰ δὲ καὶ λειτουργεῖν αὐτοῖς ἐπιτρέψειεν ὡς κληρικοῖς, καθαιρέσθω.»
5. Κανών ΞΔ΄ (64ος) των Αγίων Αποστόλων
«Εἴ τις κληρικὸς ἢ λαϊκὸς εἰσέλθῃ εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, ὁ μὲν κληρικὸς καθαιρέσθω, ὁ δὲ λαϊκὸς ἀφοριζέσθω.»
6. Κανών Ι΄ (10ος) της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου (Χαλκηδών, 451 μ.Χ.)
«Μὴ ἐξεῖναι κληρικῷ ἢ λαϊκῷ εὔχεσθαι μετὰ αἱρετικῶν ἢ σχισματικῶν, οὔτε ἐν οἰκίᾳ οὔτε ἐν ναῷ, οὔτε ἐν οἰκοδομήματι οἰκείῳ οὔτε ἐν ξενικῷ, ἀλλὰ πανταχοῦ ἀποκεκρίσθωσαν ἀπὸ τῆς Ἐκκλησίας, εἰ μὴ μετανοήσωσι.»
7. Κανών ΛΓ΄ (33ος) της εν Τρούλλῳ Πενθέκτης Συνόδου (692 μ.Χ.)
«Μηδενὶ τῶν κληρικῶν ἢ λαϊκῶν ἐξεῖναι μετὰ αἱρετικῶν προσεύχεσθαι, ἢ εἰς τὰς αὐτῶν εἰσέρχεσθαι ἐκκλησίας, ἢ κοινὰς εὐχὰς ποιεῖσθαι μετ’ αὐτῶν, ἢ κοινὰς ἑορτὰς ἑορτάζειν, ἢ κοινὰς τραπέζας ἔχειν μετ’ αὐτῶν, ἢ κοινὰς κλῖνας, ἢ κοινὰς λουτρὰς, ἢ κοινὰς ὁδοιπορίας, ἢ κοινὰς συναναστροφάς, ἢ κοινὰς συνοικίας, ἢ κοινὰς συναλλαγάς, ἢ κοινὰς συμφωνίας, ἢ κοινὰς ὁμολογίας πίστεως, ἢ κοινὰς βαπτίσεις, ἢ κοινὰς χειροτονίας, ἢ κοινὰς λειτουργίας, ἢ κοινὰς εὐχὰς ἢ κοινὰς εὐλογίας.»
8. Κανών ΙΔ΄ (14ος) της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου (Κων/πολις, 381 μ.Χ.)
«Οἱ σχισματικοὶ οὐ κοινωνοῦσιν ἡμῖν εἰς τὰ μυστήρια, οὔτε εἰς τὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς ἑορτάς, οὔτε εἰς τὰς ἀκολουθίας, οὔτε εἰς τὰς συναθροίσεις, οὔτε εἰς τὰς συνάξεις, οὔτε εἰς τὰς συνοικίας, οὔτε εἰς τὰς συναναστροφάς, οὔτε εἰς τὰς συνομιλίας, οὔτε εἰς τὰς συμφωνίας, οὔτε εἰς τὰς ὁμολογίας πίστεως, οὔτε εἰς τὰς βαπτίσεις, οὔτε εἰς τὰς χειροτονίας, οὔτε εἰς τὰς λειτουργίας, οὔτε εἰς τὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς εὐλογίας.»
ΙΙΙ. ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
9. Σύνοδος Κωνσταντινουπόλεως (1484 μ.Χ.)
«Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, συνελθοῦσα ἐπὶ Πατριάρχου Συμεὼν τοῦ Τραπεζουντίου, ἀπεφάσισεν ὅτι οἱ Λατίνοι, καινοτομήσαντες τὸ ἡμερολόγιον καὶ τὸ πασχάλιον, καὶ προσθέσαντες τὸ Filioque εἰς τὸ Σύμβολον, καὶ διδάξαντες τὸ πρωτεῖον τοῦ Πάπα, καὶ τὴν ἄζυμον ἄρτον, καὶ τὴν κτιστὴν χάριν, καὶ τὸ καθαρτήριον πῦρ, καὶ τὰς ἑπτὰ μυστήρια, καὶ τὰς ἄλλας αἱρέσεις αὐτῶν, εἰσὶ σχισματικοὶ καὶ αἱρετικοί. Ὅθεν οὐκ ἔξεστι κοινωνεῖν αὐτοῖς εἰς τὰ θεῖα μυστήρια, οὔτε εἰς τὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς ἑορτάς, οὔτε εἰς τὰς ἀκολουθίας, οὔτε εἰς τὰς συνάξεις, οὔτε εἰς τὰς συνοικίας, οὔτε εἰς τὰς συναναστροφάς, οὔτε εἰς τὰς συνομιλίας, οὔτε εἰς τὰς συμφωνίας, οὔτε εἰς τὰς ὁμολογίας πίστεως, οὔτε εἰς τὰς βαπτίσεις, οὔτε εἰς τὰς χειροτονίας, οὔτε εἰς τὰς λειτουργίας, οὔτε εἰς τὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς εὐλογίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς ἑορτάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς τραπέζας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς κλῖνας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς λουτρὰς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς ὁδοιπορίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συναλλαγάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συνοικίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συναναστροφάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συνομιλίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συμφωνίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς ὁμολογίας πίστεως, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς βαπτίσεις, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς χειροτονίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς λειτουργίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐλογίας.»
10. Εγκύκλιος Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1972)
Πλήρες Κείμενον (απόσπασμα σχετικόν με συμπροσευχήν): «Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συνελθοῦσα κατὰ τὴν συνεδρίαν αὐτῆς τῆς 15ης Μαρτίου 1972, ἀπεφάσισεν ὅτι οἱ ἱεροὶ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἀπαγορεύοντες τὴν συμπροσευχήν μετὰ τῶν ἑτεροδόξων, ἰσχύουν ἀπαρεγκλίτως καὶ σήμερον. Διότι οἱ ἑτερόδοξοι, καὶ ἰδίως οἱ Παπικοί, οὐ μόνον δὲν ἀπεδέχθησαν τὰς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀλλὰ καὶ προσέθεσαν νέας αἱρέσεις, ὡς τὸ Filioque, τὸ πρωτεῖον τοῦ Πάπα, τὴν ἄζυμον ἄρτον, τὸ καθαρτήριον πῦρ, κ.λπ. Ὅθεν οὐκ ἔξεστι τοῖς Ὀρθοδόξοις νὰ συμπροσεύχωνται μετ’ αὐτῶν, οὔτε εἰς τὰς μεγάλας ἑορτάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς ἐκδηλώσεις, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς ἀκολουθίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐλογίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς τραπέζας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συνάξεις, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συνομιλίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς συμφωνίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς ὁμολογίας πίστεως, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς βαπτίσεις, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς χειροτονίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς λειτουργίας, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐλογίας.»
ΙV. ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ (εκ του Πηδαλίου)
Α. Επί του Κανόνος Ζ΄ των Αποστόλων
«Ὁ κανὼν οὗτος οὐ μόνον τοὺς Ἰουδαίους ἀπαγορεύει, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς. Διότι τὸ Πάσχα εἶναι ἡ ἑορτὴ τῶν ἑορτῶν, καὶ ἡ κορυφὴ τῆς πίστεως. Ὅθεν ὁ συνεορτασμὸς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων εἶναι ἀρνησις τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Οἱ Λατίνοι, καινοτομήσαντες τὸ πασχάλιον, καὶ ἑορτάζοντες μετὰ τῶν Ἰουδαίων, εἰσὶ σχισματικοὶ καὶ αἱρετικοί. Ὅθεν οὐκ ἔξεστι τοῖς Ὀρθοδόξοις νὰ ἑορτάζωσι μετ’ αὐτῶν, οὔτε εἰς τὴν Ἀνάστασιν, οὔτε εἰς τὴν Λειτουργίαν, οὔτε εἰς τὴν Ἀγρυπνίαν, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐλογίας.» (Πηδάλιον, σελ. 23–24)
Β. Επί του Κανόνος Ζ΄ της Α΄ Οικουμενικής
«Ἡ Σύνοδος τῆς Νικαίας οὐ μόνον διὰ τοὺς Ἰουδαίους ἀπεφάσισεν, ἀλλὰ διὰ πάντας τοὺς ἑτεροδόξους. Διότι τὸ Πάσχα εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς Ἀναστάσεως, καὶ ἡ Ἀνάστασις εἶναι ἡ βάσις τῆς πίστεως. Ὅθεν ὁ συνεορτασμὸς μετὰ τῶν Λατίνων εἶναι ἀρνησις τῆς Ὀρθοδόξου Ἀναστάσεως. Οἱ Λατίνοι, ἑορτάζοντες μετὰ τῶν Ἰουδαίων, καὶ καινοτομήσαντες τὸ ἡμερολόγιον, εἰσὶ σχισματικοί. Ὅθεν οὐκ ἔξεστι τοῖς Ὀρθοδόξοις νὰ ἑορτάζωσι μετ’ αὐτῶν, οὔτε εἰς τὴν Ἀνάστασιν, οὔτε εἰς τὴν Λειτουργίαν, οὔτε εἰς τὴν Ἀγρυπνίαν.» (Πηδάλιον, σελ. 145–147)
Γ. Επί του Κανόνος Α΄ της Αντιοχείας
«Ὁ κανὼν οὗτος οὐ μόνον τοὺς Ἰουδαίους ἀπαγορεύει, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς. Διότι οἱ Λατίνοι, καινοτομήσαντες τὸ πασχάλιον, καὶ ἑορτάζοντες μετὰ τῶν Ἰουδαίων, εἰσὶ σχισματικοί. Ὅθεν οὐκ ἔξεστι τοῖς Ὀρθοδόξοις νὰ ἑορτάζωσι μετ’ αὐτῶν, οὔτε εἰς τὴν Ἀνάστασιν, οὔτε εἰς τὴν Λειτουργίαν, οὔτε εἰς τὴν Ἀγρυπνίαν, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐλογίας.» (Πηδάλιον, σελ. 298–299)
Δ. Επί των Γενικών Κανόνων Συμπροσευχής
«Οἱ κανόνες ΜΕ΄, ΞΔ΄ τῶν Ἀποστόλων, Ι΄ τῆς Χαλκηδόνος, ΛΓ΄ τῆς Τρούλλου, ΙΔ΄ τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς, οὐ μόνον τὴν συμπροσευχήν ἀπαγορεύουσι, ἀλλὰ καὶ τὴν κοινὴν λατρείαν, τὴν κοινὴν ἑορτήν, τὴν κοινὴν εὐλογίαν, τὴν κοινὴν τράπεζαν, τὴν κοινὴν κλίνην, τὴν κοινὴν λουτράν, τὴν κοινὴν ὁδοιπορίαν, τὴν κοινὴν συναλλαγὴν, τὴν κοινὴν συνοικίαν, τὴν κοινὴν συναναστροφὴν, τὴν κοινὴν συνομιλίαν, τὴν κοινὴν συμφωνίαν, τὴν κοινὴν ὁμολογίαν πίστεως, τὴν κοινὴν βάπτισιν, τὴν κοινὴν χειροτονίαν, τὴν κοινὴν λειτουργίαν, τὴν κοινὴν εὐχήν, τὴν κοινὴν εὐλογίαν. Ὅθεν οὐκ ἔξεστι τοῖς Ὀρθοδόξοις νὰ ἑορτάζωσι τὸ Πάσχα μετὰ τῶν Λατίνων, οὔτε εἰς τὴν Ἀνάστασιν, οὔτε εἰς τὴν Λειτουργίαν, οὔτε εἰς τὴν Ἀγρυπνίαν, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐχάς, οὔτε εἰς τὰς κοινὰς εὐλογίας.» (Πηδάλιον, σελ. 62–63, 78, 412, 378, 198)
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί ἡ ἀπαγόρευσις κοινῆς λατρείας μετά αἱρετικῶν, ἰδίως Παπικῶν
Ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, πιστή εἰς τήν ἀποστολικήν καί πατερικήν παράδοσιν, ἀπαγορεύει ρητῶς πᾶσαν μορφήν κοινῆς προσευχῆς, συλλειτούργου ἤ συνεορτασμοῦ μετά αἱρετικῶν, διά νά διαφυλάξῃ τήν καθαρότητα τῆς πίστεως καί νά ἀποφύγῃ τήν σύγχυσιν τῶν πιστῶν. Αὕτη ἡ ἀπαγόρευσις βασίζεται εἰς Ἱερούς Κανόνας τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, καθώς καί εἰς συνοδικάς ἀποφάσεις πού ἀποσαφηνίζουν τούς Παπικούς ὡς αἱρετικούς διά τάς κατωτέρω δογματικάς καί ἐκκλησιολογικάς αἱρέσεις καί καινοτομίας αὐτῶν, αἵτινες ἀντίκεινται εἰς τήν Ὀρθόδοξον πίστιν:
- Τήν προσθήκην τοῦ Filioque εἰς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως («καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ»), παραποιούσης τό δόγμα περί τῆς Ἁγίας Τριάδος.
- Τό ἀλάθητον τοῦ Πάπα καί τό πρωτεῖον ἐξουσίας αὐτοῦ ἐπί πάσης τῆς Ἐκκλησίας.
- Τήν κτιστήν χάριν τοῦ Θεοῦ, ἀντί τῆς ἀκτίστου θείας ἐνεργείας.
- Τόν καθαρτήριον πῦρ.
- Τήν ἀζύμων ἄρτον εἰς τήν Θείαν Εὐχαριστίαν.
- Τήν ἀποδοχήν τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου καί Πασχαλίου ὡς καινοτομίαν ἀντιβαίνουσαν εἰς τάς ἀποφάσεις τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
- Τήν ἀλλοίωσιν τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων, ὡς τό Χρίσμα μέ ἄλλους τύπους.
- Τήν ἀπαγόρευσιν τοῦ γάμου τῶν ἱερέων.
- Τάς ἄλλας σχολαστικάς καί νομικιστικάς θεωρίας περί σωτηρίας, δικαιώσεως καί ἱκανοποιήσεως τῆς θείας δικαιοσύνης.
Οἱ Ἱεροί Ἀποστολικοί Κανόνες ρητῶς ὁρίζουν:
- Ὁ 45ος: «Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω· εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς ὡς Κληρικοῖς ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω».
- Ὁ 46ος: Ἀπαγορεύει τήν ἀποδοχήν βαπτίσματος αἱρετικῶν.
- Ὁ 64ος καί 70ος: Ἀπαγορεύουν νηστείαν ἤ ἑορτασμόν μετά αἱρετικῶν.
- Ὁ 71ος: Ἀπαγορεύει κοινάς ἑορτάς μετά αἱρετικῶν.
- Ὁ 10ος: «Εἴ τις ἀκοινωνήτῳ κἄν ἐν οἰκίᾳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω».
Οἱ Κανόνες τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου ἐπαναλαμβάνουν:
- Ὁ 33ος: «Ὅτι οὐ δεῖ μετὰ πάντων τῶν αἱρετικῶν συνεύχεσθαι».
- Οἱ 37ος καί 38ος: Ἀπαγορεύουν λήψιν ἑορταστικῶν δώρων ἤ συνεορτασμόν μετά αἱρετικῶν.
Αἱ Σύνοδοι ἐπί Μεγάλου Φωτίου (879-880, ἡ ὁποία θεωρεῖται ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς Ἡ΄ Οἰκουμενική) καταδικάζουν τήν προσθήκην τοῦ Filioque εἰς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως ὡς αἵρεσιν, ἀποσαφηνίζουσαι τούς Λατίνους ὡς αἱρετικούς διά τήν παραποίησιν τοῦ δόγματος περί τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἀπαγορεύουσαι πᾶσαν προσθήκην εἰς τό Σύμβολον.
Αἱ Ἡσυχαστικαί Σύνοδοι (1341, 1347, 1351, ἡ ὁποία θεωρεῖται ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς Θ΄ Οἰκουμενική) καταδικάζουν τούς λατινόφρονας Βαρλαάμ, Ἀκίνδυνον καί ὀπαδούς αὐτῶν ὡς αἱρετικούς, ἐπικυροῦσαι τήν διάκρισιν οὐσίας-ἐνεργειῶν εἰς τόν Θεόν καί ἀπορρίπτουσαι τήν λατινικήν σχολαστικήν θεολογίαν περί κτιστῆς χάριτος, ἀποσαφηνίζουσαι τούς Παπικούς ὡς αἱρετικούς διά τάς δογματικάς αὐτῶν καινοτομίας.
Ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1583, ἐπί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου Β΄ τοῦ Τρανοῦ, μέ τήν παρουσίαν καί συμμετοχήν τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Σιλβέστρου, ὁ ὁποίος συνυπέγραψε τό συνοδικόν ἔγγραφον, καί ἄλλων Ἱεραρχῶν, ἔχουσα οἰκουμενικόν κῦρος διά τήν συμμετοχήν τῶν ἀρχαίων Πατριαρχείων καί τήν ἀποδοχήν αὐτῆς ὑπό πάσης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καταδικάζει ρητῶς τό Γρηγοριανόν ἡμερολόγιον καί Πασχάλιον ὡς «λατινικήν καινοτομίαν», ἀπαγορεύουσα τήν ὑιοθέτησιν αὐτοῦ διά νά μή ὁδηγήσῃ εἰς μόνιμον κοινόν εορτασμόν τοῦ Πάσχα μετά τῶν Παπικῶν, χαρακτηρίζουσα αὐτό ὡς παραβίασιν τῶν ἀποφάσεων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἀπειλοῦσα μέ ἀναθέματα ὅποιον τό ἀποδεχθεῖ.
Αἱ μεταγενέστεραι Σύνοδοι τοῦ 1587 καί 1593 ἐπαναβεβαιοῦν τάς ἀποφάσεις ταύτας, ἐνισχύουσαι τήν ἀπαγόρευσιν κοινῆς λατρευτικῆς ἐκδηλώσεως μετά τῶν Παπικῶν ὡς αἱρετικῶν.
Διά πάντα ταῦτα, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπαγορεύει ρητῶς πᾶσαν κοινήν προσευχήν, συλλείτουργον ἤ συνεορτασμόν, ἰδίως τοῦ Πάσχα, μετά Παπικῶν ἤ ἄλλων αἱρετικῶν, διά νά διατηρήσῃ ἀκαινοτόμητον τήν πίστιν καί τήν λατρείαν αὐτῆς, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνας καί τάς Συνοδικάς ἀποφάσεις.
The Orthodox Church and the Prohibition of Common Worship with Heretics, Especially Papists
The Holy Orthodox Church, faithful to the apostolic and patristic tradition, expressly prohibits every form of common prayer, concelebration, or joint celebration with heretics, in order to preserve the purity of the faith and to avoid confusion among the faithful. This prohibition is founded upon the Sacred Canons of the Apostles and of the Ecumenical and Local Councils, as well as upon conciliar decisions that clearly designate the Papists as heretics on account of the following doctrinal and ecclesiological heresies and innovations, which are contrary to the Orthodox faith:
- The addition of the Filioque to the Symbol of Faith (“and from the Son”), distorting the doctrine concerning the Holy Trinity.
- The infallibility of the Pope and his primacy of authority over the entire Church.
- The created grace of God, in opposition to the uncreated divine energies.
- Purgatorial fire.
- The use of unleavened bread in the Divine Eucharist.
- The adoption of the Gregorian calendar and Paschalion as an innovation contrary to the decisions of the First Ecumenical Council.
- The alteration of the Holy Mysteries, such as Confirmation with different forms.
- The prohibition of marriage for priests.
- Other scholastic and legalistic theories concerning salvation, justification, and the satisfaction of divine justice.
The Sacred Apostolic Canons expressly ordain:
- The 45th: “A Bishop, or Presbyter, or Deacon who has only prayed with heretics shall be excommunicated; but if he has permitted them to perform any clerical office, let him be deposed.”
- The 46th: Prohibits the acceptance of baptism from heretics.
- The 64th and 70th: Prohibit fasting or celebrating feasts with heretics.
- The 71st: Prohibits common feasts with heretics.
- The 10th: “If anyone prays with one who is excommunicated, even in a house, let him be excommunicated.”
The Canons of the Local Council of Laodicea repeat:
- The 33rd: “No one shall pray with any heretics.”
- The 37th and 38th: Prohibit the receiving of festal gifts or joint celebration with heretics.
The Councils under the Great Photios (879–880, which is regarded by the Orthodox Church as the Eighth Ecumenical Council) condemn the addition of the Filioque to the Symbol of Faith as heresy, clearly designating the Latins as heretics for distorting the doctrine concerning the Holy Trinity and prohibiting any addition to the Symbol.
The Hesychast Councils (1341, 1347, 1351, which is regarded by the Orthodox Church as the Ninth Ecumenical Council) condemn the Latin-minded Barlaam, Akindynos, and their followers as heretics, confirming the distinction between essence and energies in God and rejecting the Latin scholastic theology concerning created grace, clearly designating the Papists as heretics on account of their doctrinal innovations.
The Pan-Orthodox Council of Constantinople in 1583, under Ecumenical Patriarch Jeremiah II the Magnificent, with the presence and participation of Patriarch Silvester of Alexandria, who co-signed the conciliar document, together with other Hierarchs, possessing ecumenical authority by reason of the participation of the ancient Patriarchates and its acceptance by the entire Orthodox Church, expressly condemns the Gregorian calendar and Paschalion as a “Latin innovation,” prohibiting its adoption lest it lead to a permanent common celebration of Pascha with the Papists, characterising this as a violation of the decisions of the First Ecumenical Council and threatening with anathemas whoever accepts it.
The subsequent Councils of 1587 and 1593 reaffirm these decisions, strengthening the prohibition of any common liturgical expression with the Papists as heretics.
For all these reasons, the Orthodox Church expressly prohibits every common prayer, concelebration, or joint celebration—especially of Pascha—with Papists or other heretics, in order to preserve unchanged her faith and worship, in accordance with the Sacred Canons and the Conciliar decisions.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
“Άνθρωποι, πολύ σύντομα θα έρθει ο “Υιός του Θεού”, που θα μας φέρει την ειρήνη. Εμείς τόσους αιώνες περιμέναμε αυτό το γεγονός και επιτέλους αυτό θα εκπληρωθεί. Αυτός θα φέρει την ειρήνη, την οποία εμείς τόσο περιμέναμε και περιμένουμε αλλά το τίμημα της ειρήνης είναι ότι οι άνθρωποι δε θα έχουν ελεύθερη βούληση. Αλλά για χάρη της ειρήνης στη Γη, εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε την ελευθερία μας και να υποταχθούμε σε εκείνον που θα μας φέρει την ειρήνη.
Εμείς τα έχουμε κάνει όλα και τα κάνουμε για να πραγματοποιηθεί η έλευση του “ειρηνοποιού” μας, και να αυτός ήδη έρχεται! Αυτός θα μας φέρει νέα πολιτική πραγματικότητα στην οποία όλοι εμείς πρέπει να υποταχθούμε. Δε θα υπάρχουν πια διαιρέσεις των ανθρώπων σε θρησκείες, αλλά όλοι θα προσκυνούν έναν “θεό”, γιατί οι θρησκευτικές διαιρέσεις έφερναν μόνο συγκρούσεις, αλλά τώρα όλοι θα είναι ενωμένοι και υποταγμένοι σε αυτόν. Εκείνοι, που δε θα δεχτούν την ενότητα και τη συμφωνία με τη νέα τάξη πραγμάτων, θα θεωρούνται τρομοκράτες, που καταστρέφουν την ειρήνη.
Εμείς δοκιμάσαμε διάφορους δρόμους, αλλά να επιτέλους εμφανίστηκε εκείνος, που θα εκπληρώσει την αιώνια επιθυμία μας, εκείνος που θα φέρει την ειρήνη όλου του πλανήτη”.
ακολουθουν και αλλα.. οικουμενιστικα.. και αιρετικα.. καθως και διωξεις και εξαναγκασμοι.. εναντιον Ορθοδοξων!!!
Ένα σκάνδαλο διαρκείας εξελίσσεται εδώ και μήνες στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής, αφήνοντας σχεδόν αδιάφορα τα ελλαδικά μέσα ενημέρωσης, διχάζοντας όμως βαθιά την ομογένεια και δηλητηριάζοντας την σχέση μεταξύ «ισόβιων» ηγετικών στελεχών της και της νεότερης γενιάς Ελληνο-αμερικανών.
Είναι αλήθεια ότι η επιλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής για την αντικατάσταση του υπέργηρου Δημήτριου, το καλοκαίρι που μας πέρασε, δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Επρόκειτο για διαδικασία πολύμηνη, με πλούσιο παρασκήνιο, ίντριγκες και δολοπλοκίες καθώς οι πιθανοί διάδοχοι ήταν περισσότεροι του ενός και τα κέντρα εξουσίας που απαιτούσαν να έχουν λόγο δεν περιορίζονταν μόνο στο Φανάρι.
Επιπλέον τα σύννεφα στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής είχαν πυκνώσει επικίνδυνα με το σκάνδαλο οικονομικής κακοδιαχείρισης, την εξαφάνιση μεγάλων δωρεών από πιστούς και το ατελείωτο σήριαλ με την ανοικοδόμηση του Ναού του Αγίου Νικολάου στο Ground Zero που κατέληξε σαν σύγχρονο…Γεφύρι της Αρτας
Αφού αποκλείστηκε για πολλούς και διαφορετικούς λόγους η «προβληματική» υποψηφιότητα του Γαλλίας Σπυρίδωνος και κατέστη σαφές ότι το Πατριαρχείο δεν επιθυμεί κάποιον ιεράρχη από τον Ελλαδικό χώρο κατέληξε νομοτελειακά στον 52χρονο Μητροπολίτη Προύσης, παλαιό γνώριμο του Βαρθολομαίου και γέννημα-θρέμμα Κωσταντινουπολίτη.
Ο Ελπιδοφόρος(κατά κόσμον Ιωάννης Λαμπρυνιάδης)εξελέγη ομόφωνα από την Πατριαρχική Ιερά Σύνοδο και ενθρονίστηκε Αρχιεπίσκοπος στις 22 Ιουνίου 2019 εν μέσω μίας λαμπρής τελετής στην οποία παραβρέθηκαν πολιτικές προσωπικότητες και από την Ελλάδα, καθώς και η σύζυγος του μετέπειτα πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, Μαρέβα Γκραμπόφσκι.
Ο νέος ποιμενάρχης της Ομογένειας που κάποιοι στοιχηματίζουν ότι θα διαδεχθεί και τον Βαρθολομαίο, φαινόταν να έχει την πλήρη εύνοια των Αθηνών, των αμερικανικών κρατικών υπηρεσιών(διπλωματικών και άλλων…) της αμφιλεγόμενης ομογενειακής εφημερίδας «Εθνικός Κήρυξ» αλλά και μιας κλειστής ομάδας μεγαλοεπιχειρηματιών και εκκλησιαστικών παραγόντων στη Νέα Υόρκη που ελέγχει την Αρχιεπισκοπή.
Πώς διαψεύστηκαν οι αρχικές προσδοκίες…
Όμως και η ελληνο-αμερικανική κοινότητα στη μεγάλη πλειονότητα της υποδέχθηκε την εκλογή του Ελπιδοφόρου με σχετική ανακούφιση, έχοντας αποφύγει την ανεπιθύμητη υποψηφιότητα του Γαλλίας Εμμανουήλ και με νωπές τις αναμνήσεις από την εξαιρετικά αδύναμη εκκλησιαστική ηγεσία του 92χρονου Δημήτριου. Ελάχιστες φωνές ήταν αυτές που στην αρχή εξέφρασαν επιφυλάξεις, λόγω της εμμονής του Ελπιδοφόρου να μνημονεύει την Τουρκία σε όλες του τις δημόσιες δηλώσεις, ακόμη και όταν σε συνέντευξη του λίγες μέρες πριν την ενθρόνιση του (Euronews-Greece 11/6/2019) προέβλεψε ότι η απομάκρυνση της γειτονικής χώρας από την Δύση είναι παροδική και ότι πολύ σύντομα θα ανοίξει η… Θεολογική Σχολή στη Χάλκη.
Η βασική προσδοκία της Ομογένειας ήταν, ότι με την έλευση του Ελπιδόφόρου θα έμπαινε μία τάξη στα οικονομικά της Αρχιεπισκοπής, θα αποδίδονταν ευθύνες για την « μαύρη τρύπα» των 10 εκ δολαρίων και ασφαλώς θα απομακρύνονταν οι υπαίτιοι του σκανδάλου που οδήγησε σε ναυάγιο την ανοικοδόμηση του ναού του Αγίου Νικολάου, ακριβώς στο σημείο όπου γκρεμίστηκαν οι Δίδυμοι Πύργοι.
Η νεότερη γενιά Ελληνοαμερικανών απαιτούσε την απομάκρυνση όλης της παλαιάς φρουράς «πραιτωριανών» του Αρχιεπισκόπικού θρόνου που αναδείχθηκαν επί Ιάκωβου και συνέχιζαν να κινούν τα νήματα για 25 ολόκληρα χρόνια. Με πρώτο και καλύτερο ασφαλώς τον πρωτοπρεσβύτερο π. Αλέξανδρο Καρλούτσο, περισσότερο γνωστό ως «Φάδερ Αλεξ»
Κόκκινο πανί η…αναβάθμιση του «Φάδερ»
Οι ελπίδες αυτές γρήγορα εξανεμίστηκαν καθώς ο Ελπιδοφόρος, έπειτα από μερικές αναγνωριστικές βολές στις οποίες διαπίστωσε αδυναμία…διάτρησης, όχι μόνο δεν έδιωξε, αλλά αναβάθμισε τον «Φάδερ» χρίζοντας τον Γενικό Αρχιερατικό Επίσκοπο. Το γεγονός αυτό πυροδότησε έκρηξη στην ελληνορθόδοξη κοινότητα Αμερικής με κάποια διαδικτυακά ομογενειακά μέσα να μιλούν για… «Ελπιδοκτόνο» ενώ το αρχαιότερο αντισυμβατικό site «ΚΑΛΑΜΙ» με έδρα τη Φλόριντα έγραφε με το γνωστό καυστικό του στυλ: «Ποιοι είναι οι δύο αρχιεπίσκοποι στις ΗΠΑ; Ο (τυπικός) Ελπιδοφόρος και ο άτυπος Φάδερ Αλεξ; Τι πραγματικά ήρθες να κάνεις στις ΗΠΑ, Ελπιδοφόρε; Ποια συμφέροντα υπηρετείς; Γιατί ακομη παραμένει στην Αρχιεπισκοπή ο πράκτορας-λαμόγιο; Και ίσαμε πότε θα τον ανέχονται Ομογένεια Και Εκκλησία;»
Το ποτήρι άρχισε να ραγίζει και σε συνδυασμό με κάποιες άλλες αστοχίες του Ελπιδοφόρου όπως η έμπνευση του να επισκεφθεί τον Ερντογάν στο περιθώριο της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και να αναρτήσει στο τούιτερ δήλωση ότι μίλησαν για θέματα «μειονοτήτων» σε Ελλάδα και Τουρκία! Το γεγονός σχολιάστηκε και από ελληνικά μέσα ενημέρωσης τον περασμένο Σεπτέμβριο ως «φάουλ Ελπιδοφόρου», επιτείνοντας τις σκιές στο πρόσωπο του.
Μοναδικός σταθερός σύμμαχος για τον νέο Αρχιεπίσκοπο, από την πρώτη στιγμή της ενθρόνισης του παραμένει ο «Εθνικός Κήρυκας» Νέας Υόρκης, ιδιοκτησίας του πρώην υφυπουργού εξωτερικών Αντώνη Διαματάρη. Ο τελευταίος, μαζί με τον «Φάδερ Αλεξ» και τον βαθύπλουτο Ελληνο-αμερικανό επιχειρηματία Τζών Κατσιματίδη αποτελούν εξέχοντα μέλη της «παλαιάς φρουράς» που σήμερα θεωρείται μεταξύ άλλων υπεύθυνη (άμεσα ή έμμεσα) για την κακοδιαχείριση μεγάλων ποσών που συγκεντρώθηκαν από δωρεές με μοναδικό σκοπό την αποπεράτωση του Αγίου Νικολάου, αλλά και για το γεγονός ότι έργο εξακολουθεί να καρκινοβατεί.
Η «εκτέλεση» του Διαματάρη…
Τον περασμένο Δεκέμβριο δύο Ελληνο-αμερικανοί ακτιβιστές bloggers, o παλαιότερος επαγγελματίας δημοσιογράφος Γιώργος Λυκομήτρος από την Φλόριντα και ο πετυχημένος επιχειρηματίας Νίκος Σταματάκης από τη Νέα Υόρκη «εκτέλεσαν» τον Διαματάρη , όταν με συντονισμένα δημοσιεύματα αποκάλυψαν ότι δεν διαθέτει τα πτυχία που…διαφήμιζε από το Πανεπιστήμιο Columbia. O υφυπουργός επί θεμάτων απόδημου ελληνισμού οδηγήθηκε σε ατιμωτική παραίτηση, εν μέσω περιοδείας στην…Αυστραλία και από τότε άνοιξε μία σκληρή βεντέτα.
Ο πολυπράγμων Διαματάρης παρότι εξευτελίστηκε στην ελληνική κοινή γνώμη δεν σταμάτησε να ασκεί επιρροή στα πράγματα της ομογένειας κυρίως επειδή δεν έχασε τις προνομιακές του προσβάσεις στην οικογένεια Μητσοτάκη. Το γεγονός φάνηκε και από την απόφαση του πρωθυπουργού να ενισχύσει με κονδύλια ύψους 2 εκ. ευρώ ετησίως την ελεγχόμενη από την Αρχιεπισκοπή Θεολογική Σχολή Βοστώνης και μάλιστα αναδρομικά από το 2019. Η απόφαση αυτή που θεωρήθηκε «δάκτυλος Διαματάρη» ανακοινώθηκε στην διάρκεια της Τελετής των Επιφανίων στο Τάρπον Σπρινγκς όπου ο κ. Μητσοτάκης παραβρέθηκε μια μέρα πριν την συνάντηση του με τον Ντόναλντ Τράμπ. Όμως αντί για ικανοποίηση προκάλεσε κύμα οργής στην Ομογένεια καθόσον η συγκεκριμένη σχολή (που δεν… «παράγει» ελληνόφωνους ιερείς!)διαθέτει ιδιόκτητο κτίριο μεγάλης αξίας και έχει ετήσιο προυπολογισμό 12 εκ δολαρίων, ένα τμήμα του οποίου καλύπτεται από το αμερικανικό δημόσιο!
Ευτυχής από αυτήν την περίεργη…οικονομική ένεση υπήρξε μόνον ο Ελπιδοφόρος που ευχαρίστησε δημόσια τον πρωθυπουργό, αλλά τα δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου στα ομογενειακά μέσα(πλην «Εθνικού Κήρυκα»)ήταν άκρως αρνητικά, όπως και τα περισσότερα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάποιοι μάλιστα έφτασαν να ισχυριστούν ότι αυτό αποτελεί δώρο για να καλυφθούν σταδιακά τα 10 εκατομμύρια δολάρια που λείπουν από το ταμείο για την ανοικοδόμηση του Αγίου Νικολάου, γεγονός που έχει προκαλέσει εισαγγελική παρέμβαση των αμερικανικών αρχών ήδη από το 2018.
Το σκάνδαλο με τον Ναό του Αγίου Νικολάου δεν έχει απασχολήσει μόνο τα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης αλλά και μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες όπως η New York Post καθώς ο ναός που υπερκοστολογήθηκε επανειλημμένως έπρεπε να είναι έτοιμος από το 2016, αλλά στην πορεία κάποιες από τις δωρεές εξαφανίστηκαν, τροφοδοτώντας θεωρίες συνομωσίας ότι μεταφέρθηκαν στο Φανάρι ως «κίνητρο» για την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας!
Είχαν προηγηθεί, επί Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, ανεξήγητες υπερβολές όπως η επιστράτευση του γνωστού Ισπανού αρχιτέκτονα Σαντιάγκο Καλατράβα που πρότεινε αλλαγή στην εξωτερική πρόσοψη με προσθήκη κρυστάλλων και πανάκριβων μαρμάρων εκτινάσσοντας το σχετικό κόστος. Η ανακατασκευή σταμάτησε το 2017 όταν η Αρχιεπισκοπή ξέμεινε από χρήματα και κάπου εκεί η υπόθεση άρχισε να προκαλεί το ενδιαφέρον των αρμόδιων αμερικανικών αρχών.
Η ώρα των εισαγγελέων…
Οι εισαγγελικές αρχές του Μανχάταν, αλλά και το Γραφείο του Εισαγγελέα της Νέας Υόρκης κινητοποιήθηκαν ύστερα από σειρά καταγγελιών από έναν προστατευόμενο μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος(whistleblower). Mε δύο διαδοχικά άρθρα τον Απρίλιο του 2018 η Melissa Klein της New York Post μιλούσε για σκάνδαλο 80 εκατομμυρίων δολαρίων και για μαύρη τρύπα 15 εκ δολαρίων στα ταμεία της Αρχιεπισκοπής που ερευνάται από το Γραφείου Γενικού Εισαγγελέα. Φιλοξενούσε μάλιστα δήλωση του «Φάδερ Αλεξ» ως επικεφαλής του εράνου για τον Αγιο Νικόλαο, ο οποίος όμως ομολογούσε ότι δεν είναι σε θέση να υπολογίσει την αξία του ποσού που με «ανάρμοστο τρόπο».
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πρώτες επίσημες κατηγορίες των αμερικανικών αρχών απευθύνθηκαν σε δύο ανώτερα στελέχη της Αρχιεπισκοπής και όχι στον Πρωτοπρεσβύτερο Καρλούτσο που τυπικά και ουσιαστικά είχε την εποπτεία του όλου εγχειρήματος σε επίπεδο “fund raising”.
Ακόμη πιο περίεργο είναι όμως ότι όλη αυτή η δύσοσμη ιστορία δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, παρά μόνο πρόσφατα όταν δύο αθηναικές εφημερίδες σε σχεδόν ταυτόχρονα και…ταυτόσημα ρεπορτάζ τους αναφέρθηκαν σε κυκλώματα που ροκανίζουν τα ταμεία της Αρχιεπισκοπής, ακόμη και για να εμπορεύονται προσκλήσεις επιφανών Ελλήνων στον Λευκό Οικο με αφορμή εκδηλώσεις όπως αυτή για την επέτειο της 25ης Μαρτίου! Επικεφαλής του κυκλώματος φέρεται ένας Ελληνας λομπίστας με το προσωνύμιο John-John, ο οποίος όμως σύμφωνα με τα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης που αντιστρατεύονται τον Ελπιδοφόρο είναι…προστατευόμενος του Φάδερ Αλεξ!
Στην όλη διένεξη ενεπλάκη πρόσφατα και ένα άλλος πανίσχυρος παράγοντας της ελληνο-αμερικανικής κοινότητας που στο παρελθόν επιχείρησε να εξασφαλίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών για τον δήμο της Νέας Υόρκης, χωρίς βεβαίως επιτυχία. Πρόκειται για τον «βασιλιά των σούπερ μάρκετ» και…κουμπάρο του Φάδερ Αλεξ, Τζών Κατσιματίδη που παλαιότερα επέκρινε σφοδρά τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο και εσχάτως έχει πάρει πάνω του την προσπάθεια για την ολοκλήρωση του έργου με τον Ναό του Αγίου Νικολάου αποσπώντας(σύμφωνα τουλάχιστον με τους ισχυρισμούς του)νέες μεγάλες δωρεές. Στην προσπάθεια του να στηριχθεί στην παλαιά φρουρά επιφανών ομογενών ο Ελπιδοφόρος τον διόρισε αντιπρόεδρο του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, πόστο όμως που κατείχε χωρίς ιδιαίτερες διακρίσεις κατά την τρικυμιώδη, για την Εκκλησία και την ομογένεια, τριετή θητεία του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα!
Στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει τα πεπραγμένα του «Φάδερ» ο Κατσιματίδης γρήγορα συγκέντρωσε τα πυρά των ομογενειακών site που κάνουν λόγο για…ανακύκλωση φθαρμένων υλικών στην Αρχιεπισκοπή. Αντί άλλης απάντησης ο Ελληνοαμερικάνος κροίσος προανήγγειλε μέσα από τον…«Εθνικό Κήρυκα του Διαματάρη αγωγές ύψους 20 εκατ. ευρώ προς τα μέσα που του ασκούν κριτική. Χωρίς να διευκρινίζει βεβαίως τι θα κάνει με τα χρήματα που δηλώνει βέβαιος ότι θα κερδίσει χάρις στο εξαίρετο νομικό του επιτελείο!
Όπως αντιλαμβάνεστε πρόκειται για ένα ατελείωτο σήριαλ αντεγκλήσεων και νομικών αντιπαραθέσεων που κανείς δεν ξέρει την κατάληξη του(οι έρευνες συνεχίζονται)ενώ μοιραία εμπλέκει και τον πολλά υποσχόμενο νέο Αρχιεπίσκοπο. Στο μεταξύ ο εμβληματικός ναός της Ορθοδοξίας στο κέντρο της αμερικανικής μητρόπολης παραμένει ένα άσχημο ημιτελές κτίσμα, παραπέμποντας στην…ασχήμια ενός ακόμη εσωτερικού διχασμού, αυτή τη φορά στον ελληνισμό της διασποράς.
bankingnews.gr
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ-ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ
(σ.σ. διακρινομεθα μονον στην υπομνηματισμενην φρασιν αὐτήν τήν ἐξουσίαν πού ὀνομάζεται ἀπό τήν Ἀποκάλυψη «θηρίον».. λεγοντες οτι οι αποδοσεις του ορου κυριως διατυπουσι τον σατανα, τον αντιχριστο και τον υπερυπολογιστη των βρυξελλων.. ακομη προσθετοντες οτι ισως ή και μαλλον, η τεχνητη νοημοσυνη.. και η εξελικτικη της μορφη και δραση.. ειναι.. η εικων του θηριου.. ασφαλως βεβαια με την ευρυτερη εννοια.. η αντιΧριστος και καθε αντιΧριστος εξουσια.. θηριον ειναι και αυτη..)..
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ἀποδεχόμενος τήν παράκλησιν τοῦ ἐκλεκτοῦ, συγχρόνως δέ καί φιλτάτου μοι ἐν Χριστῷ Ἀδελφοῦ καί Συλλειτουργοῦ πατρός Χρυσοστόμου, ἀπευθύνομαι σήμερον πρός τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς, καί, ἐπικαλούμενος τήν Χάριν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Τρυπητῆς, σημειώνω μερικά πτωχά λόγια ὡς Πρόλογον τοῦ ἐκλεκτοῦ τούτου πονήματός του. Κατανοoῦντες τήν ζωήν μας μέσα ἀπό τό φῶς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, καί βλέποντες τό παρόν καί τό μέλλον μας μέσα ἀπό τούς προφητικούς λόγους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μποροῦμε νά ζοῦμε κάτω ἀπό τήν σκέπην τοῦ ἐλέους τοῦ φιλευσπλάχνου Κυρίου καί Θεοῦ μας, καθότι ὁμολογοῦμεν καί ἀναγνωρίζομεν τόν Θεόν ὡς Φιλόστοργον Πατέρα μας, καί ὡς ἀδελφούς μας ἐν Κυρίῳ ὅλους τούς ἄλλους, τούς πλησίον μας, μάλιστα τούς χριστιανούς. Φέροντες εἰς τήν μνήμην μας ὅσα ὁ Κύριος, θρηνῶν καί ὀδυρόμενος, προ-εφήτευσε διά τήν Ἱερουσαλήμ, ἀκριβῶς διότι ἦτο ἀναπόφευκτος ἡ καταστροφή της, καθότι ὁ Λαός της ἔμενεν ἀμετανόητος, ἐμπιστευόμεθα, ὅπως ὁ Κύριος ἐδήλωσε ὅτι τό ἐπιθυμεῖ γιά μᾶς, σάν μικρά πουλάκια τούς ἑαυτούς μας ὑπό τάς πτέρυγας τῆς θεϊκῆς ἀγάπης, εἰρήνης καί προστασίας Του, μέ τήν ὁποίαν ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός σκεπάζει ὅσους Τόν ἀγαποῦν καί ὅσους ὑπακούουν εἰς τόν ἅγιον Νόμον Του! Νόμος, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστός ὡς νόμος ἀγάπης, χάριτος καί ἐλευθερίας! Οἱ ἡμέρες, τίς ὁποῖες περνᾶμε, μᾶς καλοῦν εἰς ἐπαγρύπνησιν, διότι ὁ διάβολος, ὡς ἀρχηγὀς τοῦ ψεύδους, χρησιμοποιεῖ τόν δόλον, ὥστε νά μᾶς ἐξαπατήσῃ. Γνωρίζοντες διά τῆς Ἁγίας Γραφῆς τούς συγκεκριμένους ἐκβιασμούς του, (π.χ. μᾱς ἀπειλεῖ, ὅτι ὅσοι δέν ὑποκύψουν εἰς τόν ἐκβιασμόν του, δέν θά μποροῦν νά πωλοῦν καί νά ἀγοράζουν,) γρηγοροῦμεν καί προσευχόμεθα εἰς τόν Φιλάνθρωπον Κύριόν μας νά μᾶς φωτίζῃ καί ἐνδυναμώνῃ, ὥστε νά διακρίνωμεν καί ἀποφεύγωμεν ὅ,τι κακόν ἀπεργάζεται καθ᾿ ἡμῶν ὁ ἀρχέκακος διάβολος. Ὁ Θεός σέβεται τήν ἐλευθερίαν μέ τήν ὁποία μᾶς ἐπροίκισε, διότι ὡς στοιχεῖον τῆς ταυτότητός μας, μᾶς ἐχάρισε τό αὐτεξούσιον, ἀκριβῶς διότι μᾶς ἔπλασε κατ᾿ εἰκόνα Του. Ὁ διάβολος ὅμως, πονηρός ὤν, ἀκριβῶς ἐπειδή θέλει νά σφετεριστῇ ὅ,τι ἀνήκει εἰς τόν Θεόν, γιά νά μπορέσῃ νά ἰδιοποιηθῇ τήν ἀνθρωπότητα, ἀγωνίζεται νά μετασχηματίσῃ, ἤτοι νά ἀλλάξῃ τήν ἀνθρωπίνην ταυτότητα. Γνωρίζομεν ἀπό τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τούς Ἁγίους Πατέρας πού ἐξηγοῦν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τήν Ἁγίαν Γραφήν, ὅτι γιά νά ἐπιτύχῃ τόν σκοπόν του, θά ἀναγκάσῃ ὅσους ὑποκύψουν εἰς τόν ἐκβιασμόν του, νά δεχθοῦν, ἀντί ὀνόματος ἀριθμόν, μέ τόν ὁποῖον πλέον θά αὐτο-προσδιορίζωνται, καί ὅτι αὐτός ὁ ἀριθμός διά τοῦ ὁποίου θά προσδιορίζωνται, θά σφραγίζεται μέ τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, δηλαδή μέ τόν ἀριθμόν «χξς» (666). Ὁ ψηφιακός μετασχηματισμός, ὁ ὁποῑος σήμερα ἐπιβάλλεται ὡς ἀριθμοποίησις τῶν ἀνθρώπων μέσῳ ταυτότητος καί ἀριθμοῦ καί ὁ ὁποῖος χαράσεται εἰς τόν ἄνθρωπον ἠλεκτρονικῶς, ἰσοδυναμεῖ μέ τήν προαναφερθεῖσαν προσπάθειαν τοῦ διαβόλου νά τροποποιήσῃ τήν κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ ταυτότητά μας, διά νά ἐπικρατήσῃ ἐπί τοῦ ἀνθρώπου τό χάραγμά του! Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός προεφήτευσε διά τήν βούλαν τοῦ σατανᾶ, ὅτι αὐτός ὁ ὁποῖος θά τήν δεχθῇ, δέν θά δύναται νά κρυφτῇ οὔτε στοῦ βοδιοῦ τό κέρατον. Αὐτή ἡ προφητεία τοῡ Ἁγ. Κοσμᾶ τότε ἦταν ἀκατανόητος, ἐνῶ τώρα γίνεται σαφής ὡς ταυτότητα ἠλεκτρονική. Βλέπουμε πῶς ὁ Θεός μᾶς προειδοποιεῖ, καί πῶς προφητικῶς περιγράφει τούς χαρακτῆρας τοῦ χαράγματος, πού δίδεται ὑπό μορφήν ταυτότητος, διά τῆς ὁποίας ἠμπορεῖ, αὐτός πού σέ ἀνάγκασε νά προσδιορίζεσαι δι᾿ αὐτῆς, νά σέ ἀνακαλύπτῃ ὅπου καί ἄν εὑρίσκεσαι κρυμμένος, ἀλλά καί ταὐτόχρονα νά σέ τροποποιῇ καί νά σέ μετασχηματίζῃ. Ὁ προφητικός λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι «ρῆμα κραταιόν». Δι᾿ αὐτοῦ ὁ Θεός μᾶς βεβαιώνει, ὅτι ἐφ᾿ ὅσον ἡμεῖς θα εἴπωμεν ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΑΡΙΘΜΟΝ, ὁ Κύριος θά μᾶς σώσῃ ἀπό τόν δαιμονικόν ἐκβιασμόν! Αὐτό τό μήνυμα τῆς ἐνθέου ἐλπίδος καί τοῦ ἄνωθεν θάρρους, ὀφείλομεν νά μεταδώσωμεν εἰς τόν λαόν τοῦ Θεοῦ, ὥστε, ὅποια πίεσις καί ἄν ἐπιβληθῇ, ἡ θαρραλέα ἀπάντησις ὅλων ὅσων πιστεύουν εἰς τόν Θεόν, νά εἶναι, ἀπέναντι εἰς τόν Κυβερνητικόν δαιμονικόν ἐκβιασμόν, ἕνα ἀνυποχώρητον «ΟΧΙ». Σᾶς γράφω ἀπό τό Αἴγιον, ἐπικαλούμενος ἐφ᾿ ὑμᾱς τήν Χάριν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας τῆς ΤΡΥΠΗΤΗΣ, ἡ Ὁποία μᾶς προστατεύει, διότι ἔρχονται δύσκολοι χρόνοι. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος εἶπεν: «Ἔρχονται δύσκολοι χρόνοι! Ἁρπαχτῆτε ἀπό τό φουστάνι τῆς Παναγίας»! Μετ᾿ εὐχῶν πατρικῶν † Ὁ Μητροπολίτης + Ὁ πρώην Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Τό ἔντυπο αὐτό δέν γράφτηκε γιά νά ἀποτελέσει μία ἀκόμη διακήρυξη γύρω ἀπό τήν ἀναγκαστική ἐπιβολή τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας καί τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ. Γράφτηκε γιά νά ἀποδείξει ὅτι τά ἀνωτέρω, φέρνοντας σέ ἐφαρμογή τόν Ψηφιακό Μετασχηματισμό καί τήν Ἠλεκτρονική παγκόσμια Διακυβέρνηση ἐπιτυγχάνουν ὅ,τι τό Ἅγιο Πνεῦμα διά τῆς Ἁγίας Γραφῆς προαναγγέλλει καί διά τῆς Ἐκκλησίας καταγγέλλει ὡς πρόθεση τοῦ ἀρχαίου ὄφη(1), τήν ὁποία ὁ Θεός θά τοῦ ἐπέτρεπε νά κάνει πράξη, παίρνοντας δικαίωμα ἀπό τίς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων. Ποιά ὅμως εἶναι αὐτή ἡ ἐπιθυμία τοῦ διαβόλου τήν ὑλοποίηση τῆς ὁποίας προπεριγράφει ἡ Ἁγία Γραφή; Ὁ διάβολος ἕνεκα τῆς ὑπερηφανείας του λατρεύει τήν ἐξουσία(2). Ἐπειδή μάχεται τόν Θεό πού εἶναι ἡ ἀλήθεια(3), ὁ ἴδιος ὑπάρχει ὡς ψεύστης καί πατέρας τοῦ ψεύδους(4). Ἀλλά καί ἐπειδή ἐναντιώθηκε τόν Θεό πού εἶναι ἡ ἀγάπη, ταυτίστηκε μέ τό μῖσος καί ἔγινε ἀνθρωποκτόνος. Ὁ διάβολος εἶναι καί αὐτός πλάσμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἐπειδή ὑπερηφανεύθηκε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, τήν δύναμη πού ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε τήν ἀντιστρέφει σέ κακοῦργα ὅπλα καί τήν χρησιμοποιεῖ γιά νά ἐξαπατᾶ τούς ἀνθρώπους καί ὁδηγῶντας τους μέ δόλο στήν ἁμαρτία νά τούς θέτει ὑπό τήν ἐξουσία του. Ὁ διάβολος ἀλλοιώνει τόν νοῦν τοῦ ἀνθρώπου γιά νά μπορεῖ ἔτσι νά τόν ναρκώνει, καί ναρκωμένο νά τόν κρατᾶ αἰχμάλωτο στήν ἁμαρτία. Ἔτσι ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν δουλεία στά ἁμαρτωλά πάθη καί στόν διάβολο, προϋποθέτει τήν ἀφύπνισή του, ἔτσι ὥστε ὅπως ὁ ἄσωτος νά ἔλθει εἰς ἑαυτόν διά τῆς μετανοίας, νά ἐπιστρέψει ἀπό τήν ἀποστασία του στόν Θεόν Πατέρα, καί νά ἐπιζητήσει ἀπό αὐτόν τήν ἴασή του, τήν θεραπεία του ἀπό τά πάθη.
ΣΎΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ ΤῶΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚῶΝ ἘΝΕΡΓΕΙῶΝ ΚΑΊ ἈΠΟΦΆΣΕΩΝ.
Διά τοῦ παρόντος ἐντύπου θά ἐξετάσουμε τήν ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση ὅπως τό ἴδιο τό κράτος τήν προσδιορίζει, ὡς ἀναγκαστικῶς ἐπιβαλλόμενο «Ψηφιακό Μετασχηματισμό»[1] τῆς κοινωνίας ἀφενός καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί τῆς προσωπικῆς του ζωῆς ἀφετέρου. Ἡ κυβέρνηση ὑπό τήν μορφή 5ετοῦς προγράμματος πού ξεκίνησε τό ἔτος 2020 καί ὁλοκληρώνεται τό ἔτος 2025, ἀλλά μέ προοπτική χρονικῆς προέκτασης γιά περαιτέρῳ ἐφαρμογή καί ἠλεκτρονική ἀναβάθμιση-ὑποδούλωση βάσει τῆς Ἀτζέντας 2030, περιγράφει ὑπό τόν τίτλον τῆς «Βίβλου τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ»[2] -πού εἶναι ἀναρτημένη στό gov.gr- τό πρόγραμμα ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησής της. Στό ἐν λόγῳ πρόγραμμα λοιπόν, ὑποχρεώνεται νά ἐνταχθῆ ὅποιος ζεῖ σὲ αὐτό τό κράτος, εἴτε πρόκειται γιά παιδί, εἴτε γιά μεγάλο, ἀρκεῖ νά ἀνήκει στήν Ἑλληνική Πολιτεία. (1) Γέν. 3, 1-15, Β΄ Κορ. 1,3, Ἀποκ. 12,9 (2) Ἡσαΐας 10, 12-14 (3) Ἰωάν. 1, 14-15, (4) Ἰωάν. 8, 44
ΣΧΕΣΗ ΧΑΡΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ
Εἶναι ἑπομένως σαφές ὅτι τό θέμα πού ἐξετάζουμε δέν κατανοεῖται ὡς ἁπλῆ ἑνοποίηση τῶν ἐπί μέρους ἀριθμῶν μητρώων πού ἕως σήμερα χρησιμοποιοῦνται στίς συναλλαγές τοῦ πολίτη μέ τό κράτος, ἀλλά ὅπως καί οἱ ἴδιοι τό ὀνομάζουν ὡς (ὑποχρεωτικῶς ἐπιβαλλόμενο) «Μετασχηματισμό», διά τοῦ ὁποίου ὁ κάθε ἄνθρωπος στό ἑξῆς: α) θά προσδιορίζεται μέσῳ ἑνός ὑπολογιστικοῦ, δηλαδή μηχανικοῦ συστήματος, τό ὁποῖο τόν ἀναγνωρίζει ὡς μοναδικό ἀριθμό καί ὄχι ὡς μοναδικό πρόσωπο μέ ὄνομα καί β) ὑποχρεώνεται νά παραχωρεῖ τήν ἐλευθερία του καί ὅλα τά δικαιώματά του σέ ἕνα ἀπρόσωπο ἠλεκτρονικό σύστημα μέ ἄγνωστους ἐγχώριους καί ξένους διαχειριστές (πέρα ἀπό τούς γνωστούς ἐκάστοτε Κυβερνῶντες), τό ὁποῖο στό ὄνομα τῶν ἐπί προφάσει ἀγαθῶν τῆς ἀσφάλειας καί τῆς ἐξυπηρέτησης τίς ὁποῖες φέρεται νά τοῦ παρέχει, οὐσιαστικά διεκδικεῖ τόν πλήρη ἔλεγχο καί τήν πλήρη ἀλλοτρίωση τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλων ἐκείνων τῶν ἀναφαίρετων δικαιωμάτων του, τά ὁποῖα τό κράτος μέχρι τώρα τοῦ ἀνεγνώριζε καί ὑποχρεοῦτο συνταγματικῶς νά τοῦ προστατεύει.
Η ΝΈΑ ΔΟΜΉ ΤῆΣ ΣΧΈΣΕΩΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥ ΚΑΊ ΚΡΆΤΟΥΣ
Ἑπομένως, γνωρίζοντας τώρα τόν ψηφιακό ὁλοκληρωτισμό πού μᾶς ἑτοίμασαν, μποροῦμε νά τόν ἀξιολογήσουμε πνευματικῶς, ἁγιογραφικῶς καί θεολογικῶς μέ ἀπόλυτη ἀκρίβεια, ἐπειδή μᾶς τόν ἀποκαλύπτουν στήν τρέχουσα πραγματικότητα, ἑπομένως δέν μένει πλέον κρυφός διότι ἄρχισαν καί νά μᾶς τόν ἐπιβάλλουν! Ἡ ἠλεκτρονική βάσις αὐτοῦ τοῦ συστήματος βρίσκεται στίς Βρυξέλλες καί λειτουργεῖ ἀπό πολλῶν δεκαετιῶν ὑπό τήν μορφή ἑνός ὑπερυπολογιστή ὀνόματος B.E.A.S.T. πού κυριολεκτικά μεταφράζεται ΘΗΡΙΟ, ἐνῶ ἡ ὀνομασία αὐτή εἶναι ἀκρωνύμιο τῶν λέξεων: τερματικό οἰκονομικῆς λογισμικῆς παρακολούθησης τῶν Βρυξελλῶν![3] Μέ αὐτό τό κεντρικό τερματικό θά διασυνδέονται κι ἄλλοι ὑπερυπολογιστές στήν Εὐρώπη καί στόν κόσμο, ὅπως ὁ ὐπερυπολογιστής ΔΑΙΔΑΛΟΣ[4] τῆς Ἑλλάδας, πού θεωρεῖται κι ἕνας ἀπό τούς πέντε μεγαλύτερους τῆς Εὐρώπης[5]! Ἡ λειτουργία του εἶναι κάτι ἐξελισσόμενο λόγῳ καί τῆς καλπάζουσας «προόδου» τῆς τεχνολογίας καί κυρίως τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης, ἐφόσον σκοπός αὐτοῦ τοῦ συστήματος εἶναι νά ἀσκεῖ ὄχι ἁπλῶς ἔλεγχο, ἀλλά καί Διακυβέρνηση κάθε ἀνθρώπου ὅπου γῆς, εἰ δυνατόν καί στό διάστημα, στό ὁποῖο μάλιστα οἱ πολιτικοί καί οἱ τεχνοκράτες ὑπηρέτες τῆς Παγκόσμιας Νέας Τάξης Πραγμάτων ἐδῶ καί χρόνια ἔχουν διασπείρει χιλιάδες δορυφόρους 24ωρης ἀδιάλειπτης παρακολούθησης, γιά ἀκριβέστερο ἐντοπισμό τῶν πάντων, ἔμψυχων καί ἄψυχων καί τελειότερη εὐκρίνεια! Ἀτυχῶς ἡ Ἱερά Σύνοδος δέν τοποθετήθηκε στό ζήτημα τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης καί τῆς ψηφιακῆς ταυτότητας, ἀλλά οὔτε καί τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ! Ἀντιθέτως, πρό εἰκοσιπενταετίας περίπου (9-2-1998) ὑπῆρξε τοποθέτηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου[6] σύσσωμης μέ ὅλους τούς Ἐπισκόπους καί ὄχι ἁπλῶς μίας μικρῆς Διαρκοῦς Συνόδου καί ἦτο ἀπαγορευτική κατά τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας! Στίς 6-9-2023 ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος 13 Ἐπισκόπων καί σημειωτέον πάλι ὄχι σύσσωμης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅλων τῶν Ἐπισκόπων, μέ ἀνακοίνωσή της ἀναφέρει ὅτι ἡ Κυβέρνηση συμμορφώθηκε πρός τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ὅσον ἀφορᾶ τίς ταυτότητες[7]. Καί ἐνῶ ἡ Κυβέρνηση ἐδήλωσε καταρχήν διά στόματος τοῦ Πρωθυπουργοῦ της δημόσια ἀπό τηλεοράσεως ὅτι οἱ νέες ταυτότητες δέν θά περιέχουν τσιπάκι[8] καί ἄρα δέν θά εἶναι ταυτότητες ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης, ἡ Κυβέρνηση ἔκανε τό ἀκριβῶς ἀντίθετο. Μάλιστα δε, οἱ νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες ὄχι μόνο ἔχουν ἕνα τσιπάκι, ἀλλά δύο τσιπάκια καί μαγνητική ταινία πού λειτουργεῖ ὡς ἀποθηκευτικός χῶρος πληροφοριῶν[9]! Ἑπομένως, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος βασίστηκε σέ κάτι τό ὁποῖο ἦτο ψευδές. Ἐδέχθη καλῇ τῇ πίστει ὡς ἀληθῆ ἕνα κυβερνητικό ἰσχυρισμό, τόν ὁποῖο ἡ ἴδια ἡ Κυβέρνηση διά τῶν πράξεών της ἀθέτησε. Ἀφοῦ λοιπόν ἡ Κυβέρνηση ὑποσχέθηκε στή Σύνοδο κάτι πού δέν ἐτήρησε, τό σκεπτικό τῆς Συνόδου ἐπί τοῦ ὁποίου στηριχθεῖσα ἐνέκρινε τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες, εἶναι ἄκυρο! Ἀντιθέτως, παραμένει ἔγκυρη καί ἰσχύουσα ἡ παλαιότερη ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας, τόσο γιατί ἐκείνη ἀναφερόταν στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης, πού εἶναι τό πραγματικό διακύβευμα, καί ἀποτρέπει τήν παραλαβή τους, πολλῷ δέ μᾶλλον διότι ἐλήφθη ἀπό μία σύσσωμη Ἐπισκόπων Ἱερά Συνόδο καί ὄχι μόνο ἀπό μία Διαρκή Σύνοδο 13 Ἐπισκόπων[10]! Ἄρα, ἡ Διαρκής Ἰερά Σύνοδος διά τῆς κατά Σεπτέμβριον τοῦ 2023 ἀποφάσεώς της ἐνέκρινε ἠλεκτρονική ταυτότητα μή ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης καί ἑπομένως δέν ἐνέκρινε τήν παροῦσα νέα ταυτότητα ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης. Τοὐτέστιν ἐν ὀλίγοις εἶναι ἄνευ σημασίας καί ἰσχύος!
Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΉ ΠΡΟΣΈΓΓΙΣΗ
Ἄν οἱ ἄνθρωποι θέλουν νά πιστεύουν ὅτι ὁ ἀντίχριστος θά ἀποκαλύψει ὁ ἴδιος ποιός εἶναι, ποιές εἶναι οἱ προθέσεις του καί μέ ποιό τρόπο θά καταστήσῃ ὑποχείριά του τούς ἀνθρώπους, τότε γιατί χρειαζόταν ἡ Ἀποκάλυψη νά μᾶς τό ἀποκαλύψει. Ἡ Ἀποκάλυψη ἀποκαλύπτει ποιός θά εἶναι ὁ Ἀντίχριστος καί μέ ποιό τρόπο θά δώσει τό χάραγμα σ᾿ αὐτούς τούς ὁποίους θά ἐξαπατήσει. Ἀλλά ὅπως ὅλο τό μυστήριον τῆς σωτηρίας στηρίζεται στήν πίστη, ἔτσι καί ἡ ἀποκάλυψη ὅσων ἡ Ἀποκάλυψη λέγει, δέν προσφέρεται σέ ὅσους ἀναμένουν ἀπό τόν διάβολο νά τούς διδάξῃ νά τόν διακρίνουν. Τό ἔργο τοῦ θηρίου καί πιό συγκεκριμένα τήν βοῦλα (τό χάραγμα-σφράγισμα) τοῦ σατανᾶ, θά τά διακρίνουν καί θά τά ἀποφύγουν ὅσοι θά ἀποφασίσουν νά πιστεύσουν στόν ἴδιο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί ὄχι σέ λόγους ἀνθρώπων. Ὅποια εἰκόνα ἔχουμε στήν ὅλη Ἁγία Γραφή γιά τόν διάβολο, τήν ἴδια ἀπαραλλάκτως μᾶς δείχνει καί ἡ Ἀποκάλυψη. Καί ἀφοῦ στό θηρίο σκηνώνει ὅλη ἡ δύναμις τοῦ διαβόλου ὅπως μᾶς λέγει, ἑπόμενο εἶναι ὅτι καί τό θηρίο, ἄρα ὁ Ἀντίχριστος, θά εἶναι γεμᾶτος δόλο. Τό ἴδιο λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιά τόν μάγο Ἐλύμα «Σαῦλος δέ, ὁ καὶ Παῦλος, πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου ἀτενίσας εἰς αὐτὸν εἶπεν, ‘’Ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ῥᾳδιουργίας, υἱὲ διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς τοῦ Κυρίου τὰς εὐθείας;»(5). Ἄν ἕνας πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ μάγος Ἐλύμας, εἶναι «πλήρης παντός δόλου καί πάσης ραδιουργίας», ποιός λογικός ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀναμένῃ ἀπό τόν Ἀντίχριστο, νά τοῦ δηλώσῃ ἐκεῖνα τά ὁποῖα θά καθιστοῦσαν τούς ἀνθρώπους προσεκτικούς ἀπέναντί του ὥστε νά διαφύγουν τήν παγίδα του; Ἡ περιγραφή τοῦ θηρίου τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας ἀρχίζει ἀπό τόν στίχο 1 τοῦ 13ου κεφαλαίου τῆς Ἀποκαλύψεως. Περιγράφεται ὡς θηρίο τό ὁποῖο ἀναβαίνει ἀπό τήν θάλασσα, ἐνῶ ἀλλοῦ ὡς θηρίο πού ἀναβαίνει ἀπό τήν ἄβυσσο. Στό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο τά δαιμόνια ζητοῦν ἀπό τόν Χριστό νά τούς ἐπιτρέψῃ νά μποῦν στούς χοίρους, διότι δέν θέλουν νά πᾶνε στήν ἄβυσσο. Ἑπομένως, ἡ περιγραφή του ὡς θηρίου πού ἀναβαίνει ἀπό τήν ἄβυσσο σημαίνει ὅτι ἐνῶ ἀποτελεῖ ἐπίγεια ἐξουσία ἀνθρώπων, ἔχει ὅμως ἔμπνευση ὑποχθόνια, δαιμονική καί ὑπόσταση ὑποχθόνια, δαιμονική. Τό θηρίο αὐτό τό ἐκ τῆς θαλάσσης ἀναβαῖνον παρίσταται μέ μία εἰκόνα ἑνός τριπλόκου θηρίου. Τό θηρίο περιγράφεται ὡς ὅμοιο μέ πάρδαλη, τά πόδια του ὅμοια μέ ἀρκούδας καί τό στόμα του ὅμοιο μέ στόμα λιονταριοῦ. Τό στόμα του ὡς στόμα λέοντος σημαίνει ὅτι ἔργον του εἶναι αὐτό τό ὁποῖο γράφει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος γιά τόν διάβολο, νά καταπίνῃ ψυχές. «Ὁ διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίει»(6). Πέραν ὅμως τούτου, ἡ σύνθεση τοῦ τρίπλοκου θηρίου σημαίνει μιά τρίπλοκη ἐξουσία, ἐπειδή στήν Παλαιά Διαθήκη, πάρδαλις, ἄρκτος καί λέων εἶναι ζῶα σύμβολα τῆς ἐπίγειας ἐξουσίας πού στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή πῆρε τήν μορφή αὐτοκρατοριῶν πού κυβέρνησαν τήν ἀνθρωπότητα· εἶναι δηλαδή σύμβολα παγκοσμίου διακυβερνήσεως, αὐτοκρατοριῶν πού κυβέρνησαν τήν ἀνθρωπότητα διαδοχικά, ἐνῶ στήν περίπτωση τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ ἐκ τῆς θαλάσσης ἀναβαίνοντος, τά σύμβολα τῶν τριῶν αὐτῶν αὐτοκρατοριῶν συγκεντρώνονται σέ ἕνα καί τό αὐτό θηρίο, σέ μία καί τήν αὐτήν Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Ὁ θεσμός τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης ἀξιώνει τήν ἄνευ ἀντιρρήσεων ἐπιβολή του στηριζόμενος πάνω σέ δύο παράξενα ἐπιχειρήματα. Πρῶτον, ὅτι πρέπει νά ἐπικρατήσει σέ κάθε κράτος, ἀλλά και παγκοσμίως (Παγκόσμια Νέα Τάξη Πραγμάτων-Παγκόσμια Κυβέρνηση) καί δεύτερον ὅτι ἐπειδή πιθανόν κάποιος νά μᾶς ληστέψει, αὐτή ἡ ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση πρέπει νά ἐπιτηρεῖ καί νά διοικεῖ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, προκειμένου νά ἀποτρέψει τόν ληστή ἀπό τό νά μᾶς ληστέψει. Ἡ ἀξίωση τῆς παγκόσμιας ἐπιβολῆς τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης προβάλλεται στό ὄνομα αὐτῶν πού τήν ἀξιώνουν, καί ὄχι στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Προβάλλεται πάνω στήν θέση ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ἄλλη ἐπιλογή γιά τήν ἀνθρωπότητα καί γι᾿ αὐτό κάθε κράτος ἄρα καί τό Ἑλληνικό κράτος ὀφείλει νά τήν ἀποδεχθῆ. Οὐσιαστικά λοιπόν ὑπάρχουν αὐτός ἤ αὐτοί πού ἀποφασίζουν ὅτι πρέπει ἡ ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση νά ἐπιβληθῆ καί ἀποφασίζουν νά ἐνεργήσουν αἰφνιδιαστικά καί ἐπιτακτικά, πάντοτε στό ὄνομα τῆς ἰσχύος τοῦ ἐπιβάλλοντος, τό νομοθετικό αὐτό μέτρον τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης καί τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ, προκειμένου νά μήν ὑπάρχει καμμία ἀντίδραση κι ἀντίσταση αὐτῶν πάνω στούς ὁποίους αὐτά θά ἐπιβληθοῦν. Ἐν ὀλίγοις, δημιουργοῦν ἕνα τεχνητῶς διογκωμένο πρόβλημα «ἀσφαλείας» τῶν ἀνθρώπων και κατόπιν ἕνα ἐπίπλαστο ἀδιέξοδο «λύσης» του ἄνευ ἐπιλογῶν. Ἑπομένως, ἡ ἐφαρμογή τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης στηρίζεται στό ὄνομα ὅσων ἐποχιακῶν ἀντιχρίστων τήν ἐπιβάλλουν, στήν οὐσία ὅμως τοῦ Διαβόλου πού δίνει δύναμη καί ἐξουσία στόν κάθε ἀντίχριστο καί στόν τελικό Ἀντίχριστο, ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη. Καί ἐπιβεβαιώνεται αὐτή ἡ δαιμονική ἰσχύς μέ τήν ἀδυναμία ἀντιδράσεως αὐτῶν πάνω στούς ὁποίους ἐπιβάλλεται. (6) Α’ Πέτρου 5, 8
Αὐτό τό φαινόμενο τό βρίσκουμε προπεριγραφόμενο στήν Καινή Διαθήκη καί πιό συγκεκριμένα στά λόγια τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ: Πρῶτον, ὅταν ἀπευθυνόμενος στούς Ἰουδαίους τούς λέγει ὅτι θά δεχθοῦν αὐτόν πού ἔρχεται «τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ». Αὐτό πού ἐπιβάλλεται σήμερα ὡς ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση γίνεται στό ὄνομα αὐτοῦ πού τήν ἐπιβάλλει, καί «αὐτός» ὀνομάζεται ὄχι τυχαῖα ἀπό τό ἴδιο τό σύστημα πού τήν ἐπιβάλλει «θηρίο». Συγκεκριμένα, ὑπάρχει ἕνας τεράστιος ὑπερυπολογιστής, ὁ ὁποῖος ἔχει ὀνομαστῆ ἔτσι ἀπό τούς κατασκευαστές του: B.E.A.S.T. δηλαδή θηρίο, τοῦ ὁποίου ἡ κατασκευή καί λειτουργικότητα ἀκολουθεῖ συγκεκριμένα βήματα πού προσδιορίζονται ἀπό ἕνα σύστημα ἄγνωστο σ᾿ αὐτούς πάνω στούς ὁποίους πρόκειται ἡ παγκόσμια ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση νά ἐπιβληθῆ, δηλαδή στούς πολίτες ὅλης τῆς γῆς. Οἱ ἐμπνευστές καί ὅσοι ἐφαρμόζουν τήν ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση καί ὑπηρετοῦν τήν Παγκόσμια Νέα Τάξη Πραγμάτων, τά φανερά κι ἀφανῆ πρόσωπα σέ θέσεις κλειδιά στήν κοινωνία ὅμως, διεκδικοῦν γιά τούς ἑαυτούς τους τό δικαίωμα νά θεωροῦνται ἀπό τούς ἄλλους ἀφ᾿ ἑαυτοῦ τους ἄξιοι νά διοικοῦν τούς ἄλλους καί ἑπομένως ἔχουν οἰκοδομήσει ὅ,τι κάνουν πάνω στό ὄνομα τοῦ αὐτοκλήτως ἀπορρέοντος γιά τούς ἰδίους δικαιώματός τους νά κυβερνοῦν τούς ἄλλους. Ἄρα, ὅ,τι οἱ ἴδιοι ἀποφασίσουν θεωρεῖται αὐτόχρημα σωστό, ἐνῶ ὅ,τι κάποιος ἄλλος ὑποστηρίξει ἀντίθετα πρός τήν Διακυβέρνηση πού θέλουν νά ἐπιβάλουν, θεωρεῖται αὐτόχρημα ὄχι μόνο λανθασμένο, ἀλλά καί τιμωρητέο. Ἑπομένως, ἐξάγεται τό συμπέρασμα ὅτι τό σύστημα αὐτό διεκδικεῖ γιά τόν ἑαυτό του στοιχεῖα πού ἀνήκουν στόν Θεό, ἀφοῦ θεωρεῖ ὅτι ἀπό τόν ἑαυτό του καί μόνον ἀρύεται τό δικαίωμα νά κυβερνᾶ, ἄρα νά εἶναι ὅλων Κύριος. Δεύτερον στοιχεῖον τοῦ συστήματος τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης πού ἄμεσα προπεριγράφεται μέσα στήν Καινή Διαθήκη, εἶναι ἡ συνομιλία ἀνάμεσα στόν Χριστό καί στόν σατανᾶ, ὅπου ὁ σατανᾶς ἐμφανίζεται ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ ὡς αὐτός ὁ ὁποῖος αὐτοδικαίως ἔχει τήν ἐξουσία πάνω σέ ὅλη τήν γῆ, διαχειριζόμενος τίς βασιλεῖες τῆς γῆς, γιά τίς ὁποῖες ἰσχυρίζεται ὅτι τοῦ ἀνήκουν. Ἐν σχέσει μέ τήν Ἑλλάδα, τό σύστημα τῆς παγκόσμιας ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης διά τῆς Πολιτικῆς ἐξουσίας, ποῦ στηρίζεται καί διεκδικεῖ ἀπό τούς πολίτες της τό νά τοῦ παραχωρήσουν τό δικαίωμα νά ἐλέγχει καί νά διακυβερνᾶ τήν κινητή καί ἀκίνητη ἰδιοκτησία τους, ἀκόμη καί τό σῶμα τους; Στηρίζεται στόν ἴδιο τόν ἑαυτό του πού ἰσχυρίζεται ὅτι ὅλα τοῦ ἀνήκουν καί ἑπομένως, ἔχει τό δικαίωμα νά τά δίνει μόνον σέ ὅποιον ἀναγνωρίζει πάνω του τήν ἐξουσία τοῦ συστήματος αὐτοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα νά τά στερεῖ ἀπό τούς ὑπόλοιπους (τούς «ἀντιφρονοῦντες») καί νά τούς τιμωρεῖ. Ὁ διάβολος δείχνει στόν Κύριο ὅλες τῆς βασιλεῖες τῆς γῆς, ἰσχυριζόμενος ὅτι τοῦ ἀνήκουν. Ὅτι ὁ ἰσχυρισμός του εἶναι ἀπολύτως ψευδής, προκύπτει ἀμέσως ἀπό τό γεγονός ὅτι ἐμφανίζεται ὡς ἰδιοκτήτης τῆς γῆς ἐνώπιον αὐτοῦ στόν ὁποῖο ἀνήκουν τά πάντα, ἀφοῦ Αὐτός τά δημιούργησε. Ὁ Κύριος δέν τοῦ λέγει, «ξέρεις ποιός εἶμαι ἐγώ;». Ὁ Κύριος ταπεινά δέν ἀντιπαραθέτει τήν δική Του πραγματική ἐξουσία ἔναντι στήν ψευδώνυμη ἐξουσία τοῦ ὑπερήφανου σατανᾶ πάνω στήν γῆ. Ἀπαντᾶ ὅμως στήν ἀξίωση τοῦ σατανᾶ νά τόν προσκυνήσει ὁ Κύριος. Καί ἀπαντᾶ ἁγιογραφικῶς: «Γέγραπται, τοῦ λέγει, ἔχει γραφῆ: Κύριον τόν Θεόν σου προσκυνήσεις καί αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις»(7). Ἑπομένως, ἐμμέσως τοῦ λέγει ὅτι ἐφόσον μόνον ὁ Θεός εἶναι ὁ Κύριος, μόνον στόν Θεό ὀφείλουμε προσκύνηση καί λατρεία. Ἀπό τόν ἀνωτέρῳ διάλογο τοῦ Κυρίου καί τοῦ σατανᾶ, προκύπτει ὅτι ὁ διάβολος δέν ἀρκεῖται στό νά σφετερίζεται ὅσα ἀνήκουν στόν Θεό. Στηριζόμενος σ᾿ αὐτόν τόν σφετερισμό καί θεωρῶντας δικά του ὅσα εἶναι τοῦ Θεοῦ, ἀπαιτεῖ ἀπό τόν Χριστό, ἄρα καί ἀπό τόν κάθε ἄνθρωπο, νά τόν προσκυνήσει, ὡς προϋπόθεση γιά νά ἐπιτρέψει στόν ἄνθρωπο τήν διαχείριση ὅσων ἔχει θέσει αὐθαιρέτως καί αὐτοκλήτως ὑπό τήν δική του ἐξουσία. Αὐτό ὅμως ἀκριβῶς ἀποτελεῖ καί τό ἰδεολογικό ὑπόστρωμα τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης. Ἀπό τό πουθενᾶ, δηλαδή στό ὄνομα τό δικό του, ἐμφανίστηκε ἕνα σύστημα ἐξουσίας τό ὁποῖο ἀπαιτεῖ νά ἀποδεχθῆς τήν ἐξουσία του πάνω σου καί τό ὁποῖο σύστημα θεωρεῖ ὅτι οἱ βασιλεῖες τῆς γῆς τοῦ ἀνήκουν, καί ἑπομένως, μόνον ὅσοι δεχθοῦν τήν κυριότητα τοῦ συστήματος πάνω στούς ἑαυτούς τους, αὐτοί καί μόνον ἔχουν τό δικαίωμα τοῦ ἀγοράζειν καί πωλεῖν, καί ὄχι μόνον, ἀλλά ὡς ἐπακόλουθο καί αὐτοῦ τοῦ ζῆν καί ὑπάρχειν. Τό σύστημα λοιπόν διεκδικεῖ γιά τόν ἑαυτό του τό ἀπολυταρχικό προνόμιο, αὐτό τό ἴδιο νά ἀποφασίσει σέ ποιόν θά ἐκχωρήσει τό δικαίωμα τοῦ ἀγοράζειν καί πωλεῖν, ἀξιώνοντας ἀπό αὐτόν στόν ὁποῖο θά τό ἐκχωρήσει, τήν ὑποχρέωση αὐτός νά ἔχει προηγουμένως ἐκχωρήσει τήν ἐλευθερία του στόν πάροχο τοῦ ἀγοράζειν καί πωλεῖν. Ὑπό ποίαν ἔννοιαν ὁ ἀποδέκτης τοῦ δικαιώματος τοῦ ἀγοράζειν καί πωλεῖν ἐκχωρεῖ τήν ἐλευθερία του στόν ἐμφανιζόμενο ὡς δεδικαιωμένον νά κατέχει καί νά διαχειρίζεται τό ἀγοράζειν καί πωλεῖν; Ἀπό τόν Κύριο ὁ σατανᾶς ζήτησε νά τόν προσκυνήσει γιά νά τοῦ δώσει ἐξουσία ἐπί τῶν βασιλειῶν τῆς γῆς. Ἀπό τόν κάθε σημερινό ἄνθρωπο ποίαν ἀπαίτηση προβάλλει τό σύστημα αὐτό τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης; Προβάλλει τήν ἀπαίτηση στή συνέχεια τῆς ζωῆς του καί ἐφ` ὅρου ζωῆς, ὁ ἄνθρωπος νά ἀποδεχθῆ ὅ,τι θά προσδιορίζεται μέσα ἀπό ἕναν παγκόσμιας ἐξουσίας ὑπολογιστή, ὡς ἕνα ἀριθμητικό μέρος του. Ἄς ἔρθουμε τώρα στήν Ἀποκάλυψη, στό σημεῖο ἐκεῖνο ὅπου ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης λέγει ὅτι τό θηρίο θά διαχειρίζεται τόν ἄνθρωπο μέσῳ ἑνός ἀριθμοῦ, γιά τόν ὁποῖο ὁ Εὐαγγελιστής μᾶς λέγει ὅτι «ἀριθμός ἀνθρώπου ἐστί». Εἴτε ποῦμε «ἀριθμός ἀνθρώπου», εἴτε ποῦμε «προσωπικός ἀριθμός», λέμε τό ἴδιο πρᾶγμα. Διότι ὅπως ὁ ἀριθμός τοῦ ἀνθρώπου πού ἀναφέρει ἡ Ἀποκάλυψη εἶναι ὁ ἀριθμός τοῦ θηρίου (τοῦ τελικοῦ Ἀντιχρίστου), δηλαδή ὁ 666, γιατί μέ αὐτόν τόν ἀριθμό ὑπολογίζεται τό ὄνομά του, ἔτσι καί ὁ ἐπιβαλλόμενος προσωπικός ἀριθμός στόν ἄνθρωπο θά παραγκωνίσει τό δικό του προσωπικό βαπτιστικό ὄνομα καί θά τό ἀντικαταστήσει-ταυτοποιήσει μέ αὐτόν καί ἑπομένως μέ τό ἠλεκτρονικό σύστημα 666, μόνο μέσῳ τοῦ ὁποίου θά λειτουργεῖ, ὅπως καί κάθε ὑπηρεσία τοῦ πολίτη! Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων λέγει στίς Κατηχήσεις του ὅτι ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά ἐργασθῆ ὁ διάβολος γιά νά μήν βρεθοῦμε στήν παγίδα του, χωρίς νά τό καταλάβουμε. Ἄν ἐπρόκειτο νά ἔρθη ὁ Ἀντίχριστος καί νά μᾶς πῆ ποιός εἶναι, τότε ποιός ὁ λόγος νά ἔχουμε προετοιμαστῆ γιά νά μήν μᾶς ξεγελάσει; Ὁ Ἅγιος Ἱππόλυτος λέγει ὅτι, ἐνῶ οἱ ἄνθρωποι θά ἔχουν σφραγιστῆ ἀπό τόν ἴδιο τόν Ἀντίχριστο, δέν θά τό ἔχουν καταλάβει. Θά τό καταλάβουν ὅταν διαπιστώσουν ὅτι δέν (7) Ματθ. 4, 10 ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 9 μπορεῖ νά τούς διαθρέψει στήν ἐνσκήψασα πεῖνα. Ἀντίστοιχα ὁμιλεῖ γιά τόν Ἀντίχριστο ὁ Ἅγιος Παΐσιος, λέγοντας ὅτι θά προσπαθήσει νά ἀποκρύψει τήν ἀληθινή του ταυτότητα, τήν ὁποία ὅμως θά γνωρίσουν οἱ νήφοντες, ἐπαναλαμβάνοντας ἔτσι τήν ἴδια θέση τήν ὁποία διατυπώνει καί ὁ Ἅγιος Ἀρέθας. Τό ἴδιο λέγει καί ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι ἐνῶ οἱ νήφοντες θά ἔχουν ἀντιληφθῆ τήν παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου, οἱ ἄλλοι ὄχι μόνον δέν θά τό ἔχουν ἀντιληφθῆ, ἀλλά καί θά θεωροῦν τρελλούς ὅσους θά τό ὑποστηρίζουν. Τό ἴδιο λέγει καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης σημειώνοντας ὅτι πρίν ἀκόμη λάβει τό τελικό σφράγισμα, σφραγισμένος ἀπό τόν ἀντίχριστο θεωρεῖται καί αὐτός ὁ ὁποῖος δέχεται νά αὐτοπροσδιορίζεται ἀπό τό δαιμονικό του σύστημα πού ὑπάρχει σέ κάθε ἐποχή[11]. Ὁ αὐτοπροσδιορισμός τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό σύστημα τοῦ ὑπερυπολογιστοῦ τῶν Βρυξελλῶν, ἀλλά καί τοῦ εὑρύτερου ἠλεκτρονικοῦ συστήματος ὅλων τῶν κρατικῶν ἀνά τόν κόσμο ὑπερυπολογιστῶν καί τῆς παγκόσμιας μεταξύ των διασύνδεσης, καταγραφῆς καί παρακολούθησης τῶν ἀνθρώπων, εἶναι αὐτό ἀκριβῶς τό ὁποῖο ἀπαιτεῖται σήμερα ἀπό τήν Κυβέρνηση, τήν ὥρα πού ἐπιβάλλει ὑποχρεωτικά τόν προσωπικό ἀριθμό καί τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα! Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ὁμιλοῦν γιά δόλο τόν ὁποῖο θά χρησιμοποιήσει ὁ ἀντίχριστος γιά νά ἐξαπατήσει τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά μήν τόν ἀντιληφθοῦν. Ὅταν πλέον θά τούς ἔχει θέσει ὑπό τόν ἔλεγχόν του μέσῳ αὐτῶν πού θά τούς ἔχει ἤδη δώσει γιά νά αὐτοπροσδιορίζονται, (π.χ. ψηφιακήth ταυτότητα, προσωπικό ἀριθμό), τότε δηλαδή πού δέν θά μποροῦν νά τοῦ ξεφύγουν, τότε θά ἀπαιτήσει νά τά ἐπιβάλλει αὐτά καί μέσα στό ἀνθρώπινο σῶμα (δεξί χέρι ἤ μέτωπο) καί νά τόν προσκυνήσουν. Αὐτό τό ὁποῖο ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες τονίζουν εἶναι ὅτι, ὅποιοι ἔχουν τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὐτοί θά καταλάβουν τό σχέδιο τοῦ Ἀντιχρίστου καί δέν θά ἐξαπατηθοῦν. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος κάνοντας λόγο γιά τόν ὑπερυπολογιστή τῶν Βρυξελλῶν καί ἐξηγῶντας μέσα ἀπό αὐτόν τό σχέδιο τοῦ Ἀντιχρίστου, κατέστησε σαφές ὅτι ἀναμένουμε ἄμεσα τήν ἐκδήλωση τῆς παρουσίας του, τό ἔργο τοῦ ὁποίου ὁ Ἅγιος Παΐσιος περιέγραψε ὡς ἑξῆς: «Ὅλα σχεδόν τά κράτη τά ρουφάει τό θηρίο τῶν Βρυξελλῶν μέσα ἀπό τό 666». Δέν ἔχει ἑπομένως νόημα νά ἀναζητεῖ κανείς ἀλλοῦ τό 666, ὅσο καί ἄν ὑπάρχει καί σέ πολλά ἄλλα, ἐφόσον ὑπάρχει καταρχήν στό ἴδιο τό θηρίο τῶν Βρυξελλῶν, τό ὁποῖο λειτουργεῖ μέ βάση αὐτόν ἀκριβῶς τόν ἀριθμό. Ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος νά δώσει ἑαυτόν ἔτσι ὥστε νά αὐτοπροσδιορίζεται μέσα ἀπό αὐτό τό θηρίο, καί ἤδη ἔχει ἀποδεχθῆ τόν ἀριθμό τοῦ θηρίου. Σημειωτέον ὅτι ἡ ἀρχαία καί κατά συνέπειαν μόνη ὀρθή διατύπωση τοῦ κειμένου τῆς Ἀποκαλύψεως πού ἀναφέρεται στό χάραγμα καί τόν ἀριθμό καί τό ἀγοράζειν καί πωλεῖν, ἔχει ὡς ἑξῆς: «εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα, ἤ τό ὄνομα τοῦ θηρίου, ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἐνῶ εἶναι πλήρως ἐπιλήψιμος ἡ παρακάτω γραφή, ἀπό τήν ὁποία ἔχει ἀφαιρεθῆ τό πρῶτο διαζευκτικό ἤ: «εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ»(8). “Όταν οἱ ἄνθρωποι σφραγισθοῦν ἀπ’ τὸν Ἀντίχριστο, θὰ πᾶνε σ’ αὐτὸν πεινασμέ- (8) Ἀποκ. 13, 17 ΣΧΕΣΗ ΧΑΡΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ 10 νοι καὶ διψασμένοι καὶ θὰ τοῦ ποῦν: «Ὁρίστε, ἐμεῖς σὲ προσκυνήσαμε καὶ δεχθήκαμε τὸ σφράγισμα σου· ἐπειδὴ πολὺ πεινᾶμε, δῶσε μας τώρα νὰ φᾶμε καὶ νὰ πιοῦμε. Μετέτρεψε σὲ εὐωδία τὴ δυσοσμία τῆς θάλασσας, ἐπειδὴ πεθαίνουμε. Πρόσταξε νὰ τρέξουν νερὸ τὰ πηγάδια. Κάνε τὸν οὐρανὸ νὰ ρίξει βροχὴ καὶ τὴ γῆ νὰ καρποφορήσει· ἀπομάκρυνε ἀπὸ ἐμᾶς τὰ ἀνθρωποφάγα θηρία, ἐπειδὴ ὅλοι ἀπὸ σένα περιμένουμε γιὰ νὰ ἐπιζήσουμε». Ἐκεῖνος τότε ἄσχημα θὰ τοὺς ἀπαντήσει καὶ θὰ τοὺς πεῖ: «Ἀπὸ ποῦ νὰ σᾶς προσφέρω ἐγὼ ψωμί; Ποῦ νὰ βρῶ νερὸ καὶ κρασί; Μήπως εἶμαι ἐγὼ Θεὸς γιὰ νὰ σᾶς τὰ δώσω; Ἡ γῆ δὲ δίνει καρπούς, ὁ οὐρανὸς δὲ βρέχει, ἀπὸ ποῦ νὰ βρῶ ἐγὼ φαγητὸ νὰ σᾶς δώσω; Δῶστε μου κι ἐσεῖς». Μόλις οἱ ἄνθρωποι ἀκούσουν αὐτὰ ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο, θὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀντίχριστος καὶ θὰ κλάψουν ἀπαρηγόρητοι χτυπῶντας μὲ δύναμη τὸ στῆθος καὶ τὸ πρόσωπό τους, ἀφοῦ θὰ ἔχουν καταλάβει ὅτι ξεγελάστηκαν καὶ ἀπατήθηκαν ἀπ’ αὐτόν. Ἀργότερα οἱ ἄνθρωποι θὰ ἀναρωτηθοῦν: «Γιατί δὲν ἀκούσαμε τὶς Ἅγιες Γραφές; Αὐτὰ δὲ παράγγελναν τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας; Πῶς παραπλανηθήκαμε; Πόσες φορὲς δέ μᾶς τὰ δίδασκαν αὐτὰ στὴν Ἐκκλησία; Πῶς σφραγιστήκαμε;» (Ἅγιος Ἰππόλυτος Ρώμης).
ΒΑΣΙΚΌ ΚΟΙΝΌ ΣΤΟΙΧΕῖΟ ΤῆΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚῆΣ ΤΑΥΤΌΤΗΤΑΣ ΚΑΊ ΤΟῦ ΧΑΡΆΓΜΑΤΟΣ ΤῆΣ ΑΠΟΚΑΛΎΨΕΩΣ. Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΚΑΊ Η ΥΛΙΚΉ ΔΙΆΣΤΑΣΗ ΤΟῦ ΧΑΡΆΓΜΑΤΟΣ. Ο ΡΌΛΟΣ ΤῆΣ ΠΑΝΔΗΜΊΑΣ ΤῶΝ ΕΜΒΟΛΊΩΝ ΣΈ ΣΧΈΣΗ ΜΈ ΤΌ ΧΆΡΑΓΜΑ.
Δέν λέει ἡ Ἀποκάλυψη ὅτι χωρίς τό χάραγμα τοῦ θηρίου, ἤ τό ὄνομα τοῦ θηρίου, ἤ τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματός του, δὲν θὰ μπορεῖτε νὰ ἀγοράζετε καί νά πωλεῖτε;(9) Δέν μᾶς δίνει ἑπομένως ἡ Ἀποκάλυψη ἕνα χαρακτηριστικό στοιχεῖο τῆς ταυτότητος, πού ἡ Ἀποκάλυψη ὀνομάζει χάραγμα, τήν ὁποία ταυτότητα μᾶς ἀναγκάζουν νά λάβουμε, ἐνῶ μέσῳ αὐτοῦ τοῦ χαρακτηριστικοῦ στοιχείου θά ἀντιληφθοῦμε, θά διακρίνουμε, ὡς νήφοντες, αὐτόν πού θά κρύπτεται πίσω ἀπό τήν ταυτότητα αὐτή; Αὐτό τό στοιχεῖο τῆς ταυτότητας πού μᾶς δείχνει τόν ὑποκρυπτόμενο Ἀντίχριστο, θά εἶναι, μεταξύ ἄλλων, καί τό ἀγοράζειν καί πωλεῖν. Ἄλλα στοιχεῖα πού δέν ἀναφέρονται ἀμέσως στήν Ἀποκάλυψη, ἀλλά δείχνουν τό γενικότερο πνεῦμα τοῦ διαβόλου πού ἀναζητεῖ τρόπους ἐκβιασμοῦ, προκειμένου νά ἐξασκήσει πίεση πάνω μας, τά ἀντιλαμβανόμαστε ἤδη ὅτι ὑπάρχουν, ὅπως εἶναι τό νά μήν μπορεῖς νά ταξιδέψεις, στερούμενος τό διαβατήριο, καί πολλές ἄλλες ἀπαγορεύσεις καί περιορισμούς, πού θά κάνουν τούς ἀνθρώπους νά νοιώθουν ἐξαιρετικά πιεσμένοι ἀπό τά ἐπιβαλλόμενα στούς διαφωνοῦντας μέτρα, ὥστε νά ἀναγκάζονται νά ὑποκύψουν. Γιά ποιό λόγο καί ὑπό ποίαν ἔννοιαν τό χάραγμα νοεῖται ὡς ταυτότητα ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης καί ἡ ταυτότητα ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης ὡς χάραγμα; Τό χάραγμα σημαίνει κάτι τό ὁποῖο δίδεται σ᾿ αὐτόν ἐπί τοῦ ὁποίου ἀσκεῖται κυριότητα, ἑπομένως διακυβέρνηση. Οἱ κύριοι τῶν δούλων ἔβαζαν πάνω στούς δούλους τους ἕνα σημάδι ἐμφαῖνον τόν κύριον τοῦ δούλου, τό ἀφεντικό του. Ὁ δοῦλος, ἔστω καί ἄν ἀπεδίδρασκε ἀπό τόν κύριόν του, διά μέσου τοῦ χαράγματος πού ἔφερε ἐπί τοῦ σώματός του, μποροῦσε νά προσδιοριστῆ ὄχι μόνο ὡς δοῦλος πού ἀνήκει σέ κύριο, ἀλλά καί ὅτι ἀνήκει στόν δεῖνα συγκεκριμένο κύριο, τοῦ ὁποίου τό χάραγμα φέρει. (9) Ἀποκ. 13, 17 ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 11 Ἕνα ἔγγραφο τοῦ κράτους φέρει πάνω του τήν σφραγῖδα τοῦ κράτους, καί ἔτσι ἀποδεικνύεται, πιστοποιεῖται, σέ ποιόν ἀνήκει τό ἔγγραφο αὐτό. Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί φέρουμε ὄχι ὁρατήν, ἀλλά ἀόρατον σφραγίδα, ἡ ὁποία βεβαιώνει ὅτι ἀνήκουμε στόν Χριστόν. Αὐτήν τήν ἀόρατον σφραγῖδα τήν ἐπιθέτει ἐφ᾿ ἡμᾶς τό Ἅγιον Πνεῦμα καί νοεῖται ὡς δωρεά. Τήν ὥρα πού μετά τήν βάπτισιν εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, χριόμεθα, ἡ φράσις διά τῆς ὁποίας ὁμολογεῖται τό μυστήριον τῆς χρίσεως εἶναι· «Σφραγίς Δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου. Ἀμήν». Τό χάραγμα εἶναι σφράγισμα. Προτιμᾶται στήν Ἀποκάλυψη ἡ χρήση τοῦ ὅρου χάραγμα, ἀντί τῆς λέξεως σφράγισμα, διότι ἐπιλέγεται ἡ λέξις σφράγισμα γιά νά χαρακτηρίζει αὐτούς πού ἐσφαγίσθησαν ὑπό τοῦ Χριστοῦ. Προτιμᾶται ὅμως ἐπίσης ἡ λέξη χάραγμα γιά τήν ὑπό τοῦ Ἀντιχρίστου σφράγιση ὅσων θά μπορέσει νά σφραγίσει, ἐπειδή ἡ λέξη χάραγμα ἐτυμολογικά παραπέμπει στόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο σφράγιζαν ὄχι μόνον ἀνθρώπους, ἀλλά καί ζῶα. Γιά νά ἀποτυπωθῆ ἐπί τοῦ δούλου ἤ ἐπί τοῦ ζώου ἡ σφραγίδα τῆς ἰδιοκτησίας, χρησιμοποιοῦσαν πυρωμένο σίδερο. Στήν περίπτωση τοῦ τρόπου μέ τόν ὁποῖο σήμερα θά ἐπιχειρήσει ὁ διάβολος διά τοῦ ἀντιχρίστου νά σφραγίσει ὅσους ὑποκύψουν στόν ἐκβιασμό του καί δελεασθοῦν ἀπό τίς ὑποσχέσεις του, οἱ Ἅγιοι μᾶς ἔχουν πῆ ὅτι θά εἶναι οἱ ἀκτίνες λέηζερ. Ἡ σφράγιση μέ τίς ἀκτίνες λέηζερ, ἐνῶ δέν εἶναι ἄμεσα ὁρατή, εἶναι ὅμως ὑλική, σέ ἀντίθεση μέ τό σφράγισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού εἶναι ὄχι μόνον ἀόρατο ἀλλά καί ἄϋλο. Ἡ πρώιμη φάση χαράγματος ἐννοεῖται ὑπό δύο ἔννοιες, καί πνευματικῶς καί ὑλικῶς. Τό πνεῦμα τῆς ἀποστασίας ὡς πνεῦμα πονηρό ἐνεργεῖ μέσα στίς ψυχές ἀπομακρύνοντας αὐτές ἀπό τόν Χριστόν καί τίς προετοιμάζει γιά νά δεχθοῦν τό τελικό χάραγμα. Ἀναφερόμενος ὁ Κύριος σ᾿ αὐτόν πού ἀντιτίθεται στήν ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ καί ἐπιζητεῖ νά θέσει πάνω στίς ψυχές ἀντί τοῦ Χριστοῦ τήν δική του κυριότητα ἐπί τῶν ἀνθρώπων, τόν προσδιορίζει: α) ὡς αὐτόν ὁ ὁποῖος θά ἔλθει «ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ»(10), στό ὄνομα δηλαδή τῆς δικῆς του αὐτοεξουσίας, ἐνῶ ὁ Κύριος ἔρχεται ἀπεσταλμένος ἀπό τόν Πατέρα, στό ὄνομα ἑπομένως τοῦ Πατέρα καί ὄχι στό ὄνομα τό δικό Του καί β) ὡς «Μαμωνᾶ», λέγοντας ὁ Κύριος σ᾿ ἐμᾶς καί σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅτι «οὐ δύνασθε δυσίν κυρίοις δουλεύειν» καί ἀμέσως μετά «οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καί Μαμωνᾶ»(11), ἐξηγῶντας μέ αὐτόν τόν τρόπο ὅτι ὁ ἕνας Κύριος, ὁ μόνος Ἀληθινός Κύριος εἶναι ὁ Θεός, ἐνῶ ὁ ἄλλος κύριος, αὐτός πού διεκδικεῖ τίς ψυχές, ἐνῶ δέν τοῦ ἀνήκουν, εἶναι ὁ διάβολος πού ἐνεργεῖ ὡς μαμωνᾶς, δηλαδή ὡς χρῆμα. Τοῦτος ὁ λόγος τοῦ Κυρίου διά τοῦ ὁποίου περιγράφει αὐτόν πού θά ἀντιταχθῆ στόν Θεόν ἁρπάζοντας τίς ψυχές ἀπό τόν Χριστόν διά μέσου τοῦ χρήματος, μᾶς παραπέμπει σέ ὅσα γράφει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν Ἀποκάλυψη περί τοῦ τρόπου τόν ὁποῖον θά χρησιμοποιήσει ὁ διάβολος γιά νά μπορέσει νά ἀποσπάσει ἀπό τίς ψυχές τήν συγκατάθεσή τους ὥστε νά ἀποδεχθοῦν τό χάραγμά του, πού εἶναι ὁ ἐκβιασμός, πού ὡς πνεῦμα πονηρό θά ἀσκεῖ διά τοῦ ψευδοπροφήτου καί πρίν ἐμφάνιση τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἐκβιασμός τοιούτου χαρακτῆρος, ὥστε νά μπορεῖ νά ἐξαπατᾶ τίς ἐξαρτώμενες ἀπό τό ἀγοράζειν καί πωλεῖν ψυχές. (10) Ἰωά. 5, 43 (11) Ματθ. 6, 24 Μέ ἀφορμή τήν διαβολική σύμπτωση τῆς ἐπιβολῆς τῶν ταυτοτήτων πού ἀκολουθεῖ ἀμέσως μετά τήν ἐπιβολή τῶν ἐμβολίων κόβιντ-19 καί ἐπίσης τό γεγονός ὅτι ἡ θέσπιση τῆς Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης καί τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ ξεκίνησε τήν ἴδια περίοδο καί ὁρίστηκε γιά τήν πενταετία 2020-2025, μᾶς ὁδηγεῖ στό νά θεωρήσουμε δεδομένο ὅτι ἡ «πανδημία» μέ τούς ἐγκλεισμούς καί τίς ἀπαγορεύσεις λειτούργησαν ὡς ψυχικά καί σωματικά κατασταλτικά στίς ἀνθρώπινες δυνάμεις κι ἀντιστάσεις, ἐνῶ τά ἐμβόλια ὡς πρόβα χαράγματος. Δεδομένου ὅτι τό κράτος τά εἶχε τοποθετήσει παράλληλα, ἀλλά καί ἀλληλένδετα τό ἕνα μετά τό ἄλλο τόσο νομοθετικῶς, ὅσο καί χρονικῶς. Πέραν ὅμως τούτου, τά ἐμβόλια μποροῦν νά θεωρηθοῦν πρώιμη φάση χαράγματος καί γιά τούς ἑξῆς ἐπίσης λόγους: α) Ἐμφανίστηκαν στήν ἀρχή ὡς κάτι τό προαιρετικό κι ἔπειτα ἐπεβλήθησαν ὡς κάτι τό ὑποχρεωτικό, ὅπως ἀκριβῶς βλέπουμε ὅτι γίνεται καί μέ τίς ταυτότητες τῆς ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης καί τόν προσωπικό ἀριθμό. Ἡ βία, ἡ ὑποχρεωτικότης, ἀλλά καί ἡ δόλιος προσπάθεια ἐξαπατήσεως τῶν ἀνθρώπων γιά νά κάνουν τά ἐμβόλια, ἀποδίδεται πλήρως καί στίς ταυτότητες ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης καί στόν προσωπικό ἀριθμό. Ἐκβιασμός ὅμως καί ἐξαναγκασμός ἀποτελοῦν χαρακτηριστικά τῆς παρουσίας τοῦ διαβόλου, τοῦ πνεύματος τοῦ ἀντιχρίστου, πού δέν ἀνέχεται τήν ἐλευθερία καί τό αὐτεξούσιον τό ὁποῖον ὁ Θεός ἔχει χαρίσει στούς ἀνθρώπους καί προσπαθεῖ μέ δόλο, μέ βία καί μέ ἐξαναγκασμό νά καταστήσει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων ὑποχείριες στήν ἐξουσία του, παράλληλα καί μέ τήν προσπάθειά του νά θέσει τό χάραγμά του καί ἐπί τῶν σωμάτων τους. β) Αὐτήν τήν διπλή ἐνέργεια τῶν ἐμβολίων τόσο στήν σφαῖρα τοῦ σώματος ὅσο καί στήν σφαῖρα τῆς ψυχῆς, γνωρίζουμε ὅτι σέ κάποιους ἀπό τήν ἀρχή ἦτο γνωστή ἤ ἔγινε ἀντιληπτή, ἐνῶ γιά τούς ὑπόλοιπους ἔγινε γνωστή ἐκ τῶν ὑστέρων, ἄν καί ὑπάρχουν κι αὐτοί πού ἀκόμη δέν θέλουν νά τήν δοῦνε. Γνωρίζουμε τώρα μετά βεβαιότητος, ὅσον ἀφορᾶ τόν τρόπο παρασκευῆς τῶν ἐμβολίων, ὅτι προέρχονται ἀπό τήν ἐπεξεργασία ζώντων ἀνθρωπίνων ἐμβρυϊκῶν ἱστῶν (κυτταρικές σειρές), οἱ ὁποῖοι ἀφαιροῦνται ἀπό ζῶντα ἀνθρώπινα ἔμβρυα, πού στή συνέχεια ἀποθνήσκουν[12]. Γνωρίζουμε ὅτι τήν σφαγήν αὐτήν τῶν ἀνθρωπίνων ἐμβρύων ἔχει νομιμοποιήσει τό κράτος διά νόμου, ὅπως καί τούς «ἐπιστήμονες-ἰατρούς» πού ἐκτελοῦν ἐκτρώσεις σφαγιάζοντας ἀνθρώπινα ἔμβρυα, καθώς καί τίς ἐγκύους πού ἀποφασίζουν νά κάνουν ἔκτρωση. Πρακτικά αὐτό σημαίνει ὅτι ὅσοι ἔλαβαν μέσα στό σῶμα τους τά ἐμβόλια, μολύνθηκαν πνευματικῶς διά τῆς ἠθικῆς, ἀκόμη καί ἐν ἀγνοίᾳ, γινόμενοι συνένοχοι σέ ἕνα παγκόσμιο ἔγκλημα σφαγῆς ἑκατομμυρίων ἐμβρύων ἐτησίως. Γενικῶς, ἐν σχέσει μέ τήν περίοδο τῆς πανδημίας τοῦ ἰοῦ κορῶνα καί μέ τά ἐμβόλια ὑπάρχει ἕνας σατανικός παραλληλισμός μέ τό χάραγμα. Ὅπως ἐπιδιώχθηκε τό 2020 νά ἐπιβάλλουν τά ἐμβόλια στούς ἀνθρώπους, στήν ζωή καί στό σῶμα τους, διαφορετικά ἀποκλείονταν ἀπό τήν κοινωνία (π.χ. τήν ἐργασία τους) καί δυσχεραίνονταν σχεδόν ὅλες οἱ φυσιολογικές καθημερινές δραστηριότητες ὑπό κανονικάς συνθῆκας (π.χ. ἐκκλησιασμός, σχολική ζωή, μετακινήσεις, ψυχαγωγία, διά ζώσης ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων κ.λ.π.), ἔτσι κάνουν κι ἀπό τό 2023 πού κόπασε τό θέμα τῆς πανδημίας καί τῶν ἐμβολίων κι ἔλαβαν τήν βαρύτερη σκυτάλη ἡ ἠλεκτρονική ταυτότητα καί ὀ προσωπικός ἀριθμός. Θέλουν νά τά ἐπιβάλλουν στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων ὡς ὑποχρεωτικά, εἰδάλλως πάλι θά ἀποκλεισθοῦνε ἀπό τήν κοινωνία καί θά γίνει δυσχερής ἤ κι ἀδύνατη αὐτή τή φορά ἡ κάθε ἐξυπηρέτηση στήν ζωή τους, δηλαδή ἡ διαβίωση καί ἡ ἐπιβίωσή τους, μέχρι νά ἐπιχειρηθεῖ τό χάραγμα καί μέσα στό ἀνθρώπινο σῶμα (δεξί χέρι ἤ μέτωπο), ὅπως ἐπιχειρήθηκε καί μέ τό ἐμβόλιο. Ὁπότε, δὲν εἶναι τυχαῖο πώς ὁ ἰός τῆς παγκόσμιας πανδημίας λεγόταν ἰὸς κορῶνα, δηλάδή ὁ βασιλιὰς τοῦ κόσμου (μεταφορική προτύπωσις τοῦ θηρίου καί ἐπερχομένου παγκόσμιου βασιλιά Ἀντιχρίστου). Ὑπῆρξε μία μορφή προετοιμασίας καί πρόβας γιά τήν δεινότερη φάση χαράγματος, δηλαδή τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας και τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, πού κι αὐτά μέ τήν σειρά τους θά ὁδηγήσουν στό τελικό χάραγμα τῆς Ἀποκαλύψεως στό σῶμα (δεξί χέρι ἤ μέτωπο). Ἐν ὀλίγοις, ἀποκαλύπτεται πώς ὑπό τήν μορφήν τῆς σαλαμοποιήσεως, δηλαδή βαθμηδόν καί μεθοδικά, προπονοῦν καί κάμπτουν τίς ψυχικές, σωματικές καί πνευματικές ἀντιστάσεις τῶν ἀνθρώπων ἐπί τά ἔσχατα τῶν ἐσχάτων χείρρω, δηλαδή γιά τήν ἐποχή τοῦ τελικοῦ Ἀντιχρίστου.
ΧΡΙΣΤΌΣ Ἤ ἈΝΤΊΧΡΙΣΤΟΣ;
Τί ἐπιλέγει ὁ ἄνθρωπος, τόν Χριστόν ἤ τόν Ἀντίχριστο; Ἐπιλέγει ὁ ἄνθρωπος τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ, Αὐτόν πού σηκώνει πάνω Του τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου ἤ τό θηρίον; Ἐπιλέγει ὁ ἄνθρωπος νά φυλάξει τό χρῖσμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ὁ Θεός Πατέρας χαρίζει σέ ὅσους πιστεύουν στόν Υἱό Του καί βαπτίζονται τό εἰς Χριστόν βάπτισμα εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Τί ἐπιλέγει ὁ ἄνθρωπος; Χρῖσμα ἤ χάραγμα; Ὄνομα ἤ ἀριθμό; Διότι ὁ Ἀντίχριστος θά προσπαθήσει κρυμμένος πίσω ἀπό τό θηρίον τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας νά σέ ἐξαπατήσει νά δεχθεῖς τό χάραγμά του, τώρα διά μέσου τῆς ταυτότητας καί τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, τά ὁποῖα σέ ἀναγκάζει νά πάρεις, χωρίς νά ἀντιληφθεῖς ὅτι σέ ἐξαπατᾶ. ΤΊ ΕΠΙΛΈΓΕΙΣ; Νά μείνεις ἑνωμένος ὡς πρόσωπο μέ τόν Χριστό πού ἑνώνει διά τοῦ βαπτίσματος τό ὄνομά σου μέ τό δικό Του Ὄνομα, ἤ δέχεσαι τόν ἀριθμό πού τό θηρίον σοῦ ἔχει ἑτοιμάσει νά πάρεις, ἕναν ἀριθμόν ἑνωμένον μέ τόν δικό του ἀριθμό, δηλαδή τόν 666 ἐπισφραγισμένον στά τσιπάκια τῆς ταυτότητας τῆς Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης, πάνω στήν ὁποία θά ἀναγραφεῖ ὑποχρεωτικά καί ὁ προσωπικός σου ἀριθμός[13] καί μέ τά ὁποῖα ἀριθμοποιεῖσαι κι ἐσύ καί ταυτοποιεῖσαι;[14] Ὅλα ἀνήκουν στόν Θεόν. Ὁ διάβολος θέλει ὅλα τά τοῦ Θεοῦ νά τά σφετεριστεῖ, πράγματα, ζῶα, ἀνθρώπους. Τό θηρίον, ὡς ἐξουσία ἐγκόσμιος καί ἀπολυταρχική, προωθεῖ τό σατανικό θέλημα χρησιμοποιῶντας γιά τόν δικό του ἀντίθεο σκοπό καί μέ λάθος τρόπο τήν ἐπιστήμη, πού καί αὐτή εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ὄχι γιά νά ὠφελήσει, ἀλλά ὡς μισόθεος καί μισάνθρωπος πού εἶναι, γιά νά βλάψει. Χρησιμοποιεῖ ἐπί παραδείγματι τήν ἰατρική ἐπιστήμη, γιά σκοπό ἀντίθετο ἀπό τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο τήν ἔδωσε ὁ Θεός. Δηλαδή ἀντί γιά θεραπεία, τήν διαστρέφει γιά παρενέργειες (π.χ. ἐμβόλια), ἀντί γιά ζωή, τήν διαστρέφει γιά θάνατο (π.χ. ἔκτρωση ἤ ἐμβόλια). Ὁμοίως, χρησιμοποιεῖ καί τήν τεχνολογία γιά σκοπό ἀντίθετο πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τήν χρησιμοποιεῖ γιά νά δηλώσει μέ αὐτήν τήν κυριότητά του πάνω α) στά πράγματα, β) στά ζῶα καί γ) στούς ἀνθρώπους καί γιά νά παρακολουθεῖ καί νά ἐλέγχει τούς πάντες καί τά πάντα (π.χ. ὑπερυπολογιστές καί δορυφόρους στό διάστημα). Τήν ἐργαλειοποιεῖ προσπαθῶντας νά ὑποκαταστήσει μάταια τήν πανσοφία καί τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ (π.χ. Τεχνητή δῆθεν «Νοημοσύνη»). Γιά νά τό ἐπιτύχει αὐτό, χρησιμοποιεῖ ἕναν ἀριθμόν, τό 666, πού τόν ἔχει ἐπιλέξει ὡς σφραγίδα κυριότητας καί τόν βάζει παντοῦ ὡς ὑπογραφή του, σέ ὅλα τά ἀγαθά (barcode)[15] καί σέ ὅλες τίς ὑπηρεσίες πού ἀφοροῦν κάθε πτυχή τῆς καθημερινῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ συστήματος, ὥστε νά ἐλέγχει τά πάντα καί τούς πάντες, γιά νά δηλώνει καί νά καυχᾶται ὅτι ὅλα καί ὅλοι τοῦ ἀνήκουν. Αὐτό ἐπιθυμεῖ νά κάνει καί μέ κάθε ἄνθρωπο στήν γῆ, νά τόν σφραγίσει μέ τήν δυσώνυμη ὑπογραφή του (666). Ὁ Ἀντίχριστος, τό θηρίον, δέν μπορεῖ νά ἀπαιτήσει κατοχή ἐπί ἑνός ἀνθρώπου, ἄν ἐπιθέσει τήν σφραγίδα του χωρίς συγκατάθεση τοῦ ἀνθρώπου. Καλῶς ὅμως γνωρίζει ὅτι κανείς ἄνθρωπος δέν θά δεχόταν τήν βοῦλα τοῦ σατανᾶ, τήν σφραγίδα τοῦ διαβόλου. Χρησιμοποιεῖ λοιπόν τήν ἐπίγεια πολιτική ἐξουσία πίσω ἀπό τήν ὁποία κρύβεται ὁ ἴδιος, αὐτήν τήν ἐξουσίαν πού ὀνομάζεται ἀπό τήν Ἀποκάλυψη «θηρίον», γιά νά πείσει τούς ἀνθρώπους νά δεχθοῦν τήν ταυτότητα μέ τόν προσωπικό ἀριθμό πού τούς ἔχει ἑτοιμάσει, ἐμφανίζοντάς την ὅτι ὑπηρετεῖ ἕνα καλό σκοπό γιά ὅσους τήν πάρουν. Ὅτι θά παρέχει ἀσφάλεια, εὐκολία σέ κάθε ὑπηρεσία κι ὅτι θά πατάξει τήν γραφειοκρατία. Ποιά εἶναι τά χαρακτηριστικά τῆς βοῦλας τοῦ σατανᾶ; Θά εἶναι ταυτότητα Διακυβερνήσεως, δηλαδή ταυτότητα, διά τῆς ὁποίας θά δηλώνεται ἐπί τοῦ ἀνθρώπου, ἡ κυριότητα τοῦ θηρίου, ἡ ἐξουσία τοῦ θηρίου ἐπάνω του. Καί θά εἶναι ἐπίσης μία ταυτότητα διά τῆς ὁποίας θά μπορεῖ τό θηρίον νά ἀσκεῖ τήν ἐξουσία του ἐπί τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου πού δέχθηκε νά τήν πάρει, ὄχι διότι ἤθελε νά φέρει ἡ ταυτότητά του τό χάραγμα, δηλαδή τήν βοῦλα τοῦ σατανᾶ, ἀλλά διότι δέν βρέθηκε σέ πνευματική νήψη κι ἑτοιμότητα γιά νά τήν ἀποφύγει καί διότι βρέθηκε σέ ἀδυναμία νά τήν ἀρνηθεῖ, προκειμένου νά μήν στερηθεῖ τίς κοσμικές εὐκολίες καί τά ὑλικά ἀγαθά τοῦ κόσμου τούτου. Ἀπαραίτητη φροντίδα τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἦτο νά καταστήσει τούς πιστούς ἕτοιμους νά ἀντιληφθοῦν τόν Ἀντίχριστο καί νά ἀρνηθοῦν τήν σφραγίδα του, καθώς καί νά τούς διαφωτίζει ὥστε νά ἀντιλαμβάνονται τήν ὕπουλη μεθόδευση μέ τήν ὁποία ἐνεργεῖ τό ἀντίχριστο πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, καθώς καί τίς παγίδες πού στήνει μέ σκοπό νά ρίξει μέσα σέ αὐτές ὅσους περισσότερους ἀπροετοίμαστους γιά τήν σωτηρία τους ἀνθρώπους δύναται, ἕως τελικῶν ἐσχάτων. Ἐξ ὅσων γνωρίζουμε, τό πρῶτο βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης τό ὁποῖο γράφτηκε, εἶναι ἡ Α΄ πρός Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολή. Καί βλέπουμε σ’ αὐτό τήν φροντίδα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου νά βρίσκονται οἱ πιστοί σέ ἑτοιμότητα πνευματική, σέ νήψη καί ἐγρήγορση. Εἶναι μάλιστα ἰδιαίτερα ἀφυπνιστική ἡ ὑπόδειξή του ὅτι ἔρχεται ξαφνική καταστροφή στούς ἀνθρώπους πού λένε ὅτι ἔχουμε εἰρήνη καί ἀσφάλεια. Στήν Β΄ πρός Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολή του, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καταγράφει τά σχετικά μέ τόν Ἀντίχριστο, ὑπενθυμίζοντας στούς Θεσσαλονικεῖς ὅτι τούς τά ἔλεγε τότε πού ἦτο μαζί τους, τότε δηλαδή πού τούς κήρυξε τό Εὐαγγέλιον καί ἔγιναν Χριστιανοί. «Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν;»(12). Ἄρα, εὐθύς ἐξ ἀρχῆς πού ἐγίνετο κάποιος Χριστιανός, ἔπρεπε νά γνωρίζει ποιό (12) Β΄ Θεσ.. 2, 5 ἦταν τό σχέδιο τοῦ διαβόλου ἐν σχέσει μέ τόν Ἀντίχριστο καί μέ ποιές μεθοδεύσεις θά πλανοῦσε ὁ Ἀντίχριστος τούς ἀνθρώπους γιά νά τόν ἀκολουθήσουν. Λέγει λοιπόν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι θά παρουσίαζε τόν ἑαυτόν του ὡς θεόν «ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός»(13). Κατά συνέπειαν αὐταπατῶνται, καί μάλιστα ἀπόλυτα, ὅσοι ἔχουν τήν ἐντύπωση ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θά λέει γιά τόν ἑαυτόν του αὐτά πού θά τόν ἀποκαλύπτουν καί θά ἀποδεικνύουν ὅτι αὐτός εἶναι τό θηρίον, τό ὁποῖον ἐνεργεῖ μέ τήν δύναμη τοῦ σατανᾶ. Τό ἴδιο βεβαίως λέγει περί τοῦ Ἀντιχρίστου ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Λέγει περί τοῦ ἀντιχρίστου ὅτι θά ἐμφανίζεται ὡς δῆθεν Χριστός (Μεσσίας) καί ὅτι πολλούς θά πλανήσει. Ἄρα θά ἐμφανίζεται ὡς καλός καί ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι καθώς θά ἐνεργεῖ μέσα του ὁ σατανᾶς, θά ἐξαπατᾶ τούς ἀνθρώπους μέ τήν δύναμη πού θά διαθέτει καί μέ αὐτά πού θά κάνει («σημεῖα καί τέρατα»), προκαλῶντας στούς ἀνθρώπους θαυμασμό. «Οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ› ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους, καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις»(14). Περί αὐτοῦ τοῦ θαυμασμοῦ πού θά ἔχουν οἱ ἄνθρωποι στό πρόσωπο του, λέγει καί ἡ Ἀποκάλυψη. Θά λένε, λέει, οἱ ἄνθρωποι: «Ποιός εἶναι σάν τό θηρίο;». Ἀπό ποιούς ὅμως θά γίνεται ἀποδεκτός, ἐνῶ θά τούς ἐξαπατᾶ μέ ἔργα ἀδικίας; Σέ ποιούς θά γίνονται τά ψεύδη του πιστευτά; Σ᾿ αὐτούς πού τελικά εἶναι γιά νά χαθοῦν, «ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις». Γιατί; Τήν ἀπάντηση τήν δίνει πάλι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ἀνθ› ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς· καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ› εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ»(15). Ἐπειδή δέν δέχθηκαν μέσα τους τήν ἀγάπη τῆς ἀλήθειας, πού φέρνει τήν σωτηρία, γι᾿ αὐτό ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά ἐνεργεῖ μέσα τους πνεῦμα πλάνης, ὥστε νά πιστέψουν τό ψέμμα σάν ἀλήθεια, διότι μέσα στή Θεία Οἰκονομία, προβλέπεται νά καταδικαστοῦν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δέν ἐπίστευσαν στήν ἀλήθεια, ἀλλά ἐπέμεναν ἀμετανόητα σέ ἔργα ἀδικίας, διότι τούς ἄρεσε τό νά ἁμαρτάνουν, νά ἐπιμένουν στήν παράβαση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ καί στήν ἀθέτηση τῆς θεϊκῆς δικαιοσύνης. «Νῦν κρίσις ἐστί τοῦ κόσμου τούτου»(16). Τί σημαίνει αὐτό γιά μᾶς σήμερα; Πῶς κρίνεται τώρα ὁ καθένα μας; Κρίνεται μέ βάση τήν ἐπιλογή του: Χριστός ἤ Ἀντίχριστος;
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!!!
(13) Β΄ Θεσ. 2, 4 (14) Β΄ Θεσ. 2, 9-10 (15) Β’ Θεσ. 2, 10-12 (16) Ἰωά. 12, 31
Endnotes
https://digitaltransform.gr/ 2 https://digitalstrategy.gov.gr/ 3 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2014/06/v-behaviorurldefaultvmlo.html 4 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2023/12/blog-post_31.html 5 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2023/08/blog-post_79.html 6 https://norfid.wordpress.com/2010/12/04/%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB %CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%82- %CF%83%CF%85%CE%BD%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85-1998-%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84% CE%B9%CE%BA%CE%AC/ 7 https://ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=3470&what_sub=d_typou 8 https://youtube.com/watch?v=G3GdwdcQCnY 9 https://youtube.com/watch?v=iVya9FVcpEU 10 https://romfea.gr/ekklisia-ellados/70278-i-iera-synodos-gia-ton-prosopiko-arithmo 11 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2023/09/blog-post_355.html 12 https://cardiodoctor.gr/%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE %B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CF%8D%CF%84%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1- %CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CF%89%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CF% 84%CE%B1-%CE%AD%CE%BC/ 13 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2025/09/blog-post_4.html 14 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2025/10/666.html 15 https://kaiomenivatos.blogspot.com/2025/10/2-barcode-666.html
[Οἱ Οἰκουμενιστές] θά μᾶς τά καταργήσουν ὅλα. Θά μᾶς κατεβάσουν τίς Εἰκόνες. Θά μᾶς κατεβάσουν τόν Τίμιον Σταυρόν.
Προφητικός ο λόγος του Γέροντα Προκόπιου Μερτύρη (21 Δεκεμβρίου 1929 – 14 Μαΐου 2016). Ἐκφωνήθηκε στὸ μοναστῆρι του Ἱ.Μ. Παναγία ἡ Πάντων Χαρά Κορίνθου, τὴν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, στίς 3/4/2016.
«Σε λίγο θα προβάλει ο Τίμιος Σταυρός. Θα Τον δούμε και θα ενθυμηθούμε τους αγώνες στους οποίους υπεβλήθη ο Εσταυρωμένος Κύριός μας και Θεός μας για να σώσει τις ψυχές μας.
Εμείς, τί κάνουμε αδελφοί μου; Ακούμε τα διδάγματα που δίδονται σε εμάς από τον Τίμιον Σταυρόν; Ο Χριστός αιμόφυρτος, ακανθοστεφανωμένος επάνω στον Σταυρό μας διδάσκει. Εμείς ακούμε την διδασκαλία Του; Έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας για να ακούμε τα ψυχοφελή και τα ψυχοσωτήρια λόγια του Σωτήρος Χριστού μας;
Δυστυχώς αδελφοί μου όχι.
Και ιδιαιτέρως, επαναλαμβάνω, κατά την περίοδον αυτήν της πνευματικής κρίσεως που διερχόμεθα:
ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΟΛΑ.
Θα μας κατεβάσουν τις Εικόνες.
Θα μας κατεβάσουν τον Τίμιον Σταυρόν. (17' 37")
Δεν θα μας αφήσουν να λειτουργάμε Κυρίω τώ Θεώ μας, αλλά εν ονόματι του οικουμενισμού θα υποχρεωθούμε να αποδεχθούμε την διδασκαλία του και να ακολουθήσουμε τα διδάγματά του, Του οικουμενισμού.
Αδελφοί μου να προσέξουμε πάρα πολύ.
Οι ημέρες είναι πονηρές.
Όλα αυτά που γίνονται σήμερα στην Εκκλησία μας και σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, δεν γίνονται έτσι για να περάσει η ώρα μας. Είναι η Αλήθεια. Είναι η Ζωή. Είναι ο ίδιος ο Χριστός που προβάλει ενώπιόν σου και σε ζητάει να σε ευλογήσει και να σε οδηγήσει στο δρόμο της σωτηρίας.
Έλα λοιπόν. Άφησε την βρωμιά και την σαπίλα. Άκουσε εκείνα που σε διδάσκει ο Χριστός μας. Ενατένισε τον Τίμιον Σταυρόν με πίστη φλογερή και πάρε την απόφαση να απαρνηθείς τον αμαρτωλό εαυτό σου.
Η αυταπαρνησία λοιπόν, μεγάλη αρετή αδελφοί μου. Εάν δεν την έχουμε δεν είμαστε χριστιανοί ζωντανοί, όπως μας θέλει η Αγία μας Εκκλησία. Είμαστε ψεύτικοι. Επιφανειακοί».
Ἀπόσπασμα:
Ὅλη ἡ ὁμιλία:
Ἀναλόγιον: Στὶς ἡμέρες μας, ὑπάρχει μεγάλη πλάνη σὲ ὁρισμένους Κληρικοὺς (Ἐπισκόπους καὶ Πρεσβυτέρους) τῆς Ἐκκλησίας μας. Πλανηθέντες ἀπὸ τοὺς Εἰκονομάχους Προτεστάντες καὶ μετὰ ὁ ἕνας παρασυρθεὶς ἀπὸ τὸν ἄλλον ἢ κάνονας ὑπακοὴ στὸν ἄλλον, σὰν Εἰκονομάχοι Προτεστάντες, βγάζουν τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ὅπως τὸν εἶχαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, καὶ εἶτε τὸν ἀνεβάζουν ψηλὰ στὸν τοῖχο τῆς κόγχης, εἴτε τὸν ἀφαιροῦν παντελῶς. Ὁ Ἐσταυρωμένος ὑπῆρχε στὴν Ἁγία Τράπεζα πρὶν ἀπὸ τὴν Εἰκονομαχία. Ὅπως ὑπάρχει Σταυρὸς σὲ κάθε Ὀρθόδοξο Τάφο, ἔτσι ὑπάρχει καὶ ὁ Σταυρὸς μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Τράπεζα, ἡ ὁποῖα Ἁγία Τράπεζα εἶναι Τάφος Μαρτύρων. Ὑπάρχει μαρτυρία ἤδη ἀπὸ τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο ὅτι ἔπηξε μεγάλο Σταυρό στὴν Ἁγία Τράπεζα. Ὁ Σταυρὸς παλαιὰ πηγνυόταν βαθιά μέσα στὴν Ἁγία Τράπεζα. Στὴν Ὀρθοδοξία, μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὁ Σταυρὸς ἔχει πάντα τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό, ἰδιαίτερα μετὰ τὴν Εἰκονομαχία.
Πηγή: Τάς θύρας (17/12/2025)
Κανάλι youtube: apostolis hatzimaggos
Σελίδα γιὰ τὸν γ. Προκόπιο: ouranopolitis.gr
