Anthimos III Chorianopoulos (1762/3–1842) ECUMENICAL PATRIARCH (1822-1824).. ΑΝΘΙΜΟΣ Γ΄ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ (1822-1824)


ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
CONFESS FOR FAITH AND HOMELAND-FATHERLAND


Portrait of Anthimos III Chorianopoulos from the time he was Metropolitan of Smyrna.

A MOST EXALTED UNKNOWN SAINT OF THE CHURCH, CONFESSOR ANTHIMOS III, PATRIARCH OF CONSTANTINOPLE 1822–1824

HE WAS THREATENED, IMPRISONED TWICE, TORTURED, AND EXILED BY THE TURKS, WITH THE COLLUSION OF UNWORTHY FELLOW BISHOPS. NEVERTHELESS, HE DID NOT CONSENT TO LOWER THE BANNER OF THE ORTHODOX FAITH.

A SACRED EXAMPLE TO THOSE OF TODAY WHO, ESPECIALLY WITHOUT SERIOUS REASON OR CAUSE, REJECT THE MOST HOLY ORTHODOXY, ADVOCATING, CAUSING TURMOIL, AND TEACHING OTHER BELIEFS!!! MAY THEY BE GRANTED TO FOLLOW HIS EXAMPLE!!! AMEN.

Article by Nikolaos Levogiannis Anthimos III, Ecumenical Patriarch of Constantinople (1822–1824)


- Anthimos III, Ecumenical Patriarch of Constantinople (1822–1824), is a revered yet lesser-known figure in the Orthodox Church, recognized for his steadfast commitment to Orthodoxy during a turbulent period.
- Despite facing imprisonment, torture, and exile by Ottoman authorities, he refused to compromise his faith or support actions against the Greek Revolution.
- His life serves as an inspiring example of resilience and fidelity to Orthodox principles, particularly for contemporary clergy and believers.
- Efforts have been made to honor his legacy, including calls for his canonization, with commemorations and a bust in his hometown of Komiaki, Naxos.

Anthimos III, born Sakeilarios Chorianopoulos in 1762 or 1763 in Komiaki, Naxos, rose from humble origins to become a significant figure in the Orthodox Church. His family, originally from the Peloponnese, settled in Naxos to escape Ottoman persecution. Guided by his spiritual mentor, Metropolitan Anthimos Vardis of Paronaxia, he pursued ecclesiastical studies and was ordained a deacon in 1789 under Patriarch Neophytos VII. His rapid rise through the church hierarchy saw him become Great Archdeacon, Porter, and Great Protosyncellus before being elected Metropolitan of Smyrna in 1797. During his 24-year tenure in Smyrna, he revitalized churches, supported education, and strengthened the Orthodox community.

Amid the Greek Revolution of 1821, Anthimos faced severe persecution. He was imprisoned twice—first in Smyrna and later in Constantinople’s harsh Bostancıbaşı prison—for seven months. Despite these trials, he was elected Ecumenical Patriarch in 1822 while still imprisoned, a testament to his revered status. As Patriarch, he navigated the Church through a period of Ottoman hostility and the Greek uprising. Notably, he refused to comply with the Sultan’s demands to appoint leadership for the Church of Cyprus contrary to tradition and resisted cooperation against the Greek Revolution. His decisions, including prohibiting the translation of the Holy Scriptures into vernacular Greek, reflected his commitment to preserving Orthodox tradition.

In 1824, Anthimos was deposed by the Sultan for his refusal to betray the Greek cause and for allegedly supporting Serbian ecclesiastical independence. He was exiled to the Monastery of St. John the Forerunner in Caesarea, Cappadocia, where he endured seven years of confinement under harsh conditions that deteriorated his health. Released in 1830, he returned to Smyrna, serving as locum tenens of the Metropolis in 1831 and 1833. He died in 1842 at the Greek Hospital in Smyrna, leaving his wealth to local churches and institutions. His funeral was a grand affair, and his legacy endured until the Asia Minor Catastrophe of 1922, when his icon in the Church of St. John the Theologian was lost.

Anthimos III’s steadfast faith and sacrifices have inspired calls for his canonization. In 2016, a commemorative event in Komiaki highlighted his life as a confessor and saintly figure, with a poem and hymns composed in his honor by theologian Eirini Polykrati. A bust of Anthimos was unveiled in Komiaki in 2006, and streets in Naxos bear his name, reflecting his enduring legacy.




Anthimos III Chorianopoulos (1762/3–1842), a towering yet underrecognized figure in the Orthodox Church, served as Ecumenical Patriarch of Constantinople from 1822 to 1824 during one of the most challenging periods in Ottoman and Greek history. His life, marked by unwavering commitment to Orthodoxy, resilience in the face of persecution, and contributions to ecclesiastical and educational institutions, positions him as a model for clergy and laity alike.

Early Life and Ecclesiastical Career
Born in Komiaki, Naxos, as Sakeilarios Chorianopoulos, Anthimos was the youngest of eight children of Father Ioannis Chorianopoulos, a priest, and Maria. His family, originally from Sparta in the Peloponnese, fled to Naxos around 1740 to escape Ottoman persecution. His father, intending him for the Church, named him Sakeilarios, a name of ecclesiastical origin. Under the guidance of Metropolitan Anthimos Vardis of Paronaxia, a mentor to St. Nikodemos the Hagiorite, young Sakeilarios pursued his education in Komiaki and briefly at the School of St. George Grotta in Chora, Naxos, under Chrysanthos of Aetolia.

By 1775, Anthimos became a disciple of Metropolitan Grigorios of Drama, later a synod member at the Ecumenical Patriarchate. Ordained a deacon in 1789 under Patriarch Neophytos VII, he quickly ascended the ecclesiastical ranks, becoming Great Archdeacon and Porter in 1791, Great Protosyncellus in 1797, and Metropolitan of Smyrna later that year. As Metropolitan, he served for 24 years (1797–1821), restoring churches like St. Photini after the 1797 riots and rebuilding St. John the Theologian. He also supported key educational institutions, such as the Evangelical School and the Philological Gymnasium in Smyrna, and served as a trustee for the School of St. Eleftherios in Sangri, Naxos.

Persecution and Patriarchate
The outbreak of the Greek Revolution in 1821 brought severe trials. Anthimos was arrested in Smyrna alongside prominent Greeks and briefly imprisoned before being released through the intervention of influential Ottoman figures. Transferred to the prestigious Metropolis of Chalcedon in October 1821, he was arrested again in January 1822 and imprisoned for seven months in Constantinople’s notorious Bostancıbaşı prison. Despite these hardships, he was elected Ecumenical Patriarch on July 30, 1822, following the death of Patriarch Eugenios II.

As Patriarch, Anthimos led the Church during a period of intense Ottoman repression and the escalating Greek Revolution. He steadfastly refused to comply with the Sultan’s demands to appoint leadership for the Church of Cyprus in violation of tradition or to act against the Greek uprising. His decision in 1823 to prohibit the translation of the Holy Scriptures into vernacular Greek, proposed by Protestant missionary Lives, underscored his commitment to preserving Orthodox liturgical tradition. He was also accused of supporting the emancipation of the Serbian Metropolises of Belgrade and Užice, laying the groundwork for the Serbian Church’s independence, which aligned with Serbian political aspirations.

Deposition, Exile, and Final Years
In July 1824, Anthimos was deposed by the Sultan for his refusal to betray the Greek cause and his alleged support for Serbian independence. His deposition sparked protests among Christians and some Muslims in the Phanar, which were violently suppressed. Exiled to the Monastery of St. John the Forerunner in Caesarea, Cappadocia, he endured seven years of confinement in harsh conditions that severely impacted his health. Released in 1830, he returned to Smyrna, where he lived with his brother Nikolaos and served as locum tenens of the Metropolis in 1831 and 1833. Anthimos died on August 13, 1842, at the Greek Hospital in Smyrna. His funeral, presided over by the Metropolitan of Ephesus, was a grand event, and he was buried in the Church of St. John the Theologian, where his icon remained until the 1922 Asia Minor Catastrophe. His estate was bequeathed to Smyrna’s churches and charitable institutions.

Legacy and Calls for Canonization
Anthimos III’s life of sacrifice and fidelity to Orthodoxy has earned him recognition as a confessor of the faith. His legacy is preserved in Komiaki, Naxos, where a bust was unveiled in 2006, and streets in Naxos bear his name. A 2016 commemorative event in Komiaki, featuring a presentation by theologian Eirini Polykrati and hymns in his honor, highlighted his saintly qualities. Former Ecumenical Patriarch Athenagoras I reportedly intended to propose his canonization, and in 2017, a petition was sent to Patriarch Bartholomew for his inclusion in the Church’s hagiologion. Anthimos’s example of unwavering faith amidst persecution continues to inspire calls for his formal recognition as a saint.

| 1762/3   | Born Sakeilarios Chorianopoulos in Komiaki, Naxos. |
| 1789     | Ordained deacon under Patriarch Neophytos VII. |
| 1797     | Elected Metropolitan of Smyrna; served for 24 years. |
| 1821     | Imprisoned in Smyrna during Greek Revolution; transferred to Chalcedon. |
| 1822     | Imprisoned in Constantinople; elected Ecumenical Patriarch. |
| 1823     | Prohibited translation of Holy Scriptures into vernacular Greek. |
| 1824     | Deposed and exiled to Caesarea, Cappadocia. |
| 1830     | Released and returned to Smyrna. |
| 1842     | Died in Smyrna; buried in Church of St. John the Theologian. |
| 2006     | Bust unveiled in Komiaki, Naxos. |

- Anthimos III the Naxian, Komiaki, Vol. A (1996), pp. 415–429.
- Chr. Sok. Solomonidis, The Church of Smyrna (Athens, 1960), p. 192.
- N. Kefalliniadis, The Monastery of St. Eleftherios in Sangri (1978).
- G. Lampakis, The Seven Stars of the Apocalypse (1903), p. 225.
- Ieros Polykarpos (Smyrna, 1913), Issue 139.


ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ omologiasprovoles.blogspot.com
ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ omologiasprovoles.blogspot.com




Πέμπτη 11 Αυγούστου 2022

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΩΤΑΤΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ Γ' ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 1822-1824


ΙΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ.. ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝΕΥ ΣΟΒΑΡΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ ΑΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΙΩΤΑΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΕΡΙ ΕΤΕΡΩΝ ΠΡΕΣΒΕΥΟΝΤΕΣ ΤΥΡΒΑΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ!!! ΕΙΘΕ ΝΑ ΑΞΙΩΘΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΜΙΜΗΣΙΝ!!! ΑΜΗΝ.


αρθρο Νικολαου Λεβογιαννη

Ανθιμος Γ΄ Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1822 – 1824)












Η προτομή του Άνθιμου Γ’ στην αυλή της εκκλησίας της Θεοσκέπαστης στην Κωμιακή.

***

Βιογραφικά στοιχεία του Οικουμενικού Πατριάρχη

1740: Από την Πελοπόννησο (Σπάρτη) φθάνει στη Νάξο κυνηγημένος από τους Τούρκους, ο Εμμανουήλ Ιωάννου Χωριανόπουλος μαζί με την οικογένειά του και εγκαθίσταται στην Τραγαία. Είναι ο παππούς του μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχη Άνθιμου Γ΄ Χωριανόπουλου.

1740: Ο πρώτος γιος του Εμμανουήλ Χωριανόπουλου Ιωάννης χειροτονείται παππάς και εγκαθίσταται στην Κωμιακή, όπου με τη σύζυγό του Μαρία δημιουργούν πολυμελή οικογένεια με 7 γιους και μια κόρη.

1762 (1763): Γέννηση του έβδομου και τελευταίου γιου του παπα-Γιάννη, που τον βάφτισε «Σακελλάριο». Το βαφτιστικό αυτό όνομα, έχει εκκλησιαστική προέλευση και προφανώς ο παπα-Γιάννης είχε αποφασίσει να αφιερώσει τον τελευταίο γιο του στην Εκκλησία. Σε αυτή του την απόφαση καθοριστικό ρόλο πιθανότατα έπαιξε ο τότε φωτισμένος Μητροπολίτης Παροναξίας Άνθιμος Βαρδής, πνευματικός καθοδηγητής του Νικόδημου Αγιορείτη και του νεαρού Σακελάριου Χωριανόπουλου, ο οποίος αργότερα πήρε και το εκκλησιαστικό όνομα του πνευματικού του πατέρα, «Άνθιμος».

1770-1775: Τα πρώτα γράμματα διδάσκεται στην Κωμιακή και στη συνέχεια, κατά προτροπή του Μητροπολίτη Παροναξίας, φοίτησε για μικρό χρονικό διάστημα στη Σχολή του Αγίου Γεωργίου Γρόττας στη Χώρα, όπου δίδασκε ο Χρύσανθος Αιτωλός (1774-1785).

1775: Προστατευόμενος του φιλομαθούς και φιλοπρόοδου μητροπολίτη Παραναξίας Άνθιμου Βαρδή, προορίζεται να αφοσιωθεί στην Εκκλησία και γίνεται υποτακτικός του Μητροπολίτη Δράμας Γρηγορίου, μετέπειτα συνοδικού στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

1789: Χειροτονείται διάκονος στο Πατριαρχείο δίπλα στον Οικουμενικό Πατριάρχη Νεόφυτο Ζ΄ Σμυρναίο.

1791/15 Δεκεμβρίου: Χειροτονείται Μέγας Αρχιδιάκονος του Πατριαρχείου και του αποδίδεται το αξίωμα του Πορτάρη.

1797/5 Απριλίου: Ονομάζεται Μέγας Πρωτοσύγκελος επί Πατριαρχίας Γεράσιμου του Κύπριου και προβιβάζεται σε Πρεσβύτερο του Πατριαρχικού ναού του Αγ. Γεωργίου.

1797/16 Μαΐου: Εκλέγεται Μητροπολίτης Σμύρνης και χειροτονείται στο ναό του Αγίου Νικολάου στο Τζουμπαλί.

1797/11 Ιουνίου: Φθάνει ακτοπλοϊκώς στη Σμύρνη και αναλαμβάνει το ποιμαντικό του έργο. Προηγουμένως είχε φροντίσει να αποκατασταθούν οι καταστροφές που είχαν προκληθεί στο ναό της Αγίας Φωτεινής από φανατικούς Μουσουλμάνους στα οχλοκρατικά γεγονότα του 1797.

1797-1821/Απρίλιος: Επί 24 έτη εποίμανε τη Μητρόπολη Σμύρνης, επιτελέσας σπουδαίο εκκλησιαστικό και πατριωτικό έργο. Ανακαίνισε ναούς, ανοικοδόμησε εκ βάθρων των ναό του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου στον Απάνω Μαχαλά της Σμύρνης. Στήριξε την Παιδεία και τα σπουδαία σχολεία της Σμύρνης, την Ευαγγελική Σχολή, το φιλολογικό γυμνάσιο.

1818: Μαζί με το συνάφι των βουτζάδων της Σμύρνης ανέλαβε την Επιτροπεία του σχολείο του Αγίου ελευθερίου στο Σαγκρί Νάξου, που ίδρυσε ο φωτισμένος μοναχός Καλλίνικος Βαρβατάκης.

1821/Απρίλιος: Στη διάρκεια των διωγμών του ελληνικού πληθυσμού της Σμύρνηςο Άνθιμος συνελήφθη μαζί με πολλούς διαπρεπείς έλληνες, φυλακίστηκαν αρχικά στη Σμύρνη και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Αποφυλακίστηκαν σύντομα με την παρέμβαση επιφανών Τούρκων παραγόντων.  

1821/ Οκτώβριος: Μετατίθεται στην περιφανή Μητρόπολη Χαλκηδόνος, την οποία εποίμανε μέχρι Ιανουάριο 1822.

1822/Ιανουάριος: συλλαμβάνεται μαζί με άλλους Αρχιερείς από τον Σουλτάνο και φυλακίζεται επί 7 μήνες στις πιο σκληρές φυλακές της Τουρκίας στο Μπουσταντίμασι της Κωνσταντινούπολης.

1822/27 Ιουλίου: Πεθαίνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ευγένιος Β΄

1822/30 Ιουλίου: Ψήφω κλήρου-λαού εκλέγεται Οικουμενικός Πατριάρχης, όντας φυλακισμένος του Σουλτάνου. «απελευθερώθη από τα δεσμά της φυλακής και ωδηγήθη εις τα Πατριαρχεία διά να αναλάβη τον βαρύν σταυρόν της διακυβερνήσεως του θρόνου, εργασθείς εν μέσω οδυνηράς καταστάσεως, διά να κρατήση την Εκκλησίαν εις το ύψος της» σε μια περίοδο κατά την οποία ο Σουλτάνος αντιμετώπιζε την εξέγερση των Ελλήνων και το φούντωμα της Επανάστασης.

1823/20 Ιουνίου: Με συνοδική απόφαση και κατόπιν εισήγησής του, απαγορεύει τη μετάφραση της  Αγίας Γραφής στη δημοτική γλώσσα.

1824/9 Ιουλίου: Καθαιρέθηκε από τον Οικουμενικό θρόνο με απόφαση του Σουλτάνου, αρνούμενος να υποκύψει στις απαιτήσεις του να διορίσει, κατά παράβαση της παράδοσης στην Εκκλησία της Κύπρου, την ηγεσία της απορφανισθείσας εκκλησίας της Κύπρου, μετά τις σφαγές των Τούρκων. Αρνιόταν ακόμη να συνεργαστεί μαζί του εναντίον της Ελληνικής Επανάστασης. Κατηγορήθηκε επίσης για τη χειραφέτηση των Μητροπόλεων Βελιγραδίου και Ουζίτσης, η οποία αποτέλεσε τον αρχικό πυρήνα ανεξαρτητοποίησης της Σερβικής Εκκλησίας, η οποία ευνοεί και την πολιτική ανεξαρτησία των Σέρβων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στην πραγματικότητα όμως καθαιρέθηκε κατ’ εντολή του Σουλτάνου και συνελήφθη από τους Γενίτσαρους. Η καθαίρεση του Άνθιμου Γ΄ προκάλεσε έντονες αντιδράσεις των χριστιανών στο Φανάρι, ξέσπασαν διαδηλώσεις στο Φανάρι, χριστιανών και μουσουλμάνωνμε, με συνθήματα υπέρ της παραμονής του Άνθιμου στον Οικουμενικό θρόνο, που κατεπνίγησαν στο αίμα.

1824: Με απόφαση του Σουλτάνου εξορίζεται στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και «φυλακίζεται» στη Μονή Τιμίου Προδρόμου, όπου παρέμεινε έγκλειστός επί 7 χρόνια, ασθενής και καταβεβλημένος, καθότι οι κλιματικές συνθήκες έβλαψαν την υγεία του.

1825/Δεκέμβριος: Μετά από πολύμηνη εξορία και πολλές κακουχίες που κλόνισαν την υγεία του, ο Σουλτάνος επέτρεψε στον Άνθιμο να επιστρέψει στη Σμύρνη, όπου. έμεινε ως το τέλος της ζωής του 1842 στο Γραικικό Νοσοκομείο Σμύρνης.

1830/10 Οκτωβρίου: Απελευθερώνεται και επιστρέφει στη Σμύρνη, κοντα στον αδελφό του Νικόλαο, που ζούσε εκείνη την περίοδο εκεί.

1831 και 1833: διετέλεσε τοποτηρητής στη Μητρόπολη Σμύρνης.

1842/13 Αυγούστου: Απεβίωσε στο γραικικό νοσοκομείο της Σμύρνης σε ηλικία 80 ετών. Τελέστηκε μεγαλοπρεπής κηδεία με την παρουσία του Μητροπολίτη Εφέσου και ετάφη στον ναό του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπου μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή σωζόταν και μεγάλη εικόνα του. Όλη του την περιουσία κληροδότησε σε ναούς και ευαγή ιδρύματα της Σμύρνης.

1968/24 Οκτωβρίου: Το κοινοτικό συμβούλιο της κοινότητας Κορωνίδας Νάξου (Κωμιακή) με απόφασή του έδωσε το όνομα του Πατριάρχη στον κεντρικό δρόμου της λόζας του χωριού.

1996: Δημοσιεύεται η πρώτη βιογραφία του στο βιβλίο «Κωμιακή» τ. Α΄(1995), όπου αποκαλύπτεται για πρώτη φορά και το κατά κόσμον επίθετό του «Χωριανόπουλος».

1996: Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Νάξου δόθηκε το όνομά του Πατριάρχη σε δρόμο της πόλης.

2005/14 Αυγούστου: Τελείται στην Κωμιακή το πρώτο μνημόσυνο στην επέτειο του θανάτου του.

2006/ 10 Σεπτεμβρίου: Αποκαλυπτήρια της προτομής του Οικουμενικού Πατριάρχη Άνθιμου Γ΄ Χωριανόπουλου από τον Μητροπολίτη Παροναξίας Αμβρόσιο, στην Κωμιακή.

***

Επιθυμώ να ευχαριστήσω τον κύριο Βασίλη Φραγκουλόπουλο, Νομικό, οικονομολόγο, ο οποίος έθεσε στη διάθεσή μου τις σχετικές με το επώνυμο του αδελφού του Άνθιμου Γ΄ πληροφορίες, που δημοσιεύονται στο περιοδικό της Σμύρνης  «Ιερός Πολύκαρπος», καθώς και το τεύχος 139/1913.


[1] Άνθιμος Γ΄ ο Νάξιος, «Κωμιακή» τ. Α΄ (1996), σ. 415-429

[2] ό.π. σ. 466

[3] ό.π. σ. 466

[4] Χρ. Σωκ. Σολωμονίδης: «Η εκκλησία της Σμύρνης», Αθήνα 1960, σ. 192

[5] Ν. Κεφαλληνιάδη: «Το Μοναστήρι του του Αγίου Ελευθερίου στο Σαγκρί 1978»

[6] Ο Νικόλαος ήταν ο 6ος κατά σειρά αδελφός του και ακολουθούσε ο ίδιος που ήταν και ο μικρότερος. Στο γενεαλογικό δέντρο της πρώτης γενιάς των Χωριανόπουλων της Κωμιακής ο Νικόλαος καταγράφεται με το παρωνύμιο «Βερεσές», του οποίου καταγράφονται τέσσερις γιοι οι: Αλιμπέρτος, Γεώργιος (με το παρωνύμιο Ροδίτης), Κωνσταντίνος (με το παρωνύμιο Ζέρβης), που έζησαν και δημιούργησαν οικογένειες στην Κωμιακή. Ευστάθιος Χωριανόπουλος: «Το γενεαλογικόν δένδρον της οικογενείας Χωριανόπουλων», Κωμιακή, τ. Β΄, σ. 245.

[7] Θ. Γιάγκου-Α. Ταχιάου: «Αλληλογραφία Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτη και Δωροθέου Βουλησμά».

[8] Γ. Λαμπάκη «οι επτά αστέρες της Αποκαλύψεως» (1903), σ. 225 και περιοδικό «Χρυσαλλίς», τ. Δ΄, φυλλ.78/30.3.1866, σ.126

 αρθρο Νικολαου Λεβογιαννη

Κωνσταντίνου Σουλιώτη
ἐπ. λυκειάρχου


Κατά τήν ἐκπαιδευτική μου ὑπηρεσία στήν Κωνσταντινούπολη, ἑπτά δάσκαλοι καί καθηγητές ἀπό τήν Ἑλλάδα συνετρώγαμε στήν Πατριαρχική Τράπεζα κάθε Τετάρτη τό μεσημέρι μέ τόν μακαριστό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Ἀθηναγόρα Α΄. Σέ κάθε συνάντησή μας ὁ μακαριστός Ἀθηναγόρας ἀναφερόταν στήν προσωπικότητα καί τήν μεγάλη προσφορά τοῦ μακαριστοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κυροῦ Ἀνθίμου Γ΄ τοῦ Ναξίου καί μᾶς ἔλεγε ὅτι εἶχε στό πρόγραμμά του νά εἰσηγηθῆ στήν Πατριαρχική Σύνοδο τήν ἀναγραφή τοῦ «ἐν ταῖς ἁγιολογικαῖς δέλτοις τῆς Ἐκκλησίας».


Παρακολουθώντας στό διαδίκτυο στίς 14 Αὐγούστου 2016 μία ἐντυπωσιακή ἐκδήλωση, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στόν Ἱ. Ναό τῆς Παναγίας Θεοσκεπάστης τοῦ χωριοῦ Κωμιακή τῆς Νάξου, ἀφιερωμένη στόν μακαριστό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ΑΝΘΙΜΟ τόν Γ΄ (1822 – 1824), ὁ ὁποῖος, ὅπως ἀναφέρθηκε καί περιέγραψε μέ καθαρό λόγο ἡ θεολόγος κυρία Εἰρήνη Πολυκρέτη τόν βίο, τίς δοκιμασίες καί τό ἀξιόλογο ἔργο καί προσφορά τοῦ Ἀνθίμου καί τόνισε ὅτι «φέρνει στήν ζωή του στίγματα τοῦ ὁμολογητοῦ καί τοῦ ὁσίου…». Ἕνα ὡραῖο ποίημα τῆς κυρίας Πολυκρέτη ἀπήγγειλε κατά τήν ἐκδήλωση ἡ κυρία Μαρία Ζαφείρη–Λιανή. Ἀπό τήν ἐξαιρετική αὐτή ἐκδήλωση συγκινήθηκα ἰδιαιτέρως καί διά μέσου τοῦ διαδικτύου συνεχάρην τόν ἱερέα τῆς Κωμιακῆς καί τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο γιά τήν ὡραία ὀργάνωση αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως, ἐπίσης τήν κυρία Πολυκρέτη γιά τήν ὡραία παρουσίαση τῆς ζωῆς, τοῦ ἔργου καί τῆς προσφορᾶς τοῦ μακαριστοῦ Ἀνθίμου, τήν κυρία Ζαφείρη–Λιανή καί τούς ἐξαιρέτους ἱεροψάλτες, οἱ ὁποῖοι μέ τήν καλλιφωνία τους καί τήν ὡραία ἀπαγγελία τους μέ συνεκίνησαν ψάλλοντας ἀποσπάσματα ἀπό τήν ἱερή ἀκολουθία τήν ἀναφερομένη στόν μακαριστό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Ἄνθιμο Γ΄, ἡ ὁποία εἶναι δημιούργημα τῆς ἐκλεκτῆς ὑμνογράφου κυρίας Εἰρήνης Πολυκρέτη.


Ἐξ αἰτίας ὅλων αὐτῶν πού ἄκουσα καί διάβασα γιά τόν μακαριστό Οἰκουμενικό Πατριάρχη ΑΝΘΙΜΟ Γ΄, ἔγραψα στίς 9 Ἰανουαρίου 2017 παρακλητική ἐπιστολή πρός τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαῖο γιά τήν ἁγιοκατάταξη τοῦ μακαριστοῦ Ἀνθίμου. Μέ λίγα λόγια θά ἀναφερθῶ στήν ζωή, τό ἔργο καί τήν προσφορά τοῦ μεγάλου Πατριάρχου Ἀνθίμου. Καταγόταν ἀπό τό χωριό Κορωνίδα (Κωμιακή) τῆς Νάξου. Ὁ πατέρας του, ἱερέας στήν Κωμιακή, καταγόταν ἀπό τήν Πελοπόννησο. Τό ἐπίθετό του ἦταν Χωριανόπουλος. Ὁ Ἄνθιμος ὕστερα ἀπό τίς βασικές του σπουδές, χειροτονήθηκε διάκονος τοῦ Πατριαρχείου ἐπί πατριαρχίας Νεοφύτου Ζ΄ καί διετέλεσε καί Μέγας Ἀρχιδιάκονος ἀπό τό 1791. Στήν συνέχεια ἔλαβε τό ἀξίωμα τοῦ Πορτάρη καί τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1797 ἔγινε Πρωτοσύγκελος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Τό ἴδιο ἔτος ὁ Ἄνθιμος ἐξελέγη Μητροπολίτης Σμύρνης, ὡς διάδοχος τοῦ Μητροπολίτου Γρηγορίου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκλεγῆ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ὁ γνωστός Γρηγόριος Ε΄, καί τό 1821 Μητροπολίτης Χαλκηδόνος. Ὡς Μητροπολίτης προσέφερε ὑψηλό ποιμαντικό ἔργο. Διαβάζοντας κανείς τήν ἐξαίρετη ἐρευνητική ἐργασία τοῦ Γεωργίου Λαμπάκη στίς σελίδες 133 – 250, θά ἀντιληφθῆ πόσο μεγάλη καί οὐσιαστική ὑπῆρξε ἡ προσφορά τοῦ Ἀνθίμου.

Οἱ Τοῦρκοι σέ ἀντίποινα γιά τήν ἐξάπλωση τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τόν συνέλαβαν μαζί μέ ἄλλους ἱεράρχες καί τόν φυλάκισαν γιά ἑπτά μῆνες στά μπουντρούμια τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Μετά τόν ἀπαγχονισμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄ καί τήν ὀλιγόμηνη πατριαρχία τοῦ Εὐγενίου τοῦ Β΄, ὁ ὁποῖος πέθανε ἀπό τά βασανιστήρια τῶν Τούρκων, ὁ Ἄνθιμος ἐξελέγη Οἰκουμενικός Πατριάρχης, φυλακισμένος τότε ὡς Μητροπολίτης. Παρά τήν δύσκολη τότε ἐποχή, λόγῳ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ὁ Ἄνθιμος πέτυχε νά διατηρηθῆ ἡ Ἀνεξαρτησία τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Κύπρου καί τά προνόμιά της, ἄν καί Ἀρχιερεῖς τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου συμφωνοῦσαν καί προέτρεπαν νά καταργηθῆ ἡ Ἀρχιεπισκοπή τῆς Κύπρου. Μία ἄλλη ἐπίσης ἐπιτυχία τοῦ Ἀνθίμου, ὑπῆρξε ἡ ἐπίμονη ἄρνησή του στήν ἐπιδίωξη καί προσπάθεια τοῦ Ἄγγλου πρωτεστάντη Λίβς νά ἐκδοθῆ ἀπό τό πατριαρχικό τυπογραφεῖο ἡ μετάφραση τῆς Ἁγίας Γραφῆς στήν δημοτική γλῶσσα. Τό 1824 ὁ Ἄνθιμος καθαιρέθηκε ἀπό τόν Σουλτάνο, διότι ἀρνήθηκε νά συνεργαστῆ μαζί του κατά τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ἀλλά καί ἐξ αἰτίας τῆς κατηγορίας ὅτι ἐπιθυμεῖ καί ὑποστηρίζετήν ἀνεξαρτησία τῶν Σέρβων ἀπό τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία. Τότε ὁ Ἄνθιμος ἀπομακρύνθηκε ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη, στήν Χρυσούπολη (Σκούταρι) καί στήν συνέχεια ἐξορίστηκε στήν Ἱερά Μονή τοῦ Τιμίου Προδρόμου στήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας.

Ὕστερα
ἀπό ἐξορία πολλῶν μηνῶν καί πολλές κακουχίες, ἐπηρεάστηκε πολύ ἀρνητικά ἡ ὑγεία του. Μέ ἀπόφαση τοῦ Σουλτάνου, τόν Δεκέμβριο τοῦ 1825, ὁ Ἄνθιμος ἐπέστρεψε στήν Σμύρνη. Ἡ συμμετοχή του ἐδῶ στά ἐκκλησιαστικά δρώμενα ὑπῆρξε συχνή καί ἀποδοτική. Διετέλεσε μάλιστα καί τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σμύρνης τήν διετία 1831 – 1833. Τό 1842 νοσηλευόμενος στό Γραικικό Νοσοκομεῖο Σμύρνης ἐξεδήμησε πρός Κύριον. Τήν κηδεία του τέλεσε ὁ Μητροπολίτης Ἐφέσου Ἄνθιμος. Ἡ ταφή του ἔγινε στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, στόν ὁποῖο Ναό μέχρι τό 1922, χρονιά τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, σωζόταν μεγάλη καί ὡραία εἰκόνα του. Μέ διαθήκη του ὁ Ἄνθιμος ἄφησε ὅλη τήν περιουσία του σέ ἱερούς ναούς καί εὐαγῆ ἱδρύματα τῆς ἀγαπημένης του Σμύρνης.

Κλείνοντας, θά ἤθελα νά ἐκφράσω τήν ἄποψή μου καί τήν ἐπιθυμία μου, ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαῖος καί ἡ Πατριαρχική Ἱερά Σύνοδος νά ἀποφασίσουν γιά τήν ἁγιοκατάταξη τοῦ μακαριστοῦ ἀειμνήστου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ἀνθίμου τοῦ Γ΄, διότι πιστεύω ὅτι θά ἀποτελῆ τό πρότυπο πρός μίμηση τῶν ἱεραρχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας πού τόσο ἀναγκαῖο εἶναι στήν τόσο αὐχμηρή ἐποχή μας. 





ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΗΡΥΞΑΤΕ ΜΕΤΑΔΩΣΑΤΕ ΔΙΑΔΩΣΑΤΕ, 
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΑΕΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΤΣΙΦΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΓΚΟΥΜΑ!!! ΤΙΜΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΗΣΑΝ ΤΟΙΟΥΤΟΥΣ ΕΝΔΟΞΟΥΣ ΒΛΑΣΤΟΥΣ!!! 

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ.. ΔΟΞΑΣΑΤΕ!!!.. ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΧΑΡΑΞΟΥΝ.. ΕΝΩ ΚΟΙΜΩΜΑΣΤΕ..!!!

                                ΕΥΧΩΜΕΘΑ ΩΣΤΕ Ο ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΣ ΜΟΝΟΣ ΘΕΟΣ Ο ΚΤΙΣΑΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΗΝ.. ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙ ...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ.. ΖΗΤΩ Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ..

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

+Π.Α. .. ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.. ΣΗΜΕΡΑ 7/11/2025 ΣΤΕΛΝΟΥΝ EMAIL ΣΕ ΟΛΟΥΣ.. ΠΑΡΑΠΛΑΝΩΝΤΑΣ-ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ.. ''ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ Π.Α. .. ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ.. Κ.Λ.Π.'' ... ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ.. ΜΗΝ ΤΑ ΑΝΟΙΓΕΤΕ.. ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΑΡΜΟΔΙΩΣ.. ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟΠΟΙΕΙΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ χξς' 666... ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ.. ΝΑ ΔΙΑΝΕΜΗΘΕΙ.. ΠΑΝΤΟΥ!!!..

SOS... SOS... SOS... .-. .-. .-. TO AI ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΕΚΠΟΡΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕKKΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.. ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΛΟΓΟ.. ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ Logos.. ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.. ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.. ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΘΕΟ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ.. ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΨΥΧΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ GPT Logos... ΤΑ.. ΥΣΤΕΡΑ.. ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...

ARTICLE FROM ''ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΙΚΑ''.. ΤΗΕ USAGE OF ILLEGAL AGAINST ELLAS AND EUROPE.. ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΙΚΑ.. Η ''ΧΡΗΣΙΣ'' ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ..

A MAN BEYOND REALITY.. A REAL SUPERMAN.. A GREAT NEWMARTYR.. IOANNIS DASKALOGIANNIS.. ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ.. ΜΕΓΑΛΟΝΕΟΜΑΡΤΥΣ.. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ.. ΑΓΙΕ ΜΑΚΚΑΒΑΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.. ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!!!

WE REMIND OF THE PREREQUISITES FOR SANCTIFICATION.. ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ..

ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟ.. IF YOU ARE OLD… AND YOU FEEL LIKE YOU'VE HAD A DOG'S DAY… DON'T BE SURPRISED… HERE'S THE ANSWER… FLU VACCINE INGREDIENTS INCLUDE: (below). ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΟΣ.. ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕΣ ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΟΥ.. ΜΗΝ ΑΠΟΡΗΣΕΙΣ.. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ..

ΠΕΡΙ ΤΟΙΣ ΕΛΟΜΕΝΟΙΣ ΜΟΝΑΣΑΙ

ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ NEWS ON DEMAND.. ΒΙΝΤΕΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ – ΙΔΟΥ, όχι το ένα αλλά τα…ΔΥΟ (2) ΤΣΙΠΑΚΙΑ που θα φέρουν οι…νέες ταυτότητες!!!

The Treasonous and Treacherous Attempt to Transfer or Sell the Aegean Sea to the Turks Every discussion or even casual conversation about the 6-mile issue constitutes direct treason and disorienting propaganda against the absolute sovereignty of Greece over its entire territorial waters, as the sovereign state. Based on the Treaty of Lausanne and the absolute international right of 12 miles from every coastline, according to the UNCLOS 1982, every new agreement with the hostile, untrustworthy, anti-Hellenic, and criminal Turks, in violation of the above-mentioned rights of our homeland, constitutes direct treason against our sovereign rights and immediate loss and surrender of these rights to Turkey. The natural geopolitical map of the Aegean Sea has a polycentric character and is composed of islands that are part of the Greek territory and the Greek state. Based on the Treaty of Lausanne, no justification or forgiveness is allowed for the passage of any foreigner (without absolute approval or permission from the Greek authorities) through the Greek territory, the Greek state, and the Greek territorial waters. UNCLOS has no authority or validity to abolish the Treaty of Lausanne, which clarifies Greece's sovereignty over its territorial waters, as well as the boundaries of the Greek territorial waters. It simply extends them outward to 12 nautical miles. The absolute sovereign right of Greece over its territorial waters (Greek territory, Greek state) and the eastern maritime borders with Turkey are also clearly defined by the Treaty of Lausanne and the related maps. Exactly for this reason, the Turks insist on the violation and questioning of the Treaty of Lausanne, in order to lose our sovereign rights over our territorial waters (which is absolutely absurd, impossible, and unacceptable, both because of the international character of the treaty and because it is signed and ratified by many countries, including the "jackal" Turkey, which does not stop at that, but goes further). Combined with this, Turkey insists on the 6-mile limit, with the aim of achieving the maximum possible control and dominance over our territorial waters and the ultimate goal of filling the entire Aegean with the Turkish fleet (military, submarine, exploratory, large machinery-fishing, commercial, and cruise ships). Truthfully, tell me then, to whom will the Greek islands and the entire country belong? Everything else is a lie and falsehood. Η ΑΗΘΕΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΚΧΩΡΗΣΕΩΣ Η΄ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.. ΚΑΘΕ ΕΣΤΙΑΣΗ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ Η΄ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΣΗΜΗ Η΄ ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕ ΖΗΤΗΜΑ 6 ΜΙΛΙΩΝ.. ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΥΘΕΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΥΔΑΤΩΝ ΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.. ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΑΦ' ΕΝΟΣ.. ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ.. ΤΩΝ 12 ΜΙΛΙΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΚΤΟΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ.. ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΘΗΚΗ UNCLOS 1994.. ΚΑΘΕ ΝΕΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΟΥΛΟΥΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΥΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΛΗΣΤΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΩΣ ΑΝΩ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΥΘΕΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΛΕΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΕΚΧΩΡΗΣΗ-ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ-ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. O ΦΥΣΙΚΟΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΝΗΣΟΥΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.. ΜΕ ΒΑΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗΝ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ.. ΕΠ' ΟΥΔΕΝΙ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ Η ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ ΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΞΕΝΟΥ (ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΣΧΕΤΙΚΗΝ ΕΓΚΡΙΣΙΝ Η΄ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΝ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ..) ΑΝΑ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ.. ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.. ΚΑΙ ΔΗ.. ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ.. Η UNCLOS ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΙΣΧΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΤΗΣ ΥΔΑΤΑ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ.. ΑΠΛΩΣ ΤΗΣ ΤΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΣ ΕΩΣ ΤΑ 12 ΝΑΥΤΙΚΑ ΜΙΛΙΑ.. ΤΟ ΔΕ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΤΗΣ ΥΔΑΤΑ -ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ.. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ..- ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗΝ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ.. ΔΙ΄ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΜΑΣ ΥΔΑΤΑ (ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΣΦΑΛΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΤΟΠΟ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΣΥΝΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΧΩΡΕΣ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ.. ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΛΩΠΕΚΗ.. Η ΤΟΥΡΚΙΑ.. ΠΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ.. ΤΟ ΚΑΝΕΙ.. ΚΡΕΜΜΑΣΤΑΡΙ..) ΚΑΙ ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΑ ΕΞΙ ΜΙΛΙΑ.. ΜΕ ΣΚΟΠΟ.. ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ.. ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΜΑΣ ΥΔΑΤΑ.. ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ.. ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΤΟΛΟ.. (ΠΟΛΕΜΙΚΑ.. ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ.. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ.. ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΗΧΑΝΟΤΡΑΤΕΣ-ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ.. ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΑ..) ΑΛΗΘΕΙΑ.. ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΟΤΕ.. ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΠΛΕΟΝ.. ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ.. Η΄ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΛΟΣ ΧΩΡΑ.. ΑΚΟΜΗ!!! ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΤΕΡΟΝ ΠΛΗΝ ΤΟΥΤΩΝ.. ΨΕΥΔΟΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΑΛΙΤΕΙΑ..