ΕΝΑ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ!!!

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΕΝΑ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ!!!

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΕΩΝ.. ΒΑΙΝΩΜΕΝ ΑΣΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΙΝ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΑΘΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ..

ΦΡΙΞΟΝ ΟΥΡΑΝΕ.. ΣΤΕΝΑΞΟΝ.. Η ΓΗ..

ΚΑΘΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.. TO SUPER MARKET ΤΩΝ ΚΑΡΕΩΝ.. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ.. ΟΠΟΤΕ ΠΕΡΝΑΜΕ.. ΣΕ ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ!!!

.. ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΙΣ ΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟ ΕΞΗΣ.. 

  ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ.. ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ.. Η ΣΤΑ mRNA ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥ Π.Ο.Υ. ;... 

  ΘΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΡΙΣΣΑ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΣ ΤΩΝ ΕΚΕΙΣΕ ΜΟΝΑΖΟΝΤΩΝ.. Η ΘΑ ΕΝΕΡΓΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΩΣ ΑΙΧΜΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.. ΔΥΝΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ.. ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΚΩΝ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Π.Ο.Υ. Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΄΄ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΩΝ΄΄  ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΑΧΑΟΥ..

.. ΑΛΗΘΕΙΑ Π.Ο.Υ. ΠΑΜΕ... ;

   ακολουθει αρθρο απο 

΄΄τας θυρας.. τας θυρας..΄΄

ΕΙΔΕΣ Η Δ.Ε.Η; Τώρα και στο Άγιον Όρος.

Posted on 10 Αυγούστου, 2025

Ρεύμα εξυπηρέτησης ή υπηρέτησης στο κράτος και σε καινούργιες ανάγκες που με την σειρά τους θα πυροδοτήσουν και άλλες τεχνητές ανάγκες που τελειωμό δεν θα έχουν;

Σε λίγο καιρό, από έγκυρες πληροφορίες, θα καταφτάσει η ΔΕΗ και στο Άγιον Όρος για να κοσμήσει με τις κολώνες και τους μεταλλικούς πυλώνες της το αγιονορείτικο παρθενικό τοπίο.

Γνωρίζουμε την ταλαιπωρία των ιερών σκηνωμάτων από τις γεννήτριες και ειδικά των μεγάλων Μονών, που πρέπει να καταναλώνουν πολλή ενέργεια καθημερινά για να ανταπεξέρχονται στις ανάγκες τόσο των Μοναχών αλλά και του πλήθους των προσκυνητών.

Όπως επίσης κατανοούμε και την ανάγκη για σταθερή ηλεκτροδότηση του Κέντρου υγείας στις Καρυές.

Όμως προβληματιζόμαστε από τα εξής:

1ον Πως θα γίνει σεβαστή η φυσιογνωμία του Αγίου Όρους όταν σε λίγο θα αντικρύζουμε παντού στον Άθωνα να ξεπροβάλουν νεκρές κολώνες, λαμαρίνες από πυλώνες και σύρματα ανάμεσα στην ησυχαστική φύση του, που επί μία χιλιετία έχει παραμένει σεβαστή και άθιχτη από την ανθρώπινη παρέμβαση, μα και στα προσευχητικά μονοπάτια που δεν μολεύτηκαν μέχρι τώρα από τον κοσμικό πολιτισμό, κάνοντας ολόκληρη διαδρομή από την Ουρανούπολη, όπου θα εισέρχεται το ρεύμα, μέχρι την βίγλα του Αγίου Όρους;

2ον Θα αρκεστούν μονάχα στις βασικές αυτονόητες ανάγκες ή όλο αυτό θα εμπνεύσει και θα ωθήσει στην εκβιομηχάνευση του Αγίου Όρους, βλέποντας σε λίγο να ξεφυτρώνουν όλο και νέες βιομηχανικές πρωτοβουλίες όπως π.χ. το εργοστάσιο εμφιαλώσεως της Σιμωνόπετρας;

Η Βασιλεία Του Θεού βιάζεται (Ματθ. 11, 12) μα δεν βιομηχανοποιείται.

3ον Θα εισέλθουν μαζί με την Δ.Ε.Η. και ιδιωτικοί πάροχοι, έχοντας λόγο, με τα διάφορά ενεργειακά προγράμματά τους, στο Περιβόλι της Παναγιάς;

4ον Θα αρκεστούν στην παραδοσιακή μεταφορά ρεύματος ή ύστερα, αφού θα υφίστανται ήδη οι αναγκαίες εγκαταστάσεις, θα προχωρήσουν και στην θεμελίωση   ιερών ανεμογεννητριών;

5ον Μήπως τοιουτοτρόπως συρρικνώνεται κι’άλλο η αυτάρκεια και η αυτονομία της Αγιονορείτικης πολιτείας, αφού με το πάτημα ενός κουμπιού από τον Καίσαρα ή από οποιασδήποτε κυβερνοεπίθεση θα καθίσταται η Αθωνική χερσόνησο έρμαιο της κάθε περιστάσεως;

Σε αυτή την περίπτωση, μήπως τα σύρματα εξελιχθούν σε νήματα εξάρτησης, που ποιος μετά θα μπορεί να αντιλέξει ένα ΟΧΙ στον κάθε αδίστακτο  πρωθυπουργό και στην κυβέρνησή του;

Μήγαρις ένα μήνα σχεδόν πρίν, κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Άγιον Όρος, συζητήθηκαν «off the record» και άλλα θέματα που δεν γνωρίζουμε;

Δεν μπορώ να απαντήσω ,μα ανησυχώ !

Και τέλος, μήπως υπό το πρόσχημα πως μέχρι τώρα δεν έχει ανατραπεί το γυναικείο άβατο, εφησυχάζουμε, ενώ παράλληλαέχουμε μεταποιήσει σε άβαταρ το Άγιο Όρος, ήτοι σε μία απλή εικονική πραγματικότητα του παλαιού Άθωνα που πλέον απονοηματοδοτήθηκε από την ζωηφόρο ασκητική παράδοσή του και  από πυλώνας του φωτός Του Αγίου Πνεύματος θα γίνει απλώς πυλώνας της ΔΕΗ;

Μιλτιάδης  Περικλέους

ακομη αρθρο σχετικο με τα ζητηματα

του Αγιου Ορους.. απο ΄΄τας θυρας..΄΄

Επεδιώχθη εξαπάτησις.

Posted on 10 Σεπτεμβρίου, 2025

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου-Δημοσιογράφου-Συγγραφέως-Ἐκδότου ] (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Πρωτοφανὲς προκλητικὸν σκάνδαλον ἐντὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἐπεδιώχθη ἱστορικὴ ἐξαπάτησις κατὰ τὴν ἀνίερον ὑποδοχὴν τοῦ ἀφωρισμένου, περιφρονητοῦ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ψευδοχριστιανοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη (ὄχι κύριος).

Ἡ τοιαύτη ἐξαπάτησις ἔγκειται εἰς τὸ γενονὸς ὅτι ἡ τηλεοπτικὴ παρουσίασις τῆς ἐν λόγῳ ὑποδοχῆς ὑπῆρξε παραπλανητικῶς μεθοδευμένη, διὰ νὰ φανῇ ὅτι τὸν ἀνάξιον αὐτὸν Πρωθυπουργὸν ὑπεδέχθησαν τιμητικῶς ὁμοθυμαδὸν καὶ αἱ εἴκοσι (20) Ἱεραὶ Μοναὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Ὅμως, οἱ κελλιῶται Μοναχοὶ (ἀποτελοῦν τὰ 2/3 τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων) ἔχουν ἐπισημάνει εἰς τὴν κοινὴν ἀναμνηστικὴν φωτογραφίαν, μὲ ἀντίστοιχα βέλη, ὅτι μόνον ὀκτὼ (8) Ἡγούμενοι ἦσαν εἰς τὴν σκανδαλώδη πρωθυπουργικὴν ὑποδοχήν. Ἡ Ἱερὰ Κοινότης ἔχει ἀδήριτον ὑποχρέωσιν νὰ γνωστοποιήσῃ ἐπισήμως ὅτι ἀπὸ τὰς εἴκοσι (20) Ἱερὰς Μονὰς τοῦ Ἁγίου Ὄρους αἱ δώδεκα (12) ἠρνήθησαν νὰ ὑποδεχθοῦν τὸν σημερινὸν Πρωθυπουργὸν διὰ λόγους συνειδήσεως.

Ἐπίσης, ἡ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔχει γνωστοποιήσει ὅτι ὁ προδότης Πρωθυπουργὸς ἠλέγχθη διὰ τὰ ἀτοπήματά του. Διατὶ τὸ οὐσιωδέστατον τοῦτο σημεῖον τῆς ὑποδοχῆς ἀπεκρύβη τηλεοπτικῶς; Πότε, ὑπὸ ποίων καὶ κατὰ ποῖον τρόπον ἐγένετο ὁ ἔλεγχος οὗτος; Ἀναμένεται νὰ δοθῇ ἁρμοδίως ὁπωσδήποτε ἡ ἀπάντησις. Ἀδελφοὶ ἀναγνῶσται, τὸ θλιβερὸν γεγονὸς τῆς ἐπισκέψεως εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος τοῦ τοιούτου ἀμετανοήτου Πρωθυπουργοῦ δὲν θὰ λησμονηθῇ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

omologiayper1.blogspot.com

                                         

                                                    

                                                                                           

ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΝ

ΠΛΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ; ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ

Περι τοις ελομενοις Μονασαι

εισαγωγικως

  Το να μην κανει ο ανθρωπος κακό , είναι αγιον.

  Το να μην ανταποδιδει κακον αντι του κακου, είναι ομολογιακον.

  Το δε το να ανταποδιδει, καλον και αγαθον, αντι του κακου που γινεται εναντιον του και να συγχωρει παντα ανθρωπον και να θετει εαυτον, εσχατον παντων και υποκατωθεν πασης της κτισεως και το να προσφερει και την ιδια τη ζωη του, αν χρειασθει, δια τον αγιασμο και την Σωτηρια του αδελφου του, η ετι πλειον, ακομη και του εχθρου του, είναι μαρτυρικον.

  Τουτο το εσχατον είναι η ουσια, η καρδια του Μοναδικου Πολιτευματος, ο ανωτατος σταθμος της Πιστεως, η οδος των τελειων, η μιμησις κατά παντα του Θεανθρωπου Κυριου Ιησου Χριστου, παντα δε ταυτα, εν τω φωτι του Θειου θεληματος και της υπακοης εν αυτω.

 

  Πως συναγωμεν αυτά τα συμπεραματα;

  Ότι ειπεν ο Κυριος:  

«Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου. Εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς» (Ματ. Ε΄, 43-44) 

 ώστε να προβαλλωμεν και ημεις, το φως της Αγαπης και της Δικαιοσυνης του Θεου, καθως Εκεινος, ουτω και ημεις, προς παντας τους ανθρωπους και διοτι, αυτή είναι η Δικαιοσυνη του Θεου, η τελεια Αγαπη, η τελεια αφεσις, η τελεια συγχωρησις.. ΄΄ουτω λαμψατω το φως ημων,εμπροσθεν των ανθρωπων''...Ματθ.5,16 και ''οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επι δικαιους και αδικους΄΄ κατα Ματθ. 5,45΄΄.. και ουχι μονον το φυσικον, αλλα προπαντων το νοητον, ητοι την Χαριν και το Ελεος και την Παρακλησιν του Κυριου.

  Αλλου παλιν λεγει,: ΄΄Οστις αφαιρεσει σου τον χιτωνα, αφες αυτω και το ιματιον και οστις σε ραπισει επι την σιαγονα, στρεψον αυτω και την αλλην΄΄.

  Εις τελος, τανυσμενος επι του Τιμιου και Ζωοποιου Σταυρου (το Ξυλον της Ζωης), ζητει από τον Θεο Πατερα, να συγχωρησει τους σταυρωτας του (δηλαδη παντας ημας), αφου και Ο Ιδιος τους εχει συγχωρησει. Και αφου ο πεπτωκος ανθρωπος, αστοχησε εις το κατ΄Εικονα και το καθ΄Ομοιωσιν καταντησας ληστης εσταυρωμενος, εγενετο Ο Θεανθρωπος Κυριος εικονα και ομοιωσις εσταυρωμενου ληστου (και ότι ο Λογος του Κυριου ειναι και παραμενει απτωτος εις τον αιωνα), ινα παντως και αυτόν ακομη, τον αχρειωθεντα και αξιοκατακριτον ανθρωπον συναντηση, εις την εσχατην ωραν του βιου αυτου, και τον σωσει δια της Μετανοιας, αιροντας δια παντος, πασαν απελπισιαν, από παντος του προσωπου της γης.

  Εις την Σταυρωσιν του Κυριου, εφρικιασεν και εσαλευθη πασα η κτισις, και το αιμα του Κυριου ερευσε εις την γην και εποτισε το κρανιο του Αδαμ. Ο θανατος και ο αδης εσκυλευθη, ο διαβολος εδεθη και απωλεσεν την ισχυν και την δυναμιν, ην προτερον ειχεν. Ο Κυριος γινεται ο νικητης της Ζωης και του θανατου, Ο Ιδιος, Ων ΑυτοΖωη, δια της τριημερου αυτου ταφης και Αναστασεως, και αφου Θεωσει την ανθρωπεια αυτου φυσι, δια της ενδοξου Αυτου Αναληψεως, την ημερα της Πεντηκοστης ιδρυει δια του Παρακλητου (του Αγιου Πνευματος), την Αγιωτατη αυτου Εκκλησια [την Αγιωτατη Ορθοδοξια] εις την οποια χαριζει, τον καρπον της Αθανασιας, τον ιδιον τον Εαυτον του, το Τιμιον Αιμα και το Σωμα Του δια του Υψιστου Μυστηριου της Θειας Ευχαριστιας εις αφεσιν αμαρτιων και εις ζωην την αιωνιον, εις την Σωτηριαν και τον Αγιασμον του συμπαντος κοσμου.

  Ο Κυριος και Θεος και Σωτηρ ημων Ιησους Χριστος, είναι ο πρωτος Μοναχος και ιδρυτης του Μοναδικου Πολιτευματος, καθως και η Παναγια Μητερα, η πρωτη Μοναχη. Και ακριβως δια τον λογον αυτόν, ο κάθε Μοναχος και η κάθε Μοναχη, οφειλουσιν είναι τυπος του Αγιου Κυριου Ιησου Χριστου, και της Παναγιας Αυτου Μητερας.

  Η πρωτη Ιερα Μονη, ο δωδεκαριθμος συλλογος, των Αγιων Μαθητων και Αποστολων, ητο αοικος και υπαιθριος.

  Τον τεταρτο αιωνα, ο Μεγας Παχουμιος μαθητης του Οσιου Παλαμωνος, εγενετο ο θεμελιωτης του Κοινοβιακου Μοναχισμου, διδαχθεις εις τουτο παρ΄Αγγελου, και το Μοναχικον παρεδοθη εις αυτόν Σχημα και η ταξις του Κοινοβιου και δεν εβαλεν την Ιερωσυνην εις τον Μοναχισμον, δια να μην είναι αφορμη αντιζηλειας μεταξυ των Μοναχων και σκανδαλου εις την ενοτητα του συνδεσμου της Αγαπης και την Πνευματικην συνοχην του Ιερου Κοινοβιου. Ο ιδιος δεν ειχε την Ιερωσυνη και προσεκαλει Ιερεις εκ των εν τω κοσμω Εκκλησιων, ινα Λειουργησουσιν εις τας Κυριακας και τας Μεγαλας Εορτας. Υπηρξε κτητωρ επτα Ιερων Μονων και πατηρ επτα χιλιαδων (7.000) Μοναχων.

  Το Μοναδικον Πολιτευμα εδραζει εις τεσσαρα Πνευματικα και φυσικα θεμελια:

την αναχωρησιν-αποταγην-ξενιτειαν, την ακτημοσυνην, την παρθενιαν και την υπακοην.

  Εάν λοιπον προαιρεισαι και μελετας αδελφε μου να γινεις Μοναχος, αξιζει ισως πρωτα να εντρυφησεις δι΄ ολιγον εις τις γραμμες που ακολουθουν ώστε να προσελθεις στο σταδιο αυτό, κατά το δυνατον, κατηρτισμενος και ενημερωμενος σχετικα με τις προυποθεσεις, τις υποχρεωσεις, τις ιδιαιτεροτητες καθως επισης και την καταστασιν του Μοναχικου Πολιτευματος ιδιαιτερως μαλιστα, στη εποχη αυτη την οποια ζουμε.

 

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΕΝ ΧΡΟΝΟΙΣ ΕΣΧΑΤΟΙΣ 

 

Α} ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΞΕΝΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟΤΑΓΗΣ 

   Ιδε αδελφε τι αφηνεις και που υπαγεις. Αφηνεις τον θορυβο και τον περισπασμο δια να υπαγεις εις την ησυχια. Αφηνεις τις μεριμνες τις πολλες δια να υπαγεις εις την αμεριμνεια. Αφηνεις την πολυφροντιση δια να φροντισης μονο δια την Σωτηρια της ψυχης σου.  Προσεξε λοιπον που θα πας, μηπως και δεν συμβει κατι η καποιο απο τα προηγουμενα αλλα και προπαντων εκει που μελετας να πας μηπως και δεν ευρεις κατι η καποιο απο τα ζητουμενα, αλλα και προπαντων, μηπως εκει ευρεις και αλλα ακομη τα οποια να χαλουν την αναπαυμενη συνειδηση και να ανοιγουν την κερκοπορτα των πειρασμων και των θλιψεων μεσα στο ιδιο το λιμανι της Σωτηριας, απεργαζομενα ισως και ανυπολογιστο ναυαγιο. Διοτι η κινησις αυτη γινεται δι΄ενα και μονον λογο αποκλειστικως, τον Χαριτι Θεου αγωνα δια την Σωτηρια της ψυχης, οποτε ειναι ανενδεκτο εκει που θα πας να συντρεχη οτιδηποτε εναντιο, η και κωλυμματικο με σοβαρο ενδεχομενο κινδυνο προς το σκοπο αυτο. Προσεξε διοτι τωρα δεν πας εκει πλεον ως συνηθης και περιστασιακος προσκυνητης, αλλα ως μονιμος και ισοβιος. Και ακριβως δια τον λογο αυτο θα πας προπαρασκευαστικα ως φιλοξενουμενος, εξομολογουμενος, διακονητης, συμμετεχων εις πασαν δραστηριοτητα και Ιεραν Ακολουθιαν, εν υπακοη, φιλοτιμια και Θεου φοβον. Θα ζησης με τον τροπο αυτο την Ιερα Μονη και θα δοκιμασης πριν την κανονικη δοκιμη, αν αυτο το οποιο ζης ειναι εκεινο το οποιο αληθως ζητεις, αν το αγαπας και το υπομενης πασει δυναμει και τελικα αν αποφασιζης το λοιπον της ζωης σου να το περασης εκει, αυτοπροαιρετα, αυτοθελητα, με καθαροτητα και πνευμα προσφορας θυσιαστικης και διοτι η αναφορα και η αφιερωση αυτη ειναι προς τον Αγιωτατο Θεο και οχι προς επιγειες εξουσιες, δυναμεις και συμβασεις... Προσεξε μην σκονταψης σε θεματα Πιστεως, ετεροδιδασκαλιων, μηπως ευρης εκει πλανεμενο και αντιΕυαγγελικο τον βιο... Και για το ζητημα αυτο, εχωμε να ειπουμε πολλα. 

   Ασφαλως εχεις Πνευματικο εις τον οποιον αναπαυεσαι και τελεις εν υπακοη. Το ζητημα αυτο προσεξε το ιδιαιτερως, διοτι αν εκει που θα πας, δεν πας με την Ευλογια του Πνευματικου σου και δεν αναπαυεσαι Πνευματικα καθως αναπαυεσαι και στον Πνευματικο σου, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΣ, διοτι θα εχης κινδυνο εις την ψυχη σου σοβαρο και μεγαλο, οτι η Σωτηρια δεν επιτελειται δια των κτιριων, των τυπων, των  τοπων και των Μονων, αλλα δια των εντεταλμενων εις το εργον αυτο, αρμοδιων και καταλληλων Κληρικων της Ορθοδοξου Εκκλησιας. Προσεξε ακομη και διοτι, ο Πνευματικος, ο Γεροντας, ειναι αναντικατασταστατος και ιδιαιτερως εφ, οσον ειναι εκεινος ο οποιος πρωτος μας επαιδαγωγησε εις την Πιστι της Αληθειας και εις τον οποιο επι χρονους και καιρους, απολυτως αναπαυομεθα. Προσεξε λοιπον οτι χωρις λογο σοβαρο η μαλλον ειπειν, χωρις κανενα λογο το κεφαλαιον αυτο δεν χανεται, ουτε ανταλλασσεται και διοτι ασφαλως το πρωτο ζητουμενο ειναι η Σωτηρια της ψυχης, καθως αληθευε προσφατα, ενα μηνα περιπου, πριν την Οσιακη κοιμηση του, υπερ ογδοηκονταετης Γεροντας Ιερομοναχος Αγιορειτης. 

  Καποιο Πνευματικοπαιδι διεσαφηζε και ελεγε, πως με τον Γεροντα μου και στην κολαση κατεβαινω.. χωρις τον Γεροντα μου, ουτε στον Παραδεισο!!! Το λεκτικο αυτο σχημα ειναι παραδοξο.. δια να μην ειπουμε οξυμωρο, εξηγειται ομως αριστα αν εννοησουμε οτι χωρις τον Γεροντα και εκτος του Γεροντος, ουτε βιωνεται ουτε εξαφαλιζεται ο Παραδεισος και ακομη οτι, μαζι με το Γεροντα και κοντα στο Γεροντα, ακομη και η κολασις γινεται υποφερτη δια την πολλην Πατρικην αγαπην και παρακλησιν στην Πνευματικη πατρικη σχεση.. Θυμησου εκεινο το Παυλειο.. " εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχητε εν Χριστω,αλλ'ου πολλους πατερας εν γαρ Χριστω Ιησου δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα.''

Α' Κορ.Δ'15. 

ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΖΗΤΗΜΑ. 

  Υπαρχει βεβαια και η περιπτωση κατα την οποια ο Πνευματικος πατηρ,[καθως ο Αγιος Αποστολος Παυλος τον περιγραφει],να ευρισκεται στην επιλεγμενη Ιερα Μονη,η ακομη το να υπαρχη ηδη Πνευματικος δεσμος, του εις τον κοσμον Πνευματικου, με την επιλεγμενη Ιερα Μονη. Ακομη υπαρχει και η περιπτωση κατα την οποια ο εις τον κοσμο Πνευματικος κωλυεται δια καποιον πολυ σοβαρο λογο, να ασκη περαιτερω το καθηκον του ως Πνευματικος πατηρ οποτε και η αποστερηση του δεν συνιστα ζητημα επιλογης η και αποφασεως. Στις προηγουμενες περιπτωσεις το ζητημα ειναι διαφορετικο... αλλα σε καθε περιπτωση παντως, ο μελλων γενεσθαι Μοναχος οφειλει να αναπαυεται απολυτα εις τον νεον του Πνευματικον οδηγον.. και ακομη οτι παλιν η πρωτοβουλη Πνευματικη Πατροτητα, ουτε αναιρειται, ουτε καταργειται "καν μυριους παιδαγωγους εχωμεν εν Χριστω"... 

 

  Ολα οσα προαναφερουμε ειναι ασφαλως αξια πολλης προσοχης και μελετης και δια το ζητημα της πειρας των πραγματων αλλα και πολυ περισσοτερο εφ΄οσον αληθευουν εις την Ιεραν Παραδοσιν της Εκκλησιας μας.. αλλως "αραν μαθα". Τονιζουμε και παλι οτι σε καθε περιπτωση, εκεινο το οποιο προεχει ειναι η Σωτηρια της ψυχης, το οποιον συνιστα και το πρωτευον θελημα του Κυριου.. δηλαδη το

Προς Τιμόθεον Α΄ (β΄ 3–4)Τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν

   Ιδιαιτερως δε και ειδικως εις οτι αφορα το Μοναδικο Πολιτευμα, οι δυο πλεον βασικες προυποθεσεις για την επιλογη του, ειναι να συντρεχουν οι δυο κλι[-η]σεις, δηλαδη καθως προεγραψαμε, η κλισις και η Κλησις..  εκεινη η εκ του Θεου η οποια δια του Πνευματικου πυρος αναγνωριζεται και εκδηλωνεται και προβαλλει αλλα και εκεινη η εφεσις η φυσικη, η αυτοπροαιρετος, η ελευθερα και αβιαστος και αδυναστευτος  και αυθορμητος και αυτοβουλος η εκ του ελομενου Μονασαι και οι οποιες καλο και αγαθο ειναι, να αληθευουν κατ'αμφω απο τον Πνευματικο ο οποιος επισφραγιζει με την Ευλογια του και την ακολουθουσα ευλογο σχετικη ανεπισημη πρωτη δοκιμη, την αληθεια του συμβεβηκοτος. Διοτι ειναι ωφελιμο και συμφερον να ακολουθη αυτη η ανεπισημος δοκιμαστικη επισκεψις, εις την προτιμωμενην Ιεραν Μονην κατα την οποια και προ της κανονικης δοκιμης, ο ενδιαφερομενος θα συμμετασχη εν υπακοη εις πασαν δραστηριοτητα, διακονια και συμμετοχη εις τον εν γενει καθ'ημεραν βιον. Και εφ'οσον ολα βαινουν καλως και πληροφορειται σχετικως περι τουτου.. με την Ευλογια του Πνευματικου του και του Ηγουμενου της Ιερας Μονης, να περαση και εις την κανονικην και επισημον δοκιμην, η οποια οφειλει ειναι τουλαχιστον τριετης και κατα την οποια ειναι απολυτως αναγκαιο να υποταχθη αδιακριτως σε διακριτικο και απλανη οδηγο.. τον Ηγουμενο η οποιον ηθελε εκεινος ορισει και ο οποιος μετα απο την επιτυχη θητεια του υποψηφιου, θα εισηγειτο υπερ της κουρας του εις Μοναχον. Τα τρια αυτα χρονια θα δοκιμαζονταν Ευαγγελικως, μετα ακριβειας και διακρισεως, εις την υπακοη, το φιλακολουθον, την προθυμιαν, τον ζηλον, την εν γενει συμπεριφοραν [ηθος, χαρακτηρ], την φιλοθειαν και την φιλαδελφειαν.

                                                             (η προπτωτικη κατασταση..)

   Υστερον απο την περιοδον αυτην ως ελαχιστον αναγκαιον χρονικον διαστημα η οσον ενδεχομενως χρονον θα ητο απαραιτητον [παντως οχι περισσοτερον των δεκα ετων] και μονον εφ'οσον ο υποψηφιος πληρει ολες τις προειρηθεισες προυποθεσεις και ηδη συμπεριφερεται ως αληθης Μοναχος, με αποφαση και ευθυνη του Ηγουμενοσυμβουλιου και του υποψηφιου, και μονον εφ' οσον και ο ζηλος αυτου παραμενει αδιαπτωτος, ας κειρεται Μοναχος. Τοτε μονον να Ρασοφορει και να λαμβανει το Αγγελικον Σχημα πληρες και διοτι ουτε το Ρασο ειναι να το φορει καποιος και να το βγαζει κατα περισταση η και ως παραιτουμενος ουτε και το Αγγελικο Σχημα, διαιρειται εις μικρο και εις Μεγα, οτι ειναι ενα και Μοναδικο συμφωνα με την Ιερα Παραδοση της Ορθοδοξου Εκκλησιας [Μεγας Παχουμιος, Μεγας Βασιλειος, Αγιος Θεοδωρος Στουδιτης-Μεγας και αυτος-και παντες οι λοιποι σχετικως αποφανθεντες πατερες]. Ουτε παλιν ειναι πραγμα ορθον και της Ιερας Παραδοσεως, να διαβαζεται μια Ρασοευχη -και πολλες φορες μολις μετα απο εναν χρονο δοκιμης- μετα απο την οποια, ενδυεται ως, και λεγεται ο υποψηφιος, Μοναχος, ενω ειναι σχηματι μονον και ουχι κατ' αληθειαν και προσφωνειται πατερ και γερων -ενιοτε και πριν ακομη Ρασοφορεσει- και να συμβαινη με τον τροπο αυτο, ολη αυτη η ανακολουθια, ο νεωτερισμος, η καινοτομια... Και οτι το Αγγελικον Σχημα, δεσμευεται απο φρικτες υποσχεσεις, ενωπιον Θεου και ανθρωπων, διοτι Μοναχος και δη Μοναχος Αληθης και οχι τυπος η ομοιωμα Μοναχου, σημαινει τυπος του Κυριου Ιησου Χριστου του Θεου, της Παναγιας Αυτου Μητρος και των Αγιων Αποστολων, ελομενος βαδισαι, επι των ιχνων των ποδων αυτων, εις την συνεχειαν και την ακολουθιαν αυτων, αιρων τον σταυρον αυτου και γενομενος υπηκοος Χριστω τω Θεω δια του Γεροντος αυτου, μεχρι θανατου.

                                                           

  Μετα την Μοναχικη Κουρα σε καμμια περιπτωση δεν πρεπει να συμβη οπισθοχωρησις η και παραιτησις εκ των υποσχεσεων, η καταφρονησις και αποβολη του Σχηματος. Οτιδηποτε και αν συμβη οσο σοβαρο και να ειναι, ειτε Πνευματικο, ειτε ηθικο ζητημα, θα πρεπει να αντιμετωπισθη εν Σχηματι ακομη και αν ειναι διωγμος η και μαρτυριο. Σε μια τετοια περισταση οφειλει ο Μοναχος, χαριν της υπακοης και της αποτροπης του "εκ δεξιων κινδυνου" [θελημα, υπερηφανεια], να μην ενεργηση αυτοβουλως ["εν πολλη βουλη σωθησεται ο ανθρωπος"], αλλα και παλιν μετα συμβουλης παρ΄εγκριτου Πνευματικου, εκτος αν αυτο δεν ειναι εφικτο να συμβη εις εκεινο το χρονο. 

  Ο Μοναχος ομοιαζει προς τον σπαρτιατην μαχητην ο οποιος οφειλε να επιστρεψη απο την μαχη "η ταν η επι τας" [δηλαδη η νικητης μαζι με την ασπιδα του -εν προκειμενω, τον θυρεο της Πιστεως- η νεκρος, τιμητικως πανω στην ασπιδα του]. Οφειλει ο Μοναχος ενωπιον των φρικωδεστατων αυτου υποσχεσεων, να τιμηση το Μοναδικο Πολιτευμα και το Σχημα ακομη και μεχρι θανατου [αναλογως της σοβαροτητος των συντρεχουσων συνθηκων και εφ' οσον αυτο απαιτηθει]  καθως και ο Αγιος Κυριος και Θεος και Σωτηρ ημων Ιησους Χριστος, εγενετο υπηκοος τω Θεω Πατρι, μεχρι θανατου, θανατου δε Σταυρου, ουτως ακριβως και ο Μοναχος. 

"... γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού" (Φιλπ.2:5-8).

  Εαν αδελφε μου καλε βλεπεις, η δοκιμαζοντας βλεπεις οτι δεν συντρεχουν ολες οι ως ανω προυποθεσεις.. μεινε και αγωνισου εις τον κοσμο εις πασας τας Εντολας του Θεου, με τελειαν την υπακοην εις τον Πνευματικον σου πατερα.. και παλιν σωζεσαι,  και εις το ζητημα τουτο, ας ενθυμεισαι τον Αγγελον εκεινον ο οποιος αντηλλασε τα οστα των κεκοιμημενων κατ' αμφω, εις τα κοιμητηρια του Αγιου Ορους και εκεινα του κοσμου, οτι υπηρξαν πολλοι λαικοι που εζησαν ως Μοναχοι (η και ευαρεστησαν τον Θεον εν τελειοτητι προαιρεσεως και αποφασεως βιου -περιπτωσις μακαριστου απλου λαικου αδελφου παριου, οστις και εμυροβλησε μετα την κοιμησιν αυτου-) και πολλοι Μοναχοι που εζησαν ως λαικοι και ορισμενοι εξ αυτων δυστυχως.. ως κοσμικοι και ακομη εις τελος οτι ειναι ασφαλεστερο το να εισαι λαικος , με τασεις Μοναχικες, η Μοναχος, με τασεις.. λαικες. Διοτι πρωτευουσα σημασια καθως επανειλημμενως τονισαμε, εχει, το να σωθη ο ανθρωπος και δευτερευοντως αναλογα με τον χαρακτηρα και τις προυποθεσεις του καθ΄ενος, ο τροπος με τον οποιο θα σωθει.

 

   Παντοτε δε, συχνα και πυκνα, να ενθυμεισαι τα ακαταλυτα και απτωτα Κυριακα Λογια.. 

"η Βασιλεια των Ουρανων εντος ημων εστι.." 

  και εκεινη την ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΤΑΤΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΤΑΤΗΝ ΚΑΙ ΕΝΑΡΓΕΣΤΑΤΗΝ ΦΡΑΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ προς την ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ..  κ.Ι.Δ'21-24 

                                               

-λεγει αυτη ο Ιησους'' γυναι, πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν Ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι. υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε, ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν' οτι η σωτηρια εκ των Ιουδαιων εστιν. αλλ' ερχεται ωρα, και νυν εστιν, οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πατρι εν πνευματι και αληθεια' και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον΄ πνευμα ο Θεος, και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν."

  Ζουμε  ηδη σε μια εποχη, ιδιαιτερα αντι πνευματικη, την οποια χαρακτηριζει η αθροα εκκοσμικευση [κληρος και λαος], η πλημμυριδα της αμαρτιας, η ασεβεια, η βλασφημια και οι αντιΧριστοι πλεον νομοι και εκδηλες πρακτικες των κρατουντων, μαλιστα δε και με το φασμα του επαρατου οικουμενισμου να πλαναται και να επικρεμμαται και να απειλει, η και απαιτει, παντου και ως επιταγη της νεας εποχης και νεας ταξης καταστασεων και πραγματων, συμπαρασυροντας δυστυχως και πολλους εκκλησιαστικους η και ως αδιαφορους, στην αποτροπαια του δινη.

  Ηδη και οι λεγομενες "νεες τεχνολογιες", εχουν παρεισφρυσει στις Ιερες Μονες, και πολλοι Μοναχοι πλεον διαθετουν και χρησιμοποιουν i-phones, smartphones η και laptops-υπολογιστες. Ολα αυτα ειναι πυλες εισοδου του κοσμικου πνευματος-ρευματος ακομη και προς και "εν τοις κελλιοις", εξωθωντας την ησυχια, την μονωση, την νηψι και την προσευχη και αλλοιωνοντας επι της ουσιας, αυτον τον ιδιο το τροπο του Μοναχικου βιου.. ενιοτε δε συν τουτοις, δυνατον να συναντηση τις, στολες καταδυσεως και ψαροτουφεκα, μπασκετες, πινγκ πονγκ η ακομη και χειροπρακτεια [μασαζεια].. και Κυριος ειδε [και οιδε], τι αλλο!!! σχετικο.. η και μη...

  Προς τουτοις διαφορα νεα μηχανηματα και τροποι και αλλες ακομη τεχνολογιες, εχουν συνδεθει με τον "συγχρονο" Μοναχισμο.. ενω ειναι πλεον σαφες και μαλιστα Συνοδικως [Αγια Εβδομη Οικουμενικη Συνοδος], οτι ρητως αποκλειεται πασα καινοτομια και πας νεωτερισμος εις την Εκκλησια, και δη εις τον Μοναχισμον, ο οποιος και ιδιαιτερως, ειναι η καρδια και τα σπλαχνα της.

  Ενω ειναι  δυνατον να μην υπαρχει καπου παροχη ηλεκτρικου ρευματος, υπαρχουν τοσο προηγμενα και εκτεταμενα συστηματα αξιοποπιησης της ηλιακης ενεργειας, ως να υπαρχει κανονικη παροχη ηλεκτρικου ρευματος, με συνεπακολουθο την δυνατοτητα χρησης πασης ηλεκτρικης συσκευης [οτι χρησιμοποιει μια συγχρονη κατοικια η και καταστημα].

   Προστιθεται εις αυτα και η πληθωρα, πολυποικιλια και πολυγευσις, των φαγητων και των γευματων (ακομη και πιτσα διατιθεται, -χωρις το κρεατινο, βεβαια-). Σε πολλες περιπτωσεις, υπαρχει ενα ατυπο πρωινο, ενα μεσημεριανο και ενα βραδυνο, κανονικο η ατυπο. Αυτα ακομη και σε ημερες Νηστειας, ακομη και την Αγια Μεγαλη Τεσσαρακοστη. Βεβαια, το αλαδον και τα σχετικα φυλασσονται τις διατεταγμενες ημερες, αλλα η ποσοτητα και τα κρυκευματα, ενιοτε, η και συχνα, εκφευγουν. Στον Ασκητικο Ησυχασμο κατα κανονα, προβλεπεται ενα γευμα την ημερα και αυτο μετα την Θ΄  Ωραν και ενας καφες, σε περιπτωση που ακολουθει Αγρυπνια.

  Το αποτελεσμα ολων αυτων σε συνδυασμο με τους θορυβους και με τις δηθεν ευκολιες που εισαγουν, ειναι η ευθεια παρεμβασις των κοσμικων μεσων, του κοσμικου τροπου, και αλλοιωσις του Παραδοσιακου Μοναχικου τροπου ο οποιος ειχε την βαση και το ερεισμα του, στον Ασκητικο Ησυχασμο.

  Τα ως ανω ασυμβατα κι ασυνδετα, δυστυχως πλεον, τα ευρισκει κανεις ακομη και στα βραχια η και την πετρα, των "ασκητικων" τοπων. Και ουτω τεινει να εκλειψει ακομη και "η πετρα", δια "την καταφυγην των λαγωων".

  Τα πραγματα ομως δυστυχως δεν σταματουν εδω. Εχουμε πλεον και την εκτεταμενη παρουσια λαικων, οι οποιοι για λογους κυριως ευκαιριακους εγκαθιστανται στα Μοναστηρια, ειτε ως υπαλληλοι, ειτε ως εργαται, ειτε ως φαινομενοι προσκυνηται η διακονηται η και υποψηφιοι Μοναχοι.. ενω στην πραγματικοτητα δεν αληθευει τιποτε απο αυτα.. αυτοι συμφυρονται με τους Μοναχους τους οποιους και ασφαλως επηρρεαζουν ηθελημενα η και αθελητα.. με το κοσμικο πνευμα και το κοσμικο φρονημα και τον κοσμικο τροπο που τους διακρινει, μαλιστα και οτι πολλοι απο αυτους ειναι και μισθοδοτουμενοι και χωρις εξοδα εγκαταστασης.. (δωρεαν στεγη, θερμανση και φαγητο).. η συνηθης δικαιολογια δια την αντιπνευματικην παρουσιαν ολων αυτων των ανθρωπων ειναι "τους εχουμε αναγκη" και με τον τροπο αυτο, το "γαιτανακι" των τεχνολογιων, των ευκολιων και της εκκοσμικευσεως, σιγα-σιγα η μαλλον γρηγορα-γρηγορα, εξωθει το Ασκητικο και Ησυχαστικο Πνευμα, δηλαδη το καθ΄αυτο πνευμα του Ορθοδοξου Μοναχισμου και εισαγει, την πολυμεριμνα, την πολυφροντιση, τον θορυβο και την εκκοσμικευση, καθως και η Προφητεια του Οσιου Νειλου του Μυροβλητου και το Οραμα του Οσιου Παχουμιου, αποσαφιζουν δια τους Μοναχους των εσχατων χρονων.

 

  Φυσικα ουτε λογος πλεον δια Μετανοια και Φοβον Θεου, τα οποια αυτα συνιστουν τις δυο απολυτως απαραιτητες και αναγκαιες πτερυγες του Αγγελικου Σχηματος, χωρις τις οποιες, ειναι αδυνατον να ευρη ο Μοναχος την οδον αυτου προς τον Θεον. Δι΄αυτο και ο Μεγας Παχουμιος εν ετερω Οραματι εβλεπε τους Μοναχους των εσχατων χρονων ερριμμενους εις φαραγγα ακανθωδη, δυσβατον και αποτομον, και μολις ενας που και που, μετα βιας, ηξιουτο να ευρη την οδον αυτου προς την ανοδον και την εξοδον εις την εαυτου σωτηριαν. Εις ετερον παλιν εβλεπε, ωσει τυφλους εν τω σκοτει, να ματαιοπονουν κυκλουντες εις τα ιδια, ενω εζητουν την εξοδον αυτων προς το φως.

  Οι πλεον εγκριτοι των συγχρονων Πνευματικων, λεγουν οτι πλεον Ασκητικος Ησυχασμος δεν υπαρχει, οι δε αγιοτεροι απλως σιωπουν, μη αποκλειοντες, αλλα και παραδεχομενοι την συγχρονη και μαλλον ειπειν γενικευμενη πνευματικην ακαταστασια, ανακολουθια και καταπτωση.

  Παντως σε καθε περιπτωση, ολα τα παραπανω πρεπει να ληφθουν πολυ ιδιαιτερα και σοβαρα υπ' οψιν απο τον ελομενον Μονασαι Ασκητικως και Ησυχαστικως και ιδιαιτερως απο εκεινον ο οποιος ειχε συνηθισει, να ζη ασκητικα και ησυχαστικα ηδη απο τον κοσμο. 

   Φροντισε  να τα εχεις κανει όλα καλα εδώ, πριν αναχωρησεις, 

διοτι φοβουμαι αδελφε μου ότι ο Θεος, δεν θα σε δεχθει και δεν θα συναινεσει στον σκοπο σου. Θα εγερθουν τεραστια ζητηματα και δυσκολιες, ακομη και ΄΄σφιξιμο΄΄ της ψυχης, μεταφορικο και κυριολεκτικο ώστε να αναγκασθεις να επιστρεψεις και να δεις και να παραδεχθεις τα λαθη σου, τις παραλειψεις σου, τα σφαλματα και τα ελαττωματα σου. Ιδιαιτερως αδελφε μου αν αφησεις πισω σου, ψυχες που εχεις αδικησει και λυπησει και ιδιαιτερα αν ηταν στην δικη σου ευθυνη η διακονια, η προστασια, η μεριμνα και η φροντιδα αυτων των ψυχων. Μην διανοηθεις να φυγης αδελφε μου, αν δεν προηγηθουν συνεξηγησεις, καταλλαγη, αποκατασταση και παραδοχη. Προσεξε πολύ καλα το ζητημα αυτό, διοτι δεν νομιμοποιεισαι να αναζητας τοπικα τον Θεο ενώ τροπικα τον εχεις αδικησει, θλιψει η και απορριψει, στο προσωπο του αδελφου σου και διοτι λεγει ‘’δευτερα εντολη ΟΜΟΙΑ ΤΗ ΠΡΩΤΗ αγαπησεις τον πλησιον σου ως σε εαυτόν’’. Είναι απολυτα αναγκαιο να αναχωρησεις ειρηνικα και τακτοποιημενος σε όλα τα ζητηματα και τις υποχρεωσεις του βιου, και τις πνευματικες και τις φυσικες.. Μην διανοηθεις να αφησεις πισω σου, ανθρωπους πικραμενους, αδικημενους, θλιβομενους και διοτι καθως προειπαμε, στο προσωπο του κάθε αυτου ανθρωπου, εχεις λυπησει και αδικησει τον ιδιο το Θεο. Και πως αλήθεια φευγεις ώστε να γινεις ακομη περισσοτερο φιλος του Θεου, εχοντας προηγουμενως λυπησει και αδικησει τον ιδιο τον Θεο; και όχι μονον μια, αλλα πολλες φορες και σε πολλα διαφορετικα προσωπα. Η μηπως δεν εχεις καταλαβει ακομη σαν και εμε τον ελεεινο ότι το να αγαπησεις τον πλησιον σου ως σε εαυτον, -η εντολη η δευτερα, η ομοια τη πρωτη-, σημαινει κυριολεκτικα, ότι εις το προσωπον του κάθε ανθρωπου θα βλεπεις τον ιδιο το Θεο και θα του συμπεριφερεσαι ως προς τον ιδιο τον Θεανθρωπον Κυριον Ιησουν Χριστον, χωρις να τον υβριζεις, βλασφημεις, πειραζεις, προδιδεις, βασανιζεις, θλιβεις, αγνοεις και σταυρωνεις; Η μηπως αμελεις και λησμονεις σαν και εμε τον αθλιο, ότι Εικων και Ομοιωσις του Θεου εγενετο ο ανθρωπος και είναι, και ακομη ότι το Πρωτοτυπον αυτης της Εικονος είναι ο ιδιος ο Θεανθρωπος Κυριος; Τωρα εξετασε και εξεταζε, ωσει ενωπιον αυτου, εν τη ημερα τη φοβερα της παγκοσμιου Κρισεως, εάν ο σκοπος σου είναι αληθινος και εάν συντρεχουν και ολες οι αναγκαιες προυποθεσεις ακομη και εις την τακτοποιηση των πρακτικων ζητηματων, ώστε να μην υπολειφθει η παραμικρα εκκρεμμοτης, και να ελθει εις τελος και η ευλογια του Πνευματικου πατρος, η οποια σφραγιζει και βεβαιοι, το Θειον Θελημα.

  Μονον όταν συντρεχουν ολες αυτές οι προυποθεσεις, μονον τοτε να αναχωρησεις.. [και μην μου ειπεις το ΄΄οστις αφηκεν.. ΄΄ και τα καθ  εξης.. διοτι δεν λεγει πουθενα, οστις αφηκεν αυτους ατακτοποιητους και ακαταλλαγητους και εγκαταλελημενους, θλιβομενους και κακουχουμενους, η και απαρακλητους…]

  Και δυνατον, μετα από όλα αυτά, να σκεφθει καποιος.. ΄΄και τις δυναται γενεσθαι Μοναχος; ...΄΄, η απαντησις και παλιν εδώ είναι.. ΄΄τα αδυνατα παρ΄ανθρωποις δυνατα παρα τω Θεω εστιν΄΄ κ.Λ.ΙΗ΄27 και το ΄΄χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν΄΄.. Αμην Αληθως!

  Παλιν εις το ΄΄οστις αφηκεν..΄΄, συμπληρωνει ο Κυριος, ΄΄...ενεκεν εμου και του Ευαγγελιου΄΄.

  Στο ζητησε λοιπον αυτό Εκεινος;

  Σου το ζητησε ο Πνευματικος σου; Μηπως σε σηκωσε ο ιδιος ο Κυριος από το τελωνειο και σε καλεσε κοντα του; Μηπως ηλθε και σε πηρε σαν τον Αγιο Αποστολο Πετρο απο την οικογενεια σου;

Ακομη και ο Αγιος Αποστολος Πετρος  .. καθως η Επιτομη του Κλημεντος διασαφιζει, την οικογενεια του την ειχε κοντα του, σε ολο το διαστημα της Αποστολικης περιοδειας και διακονιας του.. εως και εις αυτην την Ρωμη.

  Μηπως σου ζητησε σαν τους Αγιους Αποστολους Ανδρεα και  Ιωαννη να τον ακολουθησεις; η και σαν τους αλλους Αγιους Μαθητας και Αποστολους; η μηπως εσυ του το ζητησες  και σε αποδεχθηκε… η μηπως  αντι για όλα αυτά, φευγοντας αδιακριτα, παρορμητικα και ενθουσιαστικα, ξεχνας ότι αθετεις Εκεινον τον ιδιο, αναχωρωντας, χωρις να σε εχει καλεσει, παραβιαζοντας και αθετωντας το Ιερο Ευαγγελιο, αφηνωντας πισω σου αδελφους, Χριστιανους Ορθοδοξους, οικειους, αγαπημενους και δια τους οποιους και ευθυνη εχεις και υποχρεωσεις και εκκρεμμοτητες να τακτοποιησεις και τη συγκαταθεση τους να λαβεις, ώστε να αναχωρησεις ειρηνικα και με την ευχη και την ευλογια του Πνευματικου σου πατερα, ώστε τοτε και μονον τοτε ισως, να φυγεις αληθως ενεκεν του Κυριου και του Ευαγγελιου. Διοτι καθως προσεκτικα και με ακριβεια ειδαμε, είναι και το που θα πας, σε ποιον θα υποταχθεις (το κυριοτερο), και σε τι περιβαλλον και με ποιο τροπο θα πολιτευεσαι. Και διοτι σχηματι Μοναχοι, υπαρχουν πολλοι, αληθινοι όμως Μοναχοι.. λιγοι. Επισης υφιστανται και αλλα ιδιαιτερα ζητηματα με βαση τα χαρακτηριστικα της συγχρονης εποχης και της εν γενει Εκκλησιαστικης και κοσμικης καταστασεως. Πολλοι λαικοι, ηδη ζουν και Πνευματικοτερα, Ασκητικοτερα και Ομολογιακοτερα από πολλους Μοναχους. Υπαρχουν επισης ακομη Πνευματικοι στο κοσμο, με πολύ περισσοτερη διακριση και Χαρι από πολλους σημερινους Ηγουμενους και Ιερομοναχους. Προσεξε μαλιστα, μηπως σε εχει αξιωσει ο Αγαθωτατος Θεος, ενός τοιουτου Πνευματικου και δια τον οποιο.. πιστεψε με τον αμαρτωλο.. θα κλαψης πικρα αν τον αλλαξειςς -η ακομη αν δεν τον εχεις κοντα σου στα δυσκολα-.. για κατι ΄΄φθηνοτερο΄΄.. η και ΄΄λιγοτερο΄΄..

  Και διατί καθως ο εγκριτος έλεγε.. "σημασία εχει ο άνθρωπος και όχι τα ντουβαρια"...

  Και για να εχεις, μια μικρη γευση της σημερινης καταστασης.. η μαλλον ειπειν του σημερινου καταντηματος.. σου υπενθυμιζουμε οτι στη μικρη αυτη αναζητηση που καναμε.. συναντησαμε πινγκ πονγκ, μπασκετες, ψαροτουφεκο και στολη καταδυσης, μασαζειον(χειροπρακτειον), πλουσια και ποικιλα φαγητα δις και τρις ημερησιως παρεχομενα, αργοσχολους λαικους υπαλληλους που ΄΄σουλατσαρουν΄΄ αναμεσα στους Μοναχους, διαδικτυο, wi fi, χρηση υπολογιστων και laptop, γραφειο μηχανογραφικης υποστηριξης, i-phones, smart phones, ηλιακα-ηλεκτρικα συστηματα και εγκαταστασεις τελευταιου τυπου, ολων των ειδων τις μηχανες, τα μηχανηματα και τα αυτοκινητα, εστιες επαγγελματικες ηλεκτρονικες τελευταιου τυπου, (παλιν αλλου προς τιμην τους, ειχαν κουζινες με ξυλοφουρνους, αλλα ισως.. αλλα θεματα... με την δικη τους πνευματικη σοβαροτητα και βαρυτητα..) και δεν είναι μονο αυτά.. καπου ακουσαμε ετεροδιδασκαλιες, καπου συναντησαμε καταστασεις υποχονδριες και αρκετους Μοναχους με κοσμικες παραξενιες και ιδιορυθμιες απροσποιητες.. βεβαια συναντησαμε και πολύ καλους ανθρωπους.. , πολυ καλους Χριστιανους, πολυ καλους Μοναχους αλλα και… ΑΓΙΟΥΣ. 

  Προσεξε λοιπον μηπως συναντησεις κατι σχετικο με τα αρνητικα που περιγραψαμε, με το οποιο δεν θα συμβιβαζοσουν να συνυπαρξεις λογω ασθενειας η και Πνευματικης ευαισθησιας και λογω του ότι είναι παντελως ξενο με την Ιερα Μοναστικη Παραδοση, η οποια κατά κανονα είναι συνωνυμη με τον Ασκητικο Ησυχασμο, ακομη και στο περιβαλλον ενός μεγαλου Κοινοβιου. 

   Ακουσε παλι και τουτο… ότι πολλοι εκ των εγκριτων Πνευματικων Ιερομοναχων, λεγουν ότι πλεον Ασκητικος Ησυχασμος.. δεν υπαρχει!!! ουτε στο Αγιον Ορος!!! (Κυριος ειδε και οιδε, και διοτι τινες –η και ολιγοι-, καθως προειπαμε, εις το ερωτημα αυτό σιωπουν, μαλλον υπαρχει λοιπον, αλλα, δια τους αξιους). Αλλα εσυ αδελφε μου, που ισως εισαι καθως και εγω ασθενης, κατά ποσον θα αξιωθεις να καλλιεργησεις την μετανοια σου και την ετοιμασια σου δια την φοβεραν του Κυριου ημεραν, σε ένα τετοιο περιβαλλον; Εκτος εάν αναζητεις κατι άλλο, δια το οποιο όμως θα σε παρακαλεσω να προσεξεις καλα, να μην αντιβαινει τους ορους, της Μοναδικης Πολιτειας, διοτι τοτε αγαπητε μου αδελφε, η γεεννα θα είναι διπλη!!! Παλι θα πρεπει να προσεξεις, διοτι η νεα εποχη, η νεα ταξη πραγματων και το νέο συγχρονο αιρετικο ρευμα του οικουμενισμου, το οποιο συνιστα και την κερκοπορτα της πανθρησκειας, δεν εχει αφησει ανεπηρεαστα, ουτε τα Μοναστηρια. Αυτή η γλοιωδης και δυσοσμος λυμη, δυστυχως, εχει εισελθει, εις τας αυλας και τα εσωτερα Ιερων Μονων, μαζι και με όλα τα αλλα ανθρωπινα και εμπαθη, τα της φιλαρχιας και κενοδοξιας, και τεινει να καταλαβει τον τοπο ολο. Δι΄αυτό θα πρεπει πολύ καλα να προσεξεις, μηπως δια μιαν αντιΟρθοδοξον και αντιΠατερικην και επομενως εμπαθη κατ΄ανθρωπον υπακοη και η οποια εν προκειμενω είναι ανυπακοη στην Εκκλησια, χρειασθει να σηκωσεις τον μανδυα καποιου τιμητου του οικουμενισμου, η και αιρετιζοντος εν γενει και εντρυφουντος εις ετεροδιδασκαλιες, η και συγχωρητου και δικαιολογητου του σοδομισμου η και αλλων παθων και αμαρτιων αμετανοητων, και ακομη να χρειασθει να βαλεις η και να βαζεις προς αυτον, και την σχετικην μετανοια.

  Υπαρχουν αδελφε μου τοποι πνευματικοτεροι, 

αλλοι ολιγοτερον πνευματικοι και αλλοι με εντονα κοσμικα χαρακτηριστικα και στοιχεια.

  Σε κάθε περιπτωση προκειμενου να επιλεξουμε το που θα παμε, την πρωτη αξια, την αναφερουμε στον ανθρωπο (ο οποιος οφειλει να είναι τυπος του Αγιου Κυριου Ιησου Χριστου) και όχι στα ΄΄ντουβαρια΄΄ (καθως σχετικα προειπαμε, απεφανθη προσφατα εις εκ των πλεον εγκριτων Αγιορειτων Πνευματικων). Παλιν να ενθυμουμεθα οτι και ημεις οι ανθρωποι ειμεθα επικηροι και παρερχομενοι.. 

   Προς τουτοις σε  παρακαλω αδελφε μου, λαβε σοβαρα υπόψιν σου, την εκτεταμενη πλεον κατασταση της πολυφροντισης και της πολυμεριμνας (καθως διασαφιζεται και στην σχετικη προφητεια του Οσιου Νειλου του Μυροβλητου.. αλλα και επισημαινεται, από τους χρονους ακομη του Οσιου Παχουμιου), μηπως η συνθηκη αυτή, εχει καταλαβει και τον τοπο οπου μελετας να πας. 

  Τωρα λογω και του λεγομενου ΄΄θρησκευτικου τουρισμου΄΄ (ο οποιος και μονον ως ορος και αναφορα είναι βλασφημος, αιρετικος και απαραδεκτος), τα Μοναστηρια πολλες φορες, καταντουν εξυπηρετηται πολλων, διαφορων και αδιαφορων, χωρις εστω και λιγη αισθηση και Φοβο Θεου επισκεπτων, μαλλον ειπειν, τουριστων, και δυστυχως ελαχιστων, αληθων προσκυνητων.

  Όλα αυτά θα πρεπει να τα γνωριζεις καλα και διοτι, η αποφασις να γινεις Μοναχος η και το ταξιμο, είναι αποφασις ζωης και αφιερωσεως, εις τον ιδιο το Θεο, και δι΄αυτό ο Μοναχισμος, ο αληθινος, είναι και λεγεται Ισαγγελος Πολιτεια.

  Αν θελεις αδελφε μου καλε, να ιδης, ποιος είναι ο αληθης Κοινοβιακος Μοναχισμος και η αληθης και απλανης, Μοναδικη Πολιτεια, μελετησε επισταμενως τον βιο του Οσιου Παχουμιου, καθως αυτος περιγραφεται  (σε τεσσερις αλληλοπληρωτικες παραλλαγες, απολυτα συμφωνες μεταξυ τους, ομοια, καθως συμβαινει και εις τα Ιερα Ευαγγελια), στον τεσσαρακοστο και τεσσαρακοστο πρωτο (40-41), τομο της ΒΕΠΕΣ (Βιβλιοθηκη Ελληνων Πατερων και Εκκλησιαστικων Συγγραφεων, εκδοσις Αποστολικης Διακονοιας της Εκκλησιας της Ελλαδος)      

  Αν θελεις να εισαι αληθινος Μοναχος, μην συμβιβασθεις δια κατι λιγοτερο από αυτό.

  Θα τολμησω να προσθεσω λιγες ακομη ταπεινες σκεψεις.. δια καποια ζητηματα ελαφρυτερα, που όμως ισως εχουν τη σημειολογια τους, διοτι παρατηρειται ενιοτε να υπαρχουν παρομοια πραγματα σε διαφορους Μοναστικους τοπους και τα οποια δεν είναι συνηθη  ουτε και μεσα στον κοσμο ακομη, όπως επι παραδειγματι, οι επικεφαλης φακοι, και οι λωτοι στην τραπεζα.. (ενθυμουμεθα ισως τα δεινα του Οδυσσεως, μεχρι να μαζεψει τους συντροφους του από την χωρα των λωτοφαγων), οσον αφορα.. το ετερον.., στις ημερες μας που είναι και τα φωτοστεφανα εξαιρετικα σπανια.. ισως να συνιστα μια εμπνευστικη ενθυμηση η και νοσταλγια τους.

  Αλλα προτιμησε αδελφε μου τα βαρυτερα από τα ελαφρυτερα, δια να λαβεις πιο σωστα τις αποφασεις σου.

  Εγραφη και ηκουσθη και ισως εβεβαιωθη ότι ισως το ένα τριτο (1/3) η και περισσοτερο, των Αγιορειτων, με αφορμη τον κορωνοιο (μαλλον..σατανοιο), εμβολιασθηκε!... και στις περισσοτερες περιπτωσεις αυτο εγινε με προτροπη των Ηγουμενων η και ως απαιτησις υπακοης!!!..

 (Τα ΄΄εμβολια΄΄ αυτα καθως ειναι πλεον παγκοινως και παγκοσμιως και απο εγκριτους και περαν πασης αμφιβολιας, ακριβεις και σοβαρους επιστημονας αποσαφηνισμενο και επαληθευμενο, δεν ανηκουν στην κατηγορια των γνωστων και συνηθων εμβολιων, των εξασθενημενων ιων και παντων των σχετικων. Περιεχουν απο νανο-scrap, εως και γεννετικους κυτταρικους τροποποιητες m-RNA.)

  Κανουμε την επισημανση αυτη διοτι το ζητημα αυτο, ειναι ενα εξοχως πνευματικο και ηθικο ζητημα, και μαλιστα πολυ σοβαρο, διοτι αφ΄ενος συνιστα ευθεια παρεμβαση στον ανθρωπινο γεννετικο κωδικα, ο οποιος ειναι η δημιουργικη σφραγιδα του Θεου πανω στην Εικονα και Ομοιωση Του, τον ανθρωπο, αλλα ακομη, διοτι το γραφενιο και τα αλλα νανο scrap, τα οποια περιεχει το ΄΄εμβολιο΄΄, ειναι δυνητικοι προξενοι καρδιακων, αρτηριακων και εγκεφαλικων επεισοδιων και θανατων –επι το λαικοτερον, γνωστα ως ΄΄ξαφνικιτιδες΄΄-, και ασφαλως σε καμμια περιπτωση δεν συνιστουν ειτε Πνευματικο ειτε φυσικο αντιδοτο στον κορωνοιο και τις παραλλαγες του, αφου παρα πολλοι ΄΄εμβολιασμενοι΄΄, και νοσουν και πεθαινουν, και μαλιστα βεβαιοτερα η και συχνοτερα απο τους αν΄΄εμβολιαστους΄΄!!!)

  Αλλα και αλλες συμπεριφορες επεδειχθησαν από πολλους και πρακτικες επεβληθησαν, ολως αντιΕυαγγελικες που δεν τιμουν ουτε την Ιερωσυνη, ουτε το Σχημα το οποιο φερουν. 

   Υπαρχει σχεδον παντοτε η μονιμη δικαιολογια, η οποια αναφερεται στην σχετικη πιεση, την οποια ασκει η κοσμικη εξουσια προς και εναντια στην Εκκλησια, της κακως εννοουμενης και αντιΕυαγγελικης υπακοης και η οποια επι της ουσιας, συνιστα ανυπακοη εις την Εκκλησια.. 

 ..διοτι υπαρχει απο την αλλη και η Ομολογια ακομη και το Μαρτυριο των Ομολογητων της Πιστεως.. σημασια εχει, ποιο απο τα δυο αυτα επιλεγει ο Χριστιανος και αν τελικα Χαριτι Θεου, επιλεγει το δευτερο και διοτι ΄΄ δει πειθαρχειν Θεω μαλλον η ανθρωποις΄΄.

  (Παλιν εδω, να επισημανουμε, την ρησιν ενος φιλαληθους και απλου  Πνευματικου του Αγιου Ορους, οτι, κρατος και Εκκλησια ειναι .. ΄΄ενα΄΄!!! , χωρις ασφαλως να εννοει το κατα την ουσιαν εννοουμενο αλλα το κατα το μερος της πραξεως, η και τις συμπραξεως, η και εις πολλα, η και εις ολιγα... μια κατασταση δηλαδη εντονων αντιΕκκλησιαστικων εκκοσμικευτικων φαινομενων και συνθηκων.. εντος της Εκκλησιας (αφοροντων εις τινα, η και πολλα προσωπα -καθως εγενετο και εις τους χρονους του Κυριου και δη εις τους εκκλησιαστικους αρχοντας.. και σε καμμια περιπτωση εις τον καθ΄αυτον Θεοιδρυτον θεσμον).

  Αλλα ΔΕΝ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΕΘΑ ΘΑΡΡΟΥΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΝ ΛΟΓΟΝ:

΄΄ΠΥΛΑΙ ΑΔΟΥ ΟΥ ΚΑΤΙΣΧΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΣ΄΄ και ακριβως δι΄αυτο  και με την Χαριν του Κυριου αγωνιζομεθα...

 

  Είναι η πρωτη παγκοσμια πανδημια,  

   μαλλον η πρωτη παγκοσμια κατασκευασμενη αντιΧριστος αποπειρα μειωσης του πληθυσμου της γης (ο ιος ειναι τεχνητο εργαστηριακο κατασκευασμα των εργαστηριων της big brother πολεως Γιουχαν της Κινας, στην οποια εδω και σαραντα περιπου χρονια και για λογους απομειωσης του δισεκατομμυριοστευοντος πληθυσμου της χωρας, γινονται θανατηφορα πειραματα με γεννετικα μεταλλαγμενους ιους –ορα και το σχετικο αρθρο μας ΄΄COVID-19΄΄-.)                       

 

  Είναι η πρωτη φορα που ο κληρος, φορα εμφανως...μασκα..  

τουλαχιστον οφειλε να μην μασκοφορει μεσα στην Εκκλησια και ολως ιδιαιτερως μεσα στο Ιερο, επισης κατά την προσκυνηση των Ιερων Εικονων και των Ιερων Λειψανων, διοτι αυτό συνιστα ασεβεια η και αθετηση της Πιστεως. Ακομη οι μασκες, όταν είναι μαυρου χρωματος, αλλοιωνουν την εικονα του Σχηματος.. δεν είναι δυνατον η Μοναχη και ο Μοναχος (ο κληρος γενικοτερα) να φαινεται ως να φορουν μπουρκα!!! Θα επρεπε και μονον δια περισταση απολυτου αναγκης να φορουνται οι τυπου χειρουργικες μασκες. Ο Ιερος Κληρος και ο πιστος λαος, οφειλωμε εις τους χωρους της Λατρειας, να μην φορουμε μασκες. Ο Μεγας Βασιλειος, ο Αγιος Ευμενιος και πληστοι Αγιοι της Εκκλησιας μας, υπηρξαν λεπροκομοι, χωρις μασκα, μαλιστα δε χωρις ουτε καν στοιχειωδη μετρα προφυλαξης. Ο Κυριος και Θεος και Σωτηρ ημων Ιησους Χριστος, οι Αγιοι Αποστολοι και παντες οι Αγιοι Ιαματικοι, ηψαντο παντων, εν παντι νοσηματι, αμεσα δια των χειρων αυτων μετα Πιστεως, χωρις μετρα και προφυλαξεις...

...και ακομη διοτι η μασκα σε καμμια περιπτωση δεν εμποδιζει την μεταδοση του ιου απο τον αερα, παρα μονον απο τα σταγονιδια του πταρνισματος.

  Ως φαινεται, οι μασκες της ηρωδιανης και της φαρισαικης ζυμης, εφεραν κοντα και τις κορωνομασκες..

    Μελετησε λοιπον αδελφε μου όλα αυτα τα ζητηματα.. και αποφασισε.

    Παρεπιπτοντως ας αναφερθουμε και εις αλλα τινα σχετικα.. σημεια και αυτα.. των καιρων.. τα οποια εχουν και αυτα, την σημασια τους, την ΄΄αξια΄΄ τους, και την σημειολογια τους...

Εις τινα τοπον ερριφθησαν Αμφια εις νεροχυτη δια να πλυθουν ...

   Ετερως σειρα ηχων αποχρεμψεων εγενετο εις μεγαλο διαστημα χρονου.. απο τον Λειτουργο, εντος του Ιερου Βηματος.. με ιδιαιτερη ενταση..

   ''Κοινωνησαν'' λατινο παπικο και ενω ειχε δηλωσει την ταυτοτητα του...

  Εις τοπον ασκητικον πριν  καταποθει η μπουκια.. ακολουθουσε η επομενη..

    Εικονες ευχητικου διακοσμου, προσκυνητες.. ηταν τιμολογημενες...

    Δι αυτα και δι΄αλλα Γερων ποληος.. συνεβουλευε.. να μην δοκιμαζωμε εις πολλους τοπους, και διοτι ειναι επικινδυνο...

   Και ετερος... οτι ΄΄αρκει να σωθουμε"...

    Στο Αγιον Ορος, μεταξυ των αλλων, στις ημερες μας, γινεται και εκτεταμενη λαθροθηρια αγριογουρουνου, στην οποια ενιοτε μετεχουν και ΄΄οι φυλακες΄΄!!!

  Από τα δεκα θεματα που αναφερονται στο οπισθοφυλλο του διαμονητηριου, οσον αφορα τις υποχρεωσεις και τα ζητηματα που οφειλουν να προσεχουν οι προσκυνηται, παραβιαζονται τουλαχιστον τα μισα, μαλιστα δε και με την ανοχη η και την γνωσιν αλλα και επιγνωσιν των υπευθυνων.

  Η καταστασις στην Αθωνιαδα, οσον αφορα την ταξη, το ενδιαφερον και την συμπεριφορα των μαθητων ηταν τουλαχιστον μεχρι προτινος χαμηλη με αυξημενο και το ποσοστο συμμετοχης αλλογενων μαθητων εναντι των Ελληνων και μαλιστα με πολλα κρουσματα παραβατικης συμπεριφορας.

  Παλιν οσο ευκολο και απλο είναι να εισελθουν μεγαλα ΄΄γκρουπ΄΄ Ρουμανων και Ρωσων προσκυνητων, άλλο τοσο δυσκολο είναι να συμβει αυτό, δι΄ολιγαριθμες προσκυνηματικες συντροφιες Ελληνων. Ελπιζουμε, ότι πισω από το φαινομενο αυτό, δεν κρυβεται και παλι πιθανο ζητημα διεθνοποιησεως του Αγιου Ορους… η οιασδηποτε συνδεσεως η και αντιληψεως συνδεσης αυτου με τον ''ρωσισμο'' (γραφουμε πολλα και περι αυτου, του πολυ σοβαρου ζητηματος..)

  Ειδαμε προσκυνητες ει και αθελητα τους, να πατουν τον σταυρο -τυπωμενον εναργως, επι ταπητος, τοποθετημενου, προ Αγιωτατης Εικονος- προ της προσκυνησεως Αυτης (εδω δεν εννοουμε παραμικρον κατα προθεσιν, ειτε δια τους θεσαντας τον ταπητα, ειτε δια τους πατησαντας αδιακριτως, επι του εναργως φαινομενου σταυρου -και μεγαλου μαλιστα-.. αλλα παντως συνιστα τουλαχιστον σοβαρο ζητημα πνευματικης ευαισθησιας.. καθως και το ακολουθο..)

  Αλλου παλιν εκαιον πυρηνελαιον εις τας κανδηλας (και παλιν οχι κατα προθεσιν αλλα δια λογους πρακτικους.. ΄΄καλλιτερας καυσεως΄΄), αντι παρθενου ελαιολαδου, το οποιον ευρισκετο μαλιστα και εν αφθονια εις τον τοπον εκεινον.

  Ειδαμε ακομη να ερχονται ΄΄εργοχειρα΄΄ απο τον κοσμο και να παρατιθενται στις εκθεσεις μαζι με τα οποια Μοναστηριακα, ομοια με αυτα φαινομενα.

  Αλλου παλιν εγενετο επαινος επι καινοτομησαντος και εταιρως διδαξαντος.

  Αλλου παλιν το αναγνωσμα ενος νεωτεριζοντος συναξαριστου, ελεγεν τον ωριγενην μεγα, ενω ο αληθως Μεγας Παχουμιος ελεγε, πεταξετε ολον τον ωριγενη, στον νειλο ποταμο (τα γραφομενα του, δηλαδη..)... και δεν ελεγε στην πυρα, δια την αναφοραν που ειχον εις τα Θεια Ονοματα.

  Ακομη αντι των παραδοσιακων Μοναστηριακων αναγνωσματων της Τραπεζης ευρηκαμεν εις τοπον τινα, lap top μεταδιδον τα ψυχωφελη.. και εις δυο διαφορετικους τοπους, να μην ακουγονται τα  αναγνωσματα της Τραπεζης.. συμφωνα με την Ιερα Μοναχικη Παρδοση..., αλλα.. νεωτερου τινος. και αυτα παλιν μεσω της ψηφιακης τεχνολογιας..  

  αλλου παλιν συναντησαμε καθρεπτες, ''σεσουαρ'' και πολλα αλλα στοιχεια, εκτος της Ιερας Μοναχικης Παραδοσεως και αντιληφθηκαμε ακομη, οτι δυστυχως, πολλα κελλια, αφ΄ενος μεν διαθετουν ολα τα ''κομφορ'', αφ΄ετερου δε συνιστουν και προτυπες οικοτεχνικες μοναδες ως μικρες επιχειρησεις.. παραγωγης και εμποριας ακομη και μεσω διαδικτυου, πολλων μοναστηριακων ειδων. 

  Ενιοτε δια την ταδε η την δεινα παραλειψη η αθετηση, ακουγεται η ΄΄δικαιολογια΄΄: ΄΄δεν ειναι προς θανατον΄΄.. αλλα μηπως μετα απο 1,2,3,4,5.... και λοιπες σχετικες παραλειψεις η αθετησεις.. προστιθεμενες..ειναι τελικα και προς.. θανατον -διερωτωμεθα.. καθως και διερωτησαμεν απορουντες.. η και βεβαιουμενοι σχετικως.. οτι το αθροισμα των κακων ενδεχεται και επιφερει θανατον.. ΄΄τα γαρ οψωνια (πληθυντικος) της αμαρτιας.. θανατος΄΄6,23 Επιστολης Παυλου προς Ρωμαιους.

  Στα τελευταια αυτά, αναφερθηκαμε, ως σημεια που συνεπικουρουν στην καταδειξη της γενικοτερης Πνευματικης καταπτωσεως εις τον ευρυτερο Εκκλησιαστικο χωρο,τον εν γενει Μοναχισμο.. ακομη και εις αυτο το Αγιον Ορος.. και τα οποια αν μη τι αλλο.. απεχουν πολυ.. ισως και .. παρα πολυ, απο την Πνευματικη ευαισθησια που διεκρινε τον οσιο Γεροντα Παισιο, τον επανΕυαγγελισαντα Κληρον και λαον ως νεος ΠατροΚοσμας, υπερ του Χριστιανικου και του Μοναχικου Πολιτευματος.

   Δι αυτο και ετερος Γερων τον οποιον τιμουσε ο Οσιος Γερων Παισιος.. ελεγε.. ΄΄σημερα ολο το Ορος ειναι ανω-κατω...΄΄ αλλα ακομη οτι και .. κινδυνος υπαρχει, αν καποιος δεν προσεξει και παρασυρθει..

 

  Εις τελος, προσεξε ακομη αδελφε μου.. και εφ΄οσον βεβαια συντρεξουν και ολες οι άλλες προυποθεσεις, σε καμμια περιπτωση να μην αναχωρησεις δια Μοναχος, δια λογους βιας η αναγκης η φοβου η ταραχης η ακαταστασιας και περιεκτικως λεγοντες, χωρις ειρηνη, ωριμοτητα και προπαντων χωρις το Θελημα του Θεου, το οποιο θα είναι βεβαιομενο δια του Πνευματικου σου πατρος.

 

  Τα βαρυτερα όμως και τα πλεον σημαντικα, θα τα ιδουμε στο κεφαλαιο της Υπακοης, το οποιο, είναι το τεταρτο και τελευταιο κεφαλαιο της παρουσης πραγματειας.

 

Β) Περι ακτημοσυνης.

 

Σημαντικη σημειωση: Να μην αναγνωσθει το κεφαλαιο αυτό αν πρωτα δεν αναγνωσθει και εννοηθει καλως το πρωτο κεφαλαιο.

 

   Προσεξε αδελφε πριν φυγεις, μην αφησεις τιποτε απο καταθεσεις στις τραπεζες, η κληρονομικα και περιουσιακα στοιχεια στο ονομα σου διοτι αυτά θα σε γυρισουν πισω. Και αν ακομη δεν σε γυρισουν πισω.. σωματικα.. θα σε γυριζουν παντοτε νοερα, οποτε δεν θα ισχυεις να δοθεις ολοκληρος εις τον σκοπο σου.

  Ακομη να μην φερεις μαζι σου κανενα υλικο πραγμα η αντικειμενο.

  Αν είναι κατι δια λογους ευλαβειας η προσευχης (Εικονα, προσευχηταριο κ.α.), θα τα θεσεις εις γνωσιν του θυρωρου (πορταρη), η και του υπευθυνου περι της εισδοχης των νεων  προς Μοναχισμον, και εκεινος, ότι επιτρεψει θα κρατησεις, τα λοιπα θα πρεπει να τα παραδωσεις. Όμως σε κάθε περιπτωση να εχεις μαζι σου, ένα μετριο ταξειδιωτικο σακκιδιο με όλα τα βασικα, απολυτως αναγκαια και απαραιτητα, όπως εσωρουχα, καλτσες, ειδη υγιεινης,ένα δευτερο παντελονι και υποκαμισο και επανωφορειο και σκουφο κατά προτιμηση μαυρα ισως και ενα ρολοι-ξυπνητηρι. 

  Παντως εχε μαζι σου την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, διοτι υπαρχει περιπτωση να μην ευρεις, αντιτυπο στο κελλι σου, και να καθυστερησει η προμηθεια της από τον υπευθυνο της Μονης. 

  Εαν συμβει να πας μονον με τα ρουχα, τα οποια φορεις,  υπαρχει ενδεχομενο να σκανδαλισθουν οι Μοναχοι η και ακομη να σε παρατηρησουν δι΄αυτό.

   Όπως, δεν θα πρεπει πλεον να εχεις υλικα πραγματα στην κατοχη σου, πολύ περισσοτερο φροντισε ώστε να μην φερεις μαζι σου κοσμικες αντιληψεις, συνηθειες και πρακτικες, οτιδηποτε δηλαδη αντιβαινει τους ορους της Μοναδικης Πολιτειας.

  Φροντισε ακομη ώστε όταν θα πας, να εχεις ηδη αποκτησει την βαση του θεωρητικου και πρακτικου καταρτισμου, εις τα ζητηματα της Ορθοδοξου Πιστεως και του Μοναδικου Πολιτευματος, το οποιον είναι και απολυτως αναγκαιον.

  Αυτην την εποικοδομητικην προεργασιαν, ασφαλως θα την εχεις ασκησει, από λαικος ακομη. Αυτος ο καταρτισμος, η γυμνασις, γινεται δια του Πνευματικου πατρος και είναι το μονον περιουσιακον στοιχειον το οποιον συγχωρειται να φερεις μαζι σου, και παλιν το μονο, το οποιο σε καμμια περιπτωση δεν λογιζεται ότι καταλυει την ακτημοσυνη αντιθετως μαλιστα συνιστα απαραιτητο εφοδιο δια την καλη σου προκοπη ως Μοναχος..

  Να ενθυμεισαι παλι, ότι η εννοια της ακτημοσυνης, αφορα περισσοτερον εις τα πνευματικα παρα εις τα υλικα.. χωρις σε καμμια περιπτωση να συγχωρουνται τα δευτερα, δια τα οποια οφειλωμεν ειμεθα απλοι διαχειρισται, καθ΄υπακοην, και σε καμμια περιπτωση δεν τα προσεγγιζουμε, εχουμε η και μεταχειριζομεθα εμπαθως.

   Ακτημων κυριως, οφειλεις να εισαι, ως προς το θελημα σου -και απαντα τα εις τον βιον σου αφορωντα- … προς τον Γεροντα σου, και προς τον οποιον, οφειλεις να  εχεις τελειαν και αδιακριτον την υπακοην.

   Αρκει τα προσταγματα και οι εντολες του Γεροντα σου, να μην αντιβαινουν τους Ορους της Ορθοδοξου Πιστεως και την Ιερα Παραδοση της Ανατολικης Ορθοδοξου Εκκλησιας, αλλως εγειρεται προβλημα και ζητημα σοβαρον με κινδυνον ψυχης. Εάν μη γενοιτο συμβει το τοιουτον και παρα την ιδιαιτερη προσοχη που εχει δοθει εις το ζητημα αυτό, τοτε μην αποκαμεις, μην αποθαρρυνθεις, αλλα και δια την εκφυγην της εκ δεξιων προσβολης του αντικειμενου καθως προεγγραψαμε, υπαγε εις ετερον εγνωσμενον εγκριτον Ορθοδοξον Πνευματικον και θεσε ευθεως το ζητημα, και εφόσον η αποκρισις αυτου αναπαυει την καρδιαν σου, καθως θα σου ειπει, πραξε. Αλλως εις περιπτωσιν ενδειας, ορα οι Πατερες τι λεγουσιν περι του ζητηματος.. και πραξε αναλογως.

Ει δε και είναι ζητημα δια το οποιο αποφαινεται σαφως και εναργως, Συνοδος Οικουμενικη (εκ των Αγιων Επτα, η και εκ των απολυτως συμφωνων με αυτας), ομοιως πραξε. Εις πασαν περιστασιν ελεγχε ακριβως, αδεκαστως και αμεροληπτως, την συνειδησιν σου και διοτι αυτή μονη θα σταθει, γυμνη και τετραχηλισμενη ενωπιον του Κυριου, εν τη ημερα τη Φοβερα της παγκοσμιου Κρισεως.

 

   Ο Γεροντας σου οφειλει να σε χειραγωγει Ορθοδοξως εις το Μοναχικον σταδιον,  

ως Πνευματικος αλειπτης αριστος και οδηγος απλανης. Συ δε θα εισαι και θα εμμενης ακτημων κατά παντα και εις παντα και δια παντα, εκτος από δυο πραγματα, απραγματευτα και αδιαπραγματευτα, δυο μοναδικα και αναντικαταστατα Θεοδωρητα Αξιωματα: την συνειδηση σου και την προαιρεση σου, και τα οποια θα αποκαλυπτεις και εμπιστευεσαι, μονον εις τον Γεροντα σου, ο οποιος -προσεξε πολύ καλα εις το σημειον αυτό-, θα πρεπει να είναι ο ιδιος και Πνευματικος σου, και εφ΄οσον δεν θα συμβαινει αυτό, εκει που σκεπτεσαι να πας.. τοτε να μην πας.. και διοτι... ότι ΄΄αποκτας ΄΄ εις το διαστημα της ημερας, οφειλεις προ της δυσεως του ηλιου, να το αποθετεις εις το Περιτραχηλιον του Γεροντος, ώστε να αποσυρεσαι εις το κελλιον σου δια την Προσευχην και την αναπαυσιν, απολυτως καθαρος και τακτοποιημενος και ακτημων από παν τι περιττον, εφαμαρτον και αχρηστον, προσκρουον εις την Σωτηριαν της ψυχης σου.. Και αυτην την ιδιαιτεραν ΄΄Ιεραν Ακολουθιαν΄΄, οφειλεις και οφειλει και ο Γερων σου, μετα σου, να την επαναλαμβανετε καθ΄ημεραν, προ της του ηλιου δυσεως.

  Τοτε και μονον τοτε, θα εισαι αληθινα ακτημων Μοναχος...

   Δυστυχως όμως σημερον με δυσκολια ευρισκεις... ακομη και  να ειπεις τα αμαρτηματα σου..

  ποσον μαλλον τους λογισμους σου.. αλλα, χωρις την φανερωσιν των λογισμων βλαστανουν και αγριευουν τα παθη των οποιων η εκ των υστερων εκριζωσις είναι επαχθης η και αδυνατος. Παντως αληθης Μοναχος, χωρις καθ΄ημεραν εξαγορευσιν λογισμων, ουτε γινεται, ουτε υφισταται, και διοτι πολλοι Πνευματικοι δεν υπομενουν τον αθλον αυτον και διοτι ελεγχονται εις τα ιδια, αλλα και διοτι, δεν ευρισκουσι τον καταλληλον εις το εργον αυτό, υπερ αυτων.. Σημερον είναι ισως αδυνατον η και δυσκατορθωτον να ευρεθει η ταξις αυτή εις τις Ιερας Μονας, πολύ δε περισσοτερον εις τας Ενοριας.

  Οι δε ατελεις, η και πλημμελλεις Εξομολογησεις (και οσον αφορα τους λογισμους,καθως προσφατα σχετικως απεφανθη, μακαριστος νυν, εκ των πλεον εγκριτων Εξομολογων-Πνευματικων των Αθηνων) είναι η βασικη αιτια και αφορμη δια τα πασης ψυχικης και ψυχολογικης φυσεως προβληματα των αδελφων.

  Αν θελεις λοιπον να εχεις προκοπην και καλλιεργειαν αληθη και Πνευματικη, ως Μοναχος οφειλεις να εχεις τελειαν την ακτημοσυνην εις παντα. Ουτε λογισμους θα κτασαι, θα διακρατεις και θα ΄΄εξουσιαζεις΄΄, ουτε λογια, ουτε εργα, ουτε πραγματα, ουτε χρηματα, ουτε περιουσια, ουτε το παραμικρον του κοσμου τουτου.. προπαντων ομως προσεχε ιδιαιτερως μην διακρατεις κακιαν, φθονον και ασυγχωρητα, αποθετωντας ταυτα παντα καθ΄ημεραν εις το Περιτραχηλιον του Γεροντα σου..

Και τοτε… θα εισαι αληθως ακτημων Μοναχος.

 

Γ)Περι Παρθενιας.

    Μεγα το αξιωμα της Παρθενιας.

  Πρωτος Παρθενος, ο Αγιος Κυριος και Θεος και Σωτηρ ημων Ιησους Χριστος, τελειος Θεος αλλα και τελειος ανθρωπος, το θεμελιον της Εκκλησιας, και της Παρθενιας.

  Η Παναγια Αυτου Μητερα Θεοτοκος Μαρια, ΑειΠαρθενος είναι και λεγεται, ότι αδιαφθορος κατά παντα διεφυλαχθη από αυτόν τον Αγιωτατον Θεον, του οποιου υπηρξε Θυγατηρ, Νυμφη αλλα και προ παντων Μητερα. Τελεια Παρθενος είναι, εις την ψυχην και εις το σωμα, εις τους λογισμους, τα λογια και τις πραξεις. Προ, κατά και μετα τοκον Παρθενος διεφυλαχθη, δι΄αυτό και ΑειΠαρθενος λεγεται και ειναι, και το αξιωμα της Παρθενιας Μονη Εκεινη εχει τρισσον και συνωνυμος εγενετο της Παρθενιας, αυτόν τον Θεον, απημαντως και αρρευστως, συλλαβουσα, κυοφορησασα και τεξασα.

  Παρθενος παλιν, εις μονον εκ των Αγιων Αποστολων απεκληθη αν και υπηρξαν πολλοι κατά σαρκα παρθενοι, καθ΄ότι το πρωτο αξιωμα της παρθενιας, είναι το Πνευματικον, δηλαδη, αειποτε, Χαριτι Θεου Αγιου, να παρθενευει ο ανθρωπος εις την ψυχην και όχι μονον εις την σαρκα. Ο Αγιος Ιωαννης ο Θεολογος, ειχεν κατά Χαριν Θεου εις ακρον, αυτην την διπλην παρθενιαν, δι΄ο και Παρθενος απεκληθη.

  Και ολοι οι αλλοι παρθενοι και παρθεναι, είναι μετα από εκεινον.

  Ο Μοναχος εις την εκεινων εικονα και ομοιωσιν οφειλει είναι ..[καθως γινεται και εις το ζητημα της ακτημοσυνης αλλα και της του κοσμου αποταγης.. .(Τα Θεια Προσωπα, εζων εις τον κοσμον και συνανεστρεφοντο τους ανθρωπους, ησαν όμως εν ταυτω, καθ΄ολοκληριαν δοσμενα και αφιερωμενα εις το Θειον Θελημα, το Θειον Σχεδιον και την του Θεου Οικονομιαν) και διοτι  και το ζητημα της αναχωρησεως, ξενιτειας και της του κοσμου αποταγης -δια να πληρωσουμε και το πρωτο κεφαλαιο της μελετης μας-, δεν είναι τοσον ΄΄τοπικον΄΄, αλλα κυριως και πρωτευοντως ΄΄τροπικον΄΄ και ασφαλως, αν δεν είναι πρωτιστως τροπικον, τοτε και το τοπικον δεν ωφελει, ενώ αν είναι κυριως τροπικον, τοτε το να μην είναι και τοπικον δεν ζημιωνει, ουτε και καταργει. Το ιδανικον βεβαια είναι, η συμβασις και των δυο, δηλαδη του τροπικου και του τοπικου.]

  Ως παρθενοι παλιν λογιζονται και θα λογισθουν, εις την μελλουσαν Κρισιν και Βασιλειαν  οι εξ εγγαμων προερχομενοι, ο μιας γυναικος, η ενός ανδρος συζυγος και οι οποιοι εκ της παρθενιας μετεβησαν εις τον γαμον και εφυλαξαν την κοιτην αυτων αμιαντον και εζησαν εγκρατευομενοι, συμφωνα με την Ιεραν Παραδοσιν της Εκκλησιας μας αγωνιζομενοι Πνευματικως εις τον βιον. Μαλιστα αυτή η ταξις των εγγαμων, σαφως υπερεχει εκεινων των κατά σαρκα παρθενων, οι οποιοι όμως υπηρξαν απροσεκτοι και χωρις μετανοια και εξομολογηση εις τους αισχρους λογισμους και λογια.

  Παρθενοι ακομη θα λογισθουν εκεινοι, ο οποιοι, συμφωνα με την ρησιν του Κυριου ΄΄ευνουχισαν εαυτους, δια την Βασιλειαν του Θεου΄΄, παραιτηθησαν δηλαδη από το ιδιον θελημα χαριν του Θειου θεληματος, η ακομη από το σαρκικο και το κοσμικο φρονημα, χαριν της εν Κυριω Πνευματικης ζωης και μαλιστα και ολως ιδιαιτερως, ο λογος αυτος αφορα εις τους Μοναχους και τας Μοναχας, εις το εν γενει Μοναδικον Πολιτευμα.

  Προς τουτοις, υπαρχει άλλη μια παρθενια, ισως η πλεον βασικη και σημαντικη, και διοτι χωρις αυτην είναι δυσκατορθωτον η και αδυνατον, να επιτευχθουν και οι άλλες.., το να διαφυλαξουμε δηλαδη, Χαριτι Θεου Αγιου, αδιαλωβητον, και αδιαφθορον, την Πιστιν της Ευσεβειας,την Αγιωτατην Ορθοδοξιαν.Ειναι αδυνατον να εχεις ορθον βιον, αν πρωτιστως δεν εχεις ορθην δοξαν.

  Και δη ιερωτατον εχωμεν, το χρεος αυτό και το καθηκον ως Ορθοδοξοι Ελληνες.

   Ιδιαιτερως στον Μοναχο η παρθενια, πρεπει να είναι τρισση, δηλαδη Πνευματικη, ψυχικη και σωματικη.

  Η Πνευματικη παρθενια, είναι η Ορθοδοξος Πιστις και Αληθεια, εις την οποιαν ο Μοναχος –αλλα και ο λαικος-, οφειλει είναι απαρασαλευτος, ακομη και αν Πατριαρχαι εκκλινουν, και ακριβως δια τον λογο αυτό, αν δεν ευρη Βασιλειο και Παχουμιο και Στουδιτη, η και αληθη αυτων και απλανεστατον τυπον, να μην παει.

  Η ψυχικη παρθενια, είναι ότι ολαι αι ψυχικαι αυτου δυναμεις, οφειλουσιν είναι εις την δουλευσιν (διακονιαν) του Θεου και του θεληματος αυτου, (εν ολη αυτου τη ψυχη, καρδια, διανοια και ισχυ και συνεσει παση,) εν υπακοη εις τον Πνευματικον και να μην εχει καμμια απολυτως μεριμνα και περισπαση, δια τα του κοσμου.

  Οσον αφορα την σωματικη παρθενια, εφ΄οσον είναι ηδη παρθενος, να την διαφυλαξη, πλειον και αυτης της κορης του οφθαλμου του. Εάν παλι δεν είναι, η προερχεται εξ εγγαμων, να παρθενευει πλεον εις το εξης, απαραβιαστα, και αυτό να είναι δι΄αυτόν ισοβιος νομος και κανονας. Και ασφαλως να παρθενευει, όχι μονον με το σωμα, αλλα και με τις αισθησεις και με το λογισμο και με τα λογια.. και με τα εργα.. κυριως με αυτα, διοτι Ματθ. κεφ.5,28 ΄΄εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι αυτης ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου΄΄.

  Γενικοτερα, να παρθενευει ο Μοναχος εις ολες τις αρχες και τις αξιες του Μοναχισμου και να μην παραιτειται από αυτές, ακομη –εφ΄οσον αυτο απαιτηθει- και εως θανατου.

  Η δε υπερ της Πιστεως θυσια και προσφορα, μονον Χαριτι Θεου, επιτελειται.

 

Δ)Περι υπακοης

  

εις την Παλαιαν Διαθηκην

Η Υπακοη εις το Θειον Θελημα

Η Μακαρια Υπακοη

Η Αληθης Υπακοη και Αληθης Εννοια της Υπακοης

Η Υπακοη εις την Πιστιν της Αληθειας ητις εστι Υπακοη εις την Εκκλησιαν

και ότι άλλη υπακοη από αυτην ουτε ευρισκεται, ουτε γινωσκεται ουτε υπαρχει

 

  Ο Αβρααμ, ο Πατριαρχης της Πιστεως, ελαβε μετ΄αυτου, τον υιον αυτου Ισαακ, μαζι με όλα τα αναγκαια της θυσιας, εις προσφοραν τω Θεω. Η αφοσιωσις του ημοιφθη, όταν ο Αγιος, αντηλλαξε το κριαρι με τον Ισαακ. (προδιατυπωσις του Θειου Παθους).

  Πολλα εχωμε να θαυμασωμε και σε πολλα να προβληματισθουμε με τον καλο προβληματισμο, σ΄αυτην την αληθεστατη Βιβλικη Ιστορια, της Γενεσεως, της Πεντατευχου της Παλαιας Διαθηκης, της Ιερας μας Παραδοσεως.

  Ας προσεγγισωμε με την Χαρι του Θεου, τα δυο ισως εκ των πλεον σημαντικων ζητηματων τα οποια εγειρονται εις την Ιστοριαν αυτην.

  α. Πως ο Αβρααμ είναι τοσον βεβαιος και ασφαλης, πως ο Θεος του ζητησε αυτην την φαινομενικα, αδιανοητον θυσιαν;.. και

  β.Πως παλιν εκεινος, βεβαιος περι του Θειου Θεληματος, υπηκοος γενομενος αυτου, προσαγαγει τον καρπον των γηρατειων του (και δη των γηρατειων, της πρωην στειρας γυναικος αυτου, Σαρρας, και της οποιας μαλιστα ο Ισαακ είναι υιος μονογενης εις τυπον του Θεανθρωπου Κυριου) τον οποιον μαλιστα, προκειται να θυσιασει, με το ιδιο του το χερι εκεινος, ο οποιος ειναι ενας ανθρωπος εμπλεος αγαπης, φιλανθρωπιας και δικαιοσυνης.

    α.Επιχειρουντες, λεγωμεν δια το πρωτον, ότι ο Αβρααμ ειχεν αδιαλειπτο, την επικοινωνια με τον Αγιωτατο Θεο, και μαλιστα, ενώ προηρχετο από γενος ειδωλολατρικο και εζη εν μεσω ειδωλολατρων. Άλλος εις τον καιρον του, δεν υπηρχεν εις αυτην την Πνευματικην καταστασιν και Αισθησιν και Θεογνωσιαν και την οποιαν μαλιστα, ιδιαιτερως εκαλλιεργησε, δια της φιλανθρωπιας, ξενοδοχων και παρακαλων τους κουρασμενους οδοιπορους. Και δεν ειχε μονον αυτό, αλλα και δικαιος ητο και ταπεινος, χωρις να βαζει τον εαυτο του, πανω από κανενα ανθρωπο, στο προσωπο του οποιου, μαλιστα, εβλεπε τον ιδιο τον Θεο και ακριβως, δια τους λογους αυτους και δια τα αλλα του τα χαρισματα, όλα οσα ειχε, και τα οποια ησαν ασφαλως, η αιτια, ώστε να κατασταθει, σκευος εκλογης του Παναγαθου Θεου, αξιωθηκε εις τελος, να αντικρυσει, αυτην την ιδιαν την Αγιαν Τριαδα, τον ιδιο δηλαδη τον Θεον, εις τυπον τριων Αγγελων -τριων ανδρων-. (τινες λεγουσιν ότι οι τρεις αυτοι Αγγελοι, είναι οι Αρχαγγελοι, Μιχαηλ, Γαβριηλ και Ραφαηλ, οι οποιοι εκφραζουν μαλιστα και εκδηλωνουν και ιδιαιτερως διακονουν, τρια πολύ βασικα Θεια ιδιωματα.. Ο Μιχαηλ, το μαχιμον και την αμυνα εναντιον παντος εχθρου, πολεμιου και επιβουλου της Πιστεως, ειναι εκεινος ο οποιος απετρεψε την εις τελος εξοδον και πτωσιν των Αγιων Αγγελων, δι΄ο και Αρχιστρατηγος είναι και λεγεται, ο Γαβριηλ είναι ο Μεγας Μυστης και Αγγελος των Αποφασεων του Θεου εις το σχεδιον της Θειας Οικονομιας, Αρχαγγελος και αυτος, και ο Ραφαηλ είναι ο Αρχαγγελος βοηθος εις τα καθημεραν ζητηματα, τις περιστασεις, τις δυσκολιες, τους κινδυνους, τους πειρασμους και τις επιλογες των ανθρωπων στον αγωνα τους για τον Αγιασμο και την Σωτηρια τους -ειδαμε την παρουσια και την δραση του, στο βιβλιο του Τωβιτ, στην Παλαια Διαθηκη) 

  Δεν αξιωθηκε ο Αβρααμ, μονον να ιδη την Αγια Τριαδα.. αλλα και να την φιλοξενησει.. και να την θρεψει.. και να διαλλεχθει μαζι της, ως ενωπιος ενωπιω, .. αλλα και να διαπραγματευτει το να μην απωλεσθουν ει δυνατον οι σοδομογομοριται εις το συνολον (οι οποιοι όμως, δυστυχως δι΄εκεινους, πλην του Λωτ αδελφου του Αβρααμ και της οικογενειας αυτου, ευρισκοντο απαντες διεφθαρμενοι και κακοι, αμετανοητως τα φαυλα φρονουντες και πρασσοντες, θελοντες και επιθυμουντες ακομη και εις αυτους τους Αγγελους, να επιβαλλουσιν τας χειρας αυτων και να εκδηλωσουν, τας μυσαρας αυτων και αξιοκολαστους ορεξεις και διαθεσεις. Οποτε αφου ο μακροθυμωτατος, και ΠανΑγαθωτατος Θεος, εξηγαγε τον δικαιο Λωτ από τα σοδομα -δικαιος, διοτι ενώ εζη εις τον τοπον τους, ουδεποτε συνεμιγη μετ΄αυτων εις τας ανομους αυτων διαθεσεις και ορεξεις.. εμμενων πιστος εις τον ενδιαθετον Λογον, την παρουσια του Θεου εις την καρδιαν αυτου- εβρεξεν εξ΄ουρανου, πυρ και θειον, και απωλεσεν αυτους, κακην κακως, τους αμετανοητους σοδομογομοριτας εις τελος).

  Και όχι μονον ολες τις ως ανω προρηθεισες αρετες και χαριτες και δωρεες ειχεν ο Αβρααμ, αλλα ελαβε και το εξοχως θαυμαστον και ακαταληπτον βραβειον, της υποσχεσεως αποκτησεως υιου, ενώ ηταν ηδη εκατον ετων και η συζυγος αυτου Σαρρα, εννενηκοντα και μαλιστα στειρα εκ νεοτητος.

  Καταλαβαινουμε λοιπον οποιος ακριβως υπηρξεν ο Αβρααμ, το σκευος της εκλογης του Θεου, ο Γενναρχης (γεννεαρχης) και Πατριαρχης της Πιστεως.

  Δεν προδωσε την συνειδηση του,τον ενδιαθετον εις αυτον Λογον, εις το παραμικρον. Και ολην την προαιρεσιν, την βουλησιν και την επιθυμιαν αυτου, και ολην την ψυχην, καρδιαν, διανοιαν και ισχυν αυτου ειχεν προς τον Θεον, μετα του οποιου και αδιαλειπτον την κοινωνιαν και την επικοινωνιαν ειχεν (τοιαυτη Κοινωνια και Επικοινωνια με τον Θεον σπανιωτατα και δυσκολωτατα, ευρισκεται στις ημερες μας, αν και ειμεθα εις την εποχην της Χαριτος και οχι εις εκεινην του Νομου και την προ του Νομου, εις ην εζη ο Αβρααμ) και ακριβως δια τον λογον αυτόν, όταν ο Θεος του ζητησε αυτην την ολως παραδοξον και εξοχον θυσιαν και προσφοραν, εγνωριζε καλως δια της Πιστεως, ότι αυτό ητο ασφαλεστατα το Θειον Θελημα..

και αυτή είναι η αποκρισις εις το πρωτο ερωτημα.

 

  β. Ο Αβρααμ εγνωριζε βεβαια καλως, και εβλεπε τους ειδωλολατρας, οι οποιοι θυσιαζαν ακομη και αυτά τα παιδια τους, εις τα ειδωλα, με την προτροπην του υπεναντιου και με το ιδιον αυτων θελημα.

  Εννοουσε ασφαλως, ότι εκεινο το οποιο ο Θεος του ζητουσε να κανη δεν ειχε καμμια απολυτως σχεση με τις θυσιες των ειδωλολατρων, αλλα δεν ισχυε ακομη να εννοησει εις τελος, ποιος ηταν ο λογος, δια τον οποιον ο Θεος του εζητει, το.. αδυνατον.. Ηταν όμως τοσο εδραια η Πιστη και η Εμπιστοσυνη του εις τον Θεο, που υπερεβαλλε ακομη και αυτην την αγαπη και τον πονο του δια τα ιδια του τα σπλαχνα, την αμφιβολια του, μηπως δεν αποκτησει άλλο παιδι με την Σαρρα, ακομη λογιζονταν ενδεχομενως πως ο Ισαακ, αυτό το θαυμα του Θεου, το θειον αυτό δωρημα, το περαν πασης προσδοκιας, και υπερβαν, τους νομους της φυσεως, γεννομενο από εκατονταετη ανδρα και εννενηκονταετη γυναικα.. και μαλιστα στειρα, ανηκε ασφαλεστατα και πρωτιστα, στον ιδιο τον ποιητη και δημιουργο του.. ο οποιος και του το χαρισε, εστω και δια τοσον ολιγον χρονον.. και τωρα, δικαιωματικα το εζητει, και εκεινος οφειλει να του το επιστρεψει, να το προσφερει, χωρις γογγυσμο και παραπονο.. και αυτό κανει.. Προσερχεται απολυτα δοσμενος στο Θειο Θελημα δια την μεγαλυτερη ολοκαρπωση και θυσια ολων των αιωνων, ως προδιατυπωση του Σταυρικου Παθους του Κυριου, του κορυφαιου γεγονοτος της παγκοσμιου ιστοριας και της Θειας Οικονομιας. Και τοτε ακριβως ο Θεος, αμοιβει την Πιστη του Αβρααμ και την υστατη στιγμη του προσφερει το κριαρι, πεπλεγμενο εκ των κερατων αυτου, εις το ξυλο σαβεκ (εις τυπον του Σταυρωθεντος Κυριου), εις θυσιαν, αντι του υιου αυτου Ισαακ και κατευλογει τον Αβρααμ και του δωριζει, πλουσια και ανεξαντλητη την Χαρι Του, ότι υπηκουσε της του Θεου Φωνης και προηρεθη του Θειου, εναντι του ιδιου θεληματος, η μαλλον ειπειν, οτι υπεταξεν ολοθυμως το ιδιον θελημα, εις το του Κυριου Θελημα. Και ο Αβρααμ εγενετο γεννεαρχης και Πατριαρχης της Πιστεως, το αληθεστατο και αψευδεστατο, σκευος του Θεου, και ελαβε και την Επαγγελια, ότι από το σπερμα του θα προελθει ο Μεσσιας και Λυτρωτης του κοσμου.

Π.Δ. ΓΕΝ. κεφ.ΚΒ΄ στιχ.1-19

Και ουτω εγενετο κατά χαριν και η αποκρισις εις το β. ζητημα.

 

εις την Καινην Διαθηκην

Ο Αγιος Κυριος και Θεος και Σωτηρ ημων Ιησους Χριστος λεγει

εις το κατα Ιωαννην Ιερον Ευαγγελιον:

-΄΄εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με..΄΄                  Δ ,34

-΄΄ότι ου ζητω το θελημα το εμον, αλλα του πεμψαντος με πατρος΄΄          Ε  ,30

-΄΄ότι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον,    

     αλλα το θελημα του πεμψαντος με΄΄                                                       ΣΤ,38-40

-΄΄η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη, αλλα του πεμψαντος με΄ εάν τις

    θελει το θελημα αυτου ποιειν, γνωσεται περι της διδαχης, ποθεν

    εκ του Θεου εστιν η εγω απ΄εμαυτου λαλω΄΄                                          Ζ  ,16-17 

-΄΄αλλ΄οιδα αυτόν(τον Θεο Πατερα) και τον λογον αυτου τηρω΄΄              Η  ,55

-΄΄τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατρος μου , ταυτα

    μαρτυρει περι εμου΄΄                                                                                Ι    ,25

-΄΄ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν αυτω΄΄          Ι    ,38

-΄΄ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε, αλλ΄εις τον πεμψαντα με,

    και ο θεωρων εμε, θεωρει τον πεμψαντα με΄΄                                     ΙΒ   ,44-45

-΄΄οτι εγω εξ εμ΄αυτου ουκ ελαλησα, αλλα ο πεμψας με πατηρ αυτος

    μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω... α ουν λαλω εγω,                                           

    καθως ειρηκε μοι ο πατηρ ουτω λαλω΄΄                                                     ,49-50 

     εις τα τρια προηγουμενα, ιδιαιτερως αποσαφηνιζεται η εννοια της Υπακοης και απολυτως εξηγειται παλι εις το κ.Ι. ΙΔ,8-9 οτε ο Αγιος Αποστολος Φιλιππος, ζητησε απο τον Κυριο, να του δειξει τον Πατερα...[΄΄8 λεγει αυτω Φιλιππος κυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν 9 λεγει αυτω ο Ιησους τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με Φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον Πατερα...  ΄΄...οπου ο Πατηρ ομιλει δια του Υιου... εν Πνευματι Αγιω... και διοτι αειποτε εις το Προσωπον του Αγιου Κυριου Ιησου Χριστου του Θεου, οφειλωμεν ειδεναι και εννοειν, ουχι μονον τον Θεον Λογον σαρκωθεντα.. αλλα και την συνολον Αγιαν Τριαδα.. και οτι και Ομοουσιος και Αχωριστος και  Αδιαιρετος, εν ιση Δοξη και Τιμη και Αξια και Δυναμει και Ισχυ αι Τρεις εν Αυτη εισιν Υποστασεις, διακρινομεναι μονον εις το οτι, ο Πατηρ Αγεννητος και γεννα τον Υιον, ο Υιος γεννητος και γενναται απο τον Πατερα,' και το Αγιον Πνευμα Εκπορευτον, και Εκπορευεται εκ του Πατρος δια του Υιου.. μονον, και... Θεος ο Πατηρ, Θεος ο Υιος και Θεος το Αγιον Πνευμα.. καθε μια Υποστασις.. Θεος.. και αι τρεις Υποστασεις παλιν μαζι, ως Ομοουσιαι, Αχωρισται και Αδιαιρεται μεταξυ αυτων.. Ενας Θεος.. και οφειλωμεν εννοειν και ειδεναι εν εκαστη Υποστασει και τας ετερας δυο, Αχωριστους και Ομοουσιους και Αδιαιρετους μετ΄Αυτης.. Τριας Αγια Δοξα Σοι ο Θεος..Αμην! Αληθως...!!! και οχι να ομιλουμε δια ΄΄διαφορετικοτητα΄΄ των Προσωπων αντι δια Διακρισιν μεταξυ των Υποστασεων και απλως δια κοινωνιαν αγαπης μεταξυ των.. αλλοιωνοντας ει και αθελητα.. η και δια ΄΄εκμοντερνισμον΄΄.. η και εκφαυλισμον.. -Θεος φυλαξοι- το Αγιωτατον Δογμα της Πιστεως και διοτι, η ΄΄διαφορετικοτητα΄΄ στις ημερες μας.. αναφερεται.. σε ΄΄αλλα΄΄ πραγματα και το Ομοουσιον και Αχωριστον και Αδιαιρετον και το οτι μιας Βουλης, μιας Θελησεως και μιας Αποφασεως αι Υποστασεις εισιν της Αγιας Τριαδος επομενως και ο μεταξυ αυτων ΄΄συνδεσμος΄΄, ως Ενας Θεος καθως οι Τρεις μεταξυ Αυτων εισι.., πλειον εστι.. μιας .. απλης.. κοινωνιας αγαπης.. διοτι δυστυχως σχετικα.. παραδοξα και ατοπα ακουσαμε προσφατα, απο λαικο ιεροκηρυκα εις ενοριακο Ιερο Ναο, Επισκοπης ηδη βεβαρυμενης δια ζητηματα της ΄΄διαφορετικοτητας΄΄... και ο οποιος ακομη.. ανεγνωσε τον Αποστολο εις την δημοτικη.. αθετων με τον τροπο αυτο, την Αγια Εβδομη Οικουμενικη Συνοδο.]

    

     ακομη λεγει:

-΄΄καθως εγω τας εντολας του πατρος μου τετηρηκα και μενω αυτου

    εν τη αγαπη΄΄                                                                                           ΙΕ    ,10

    Αλλα και οι επομενοι στιχοι εως και τον 17^ο εξηγητικως, οσον αφορα

    εις το Θελημα του Θεου και της υπακοης εις αυτο.

 

    Παλιν λεγει:

-΄΄οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις...΄΄                                     ΙΖ    ,8

 

  Η δε παραγγελια του Κυριου, προς τους Αγιους Αποστολους και Μαθητας

(καθως επεκεινα εννοειται και εις την αυτων διαδοχην), ειναι ωστε και εκεινοι, συμφωνα με το δικο του παραδειγμα και την δικη του διδασκαλια, να ποιμαινουν το λογικο ποιμνιο ως ποιμενες καλοι, και θετοντες εν αναγκη και την ψυχην αυτων υπερ των προβατων κ.Ι. Ι,11 και ΚΑ,15-17. Και οσον αφορα το πληρωμα, περι της εξηγησεως και της φυσεως της αληθους υπακοης, εχουμε την σαφεστατη αναφορα του Κυριου εις το κ.Ματθ.κ.ΙΕ΄ στιχ.6 και 9.. εδω ειναι και ιδιαιτερη η ευθυνη των ποιμενων, ωστε αι εντολαι και διδασκαλιαι αυτων, να μην ακυρωνουν και να μην διαστρεφουν τις εντολες και την διδασκαλια του Κυριου, και ασφαλως σε καθε περιπτωση, να μην διαφερουν απο αυτες.

  Και διοτι ο Μοναχισμος, πρωτιστως σημαινει υπακοη, υπακοη εις τον Ηγουμενο και Πνευματικο πατερα, καθως υπηκουον, εις τον Κυριον και Θεον και Σωτηρα ημων Ιησουν Χριστον, οι Αγιοι Αποστολοι και Μαθηται, και καθως ο Κυριος εγενετο υπηκοος τω Θεω Πατρι, υπηκοος μαλιστα εως θανατου, θανατου δε Σταυρου.

  Και δι΄αυτο ακριβως, ο Ηγουμενος, οφειλει ειναι τυπος του Κυριου εργω και λογω και επομενως η εννοια της υπακοης εν τη Εκκλησια, και δη εν τω Μοναχισμω, ειναι εντελως ασυμβιβαστος με ενταλματα ανθρωπων και ετεροδιδασκαλιες, τα οποια αντιβαινουν, αθετουν η και διαστρεφουν, την Ιερα Παραδοση της Εκκλησιας.

   Επομενως ειναι πρωτευον ζητημα, το σε ποιον ανθρωπο θα εμπιστευθουμε την ψυχην μας, το να ειναι δηλαδη οδηγος αληθης και απλανης, Ορθοδοξος και διακριτικος εις το Θειον Θελημα και την Πνευματικη μας καθοδηγηση, ωστε και τελειαν την υπακοην να εχωμεν προς αυτον, εις τυπον της υπακοης του Κυριου, προς τον Θεο Πατερα, αλλα και με ασφαλεια και χωρις πειραματισμους και κινδυνους, να οδηγηθουμε εις τον λιμενα της Σωτηριας και διοτι εις τελος, χωρις τελεια εμπιστοσυνη,εξομολογηση και υπακοη στο Γεροντα, το Μοναδικο Επαγγελμα εχει κινδυνο, και μαλιστα σοβαρο.

  Εαν ο Ηγουμενος, ο Πνευματικος, καθως εχωμε προεγγραψει εις το πρωτον κεφαλαιον συμβει να σου ζητησει κατι, το οποιον παραβιαζει την Ορθοδοξον Πιστιν και Αληθειαν και δεν το γνωριζεις και το πραξεις, τοτε την πληρη ευθυνη την εχει εκεινος. Σε περιπτωση ομως που γνωριζεις καλως και ασφαλως οτι γινεται παραβιασις, εχεις Ιερα Υποχρεωση να διαλεχθεις μετ΄αυτου περι του ζητηματος η και να του ζητησεις εξαιρεσιν απο αυτο, εαν δε εκεινος επιμεινει, και εφ΄οσον εισαι απολυτως βεβαιος δι΄αυτο, να μην το πραξης, και δια να εκφυγεις και τον εκ δεξιων κινδυνο και το ΄΄θελημα΄΄, συμφερει η δυνατον καθως προαναφεραμε, να λαβεις γνωμην και εξ ετερου, εγκριτου Πνευματικου, φημης αγαθης, απλανους, διακριτικου, ακριβους, περι τα ζητηματα της Ορθοδοξου Πιστεως και Ιερας Παραδοσεως της Εκκλησιας μας.

  Ο Πνευματικος, ειναι μεν θεος με θ μικρον, αλλα μετα τον Θεον με Θ κεφαλαιο, και ασφαλως δεν ειναι σε καμμια περιπτωση πανω απο τον Θεο, την Ιερα Παραδοση της Ορθοδοξου Εκκλησιας, τις Εντολες του Θεου, τις αποφασεις τους ορους και τα αρθρα των Αγιων Επτα Οικουμενικων Συνοδων, και την Διδασκαλια, των Αγιων και Θεοφορων Πατερων της Πιστεως, αλλα υπηκοος και υποτασσομενος εις παντα ταυτα.

  Ο Μοναχος παλιν, οφειλει να ειναι κατηρτισμενος, ακριβης και απαρεγκλιτος, εις τα Δογματα και την Αληθειαν της Ορθοδοξου Πιστεως.

  Η Ιερα Παραδοση της Εκκλησιας μας οριζει τον  Πιστο Λαο, ως θεματοφυλακα της Ορθοδοξου Πιστεως, πολλω δε μαλλον, τουτο οφειλει να συμβαινει εις τον Μοναχισμον και τους Μοναχους.

  Δεν εννοειται ο Μοναχος να ειναι απαιδευτος, ακατηχητος και ακαταρτιστος και ιδιαιτερως, οταν ενας λαικος, καθεται 15 και 20 χρονια στα θρανια, δια να επιτυχει ενα κοσμικο επαγγελμα, ο δε Ηγουμενος και Πνευματικος, εχει ως πρωτην ευθυνη, τον καταρτισμο, την Θεολογικη και πρακτικη παιδεια του Μοναχου προπαντων δε με το ιδιον αυτου, προσωπικον παραδειγμα, εις τυπον του Κυριου.

   Μεγαλη και ιδιαιτερη προσοχη χρειαζεται, ειδικα στην εποχη μας, κατα την οποια, μεταξυ αλλων, το φασμα του οικουμενισμου, της εκκοσμικευσεως,της αμαθειας, της ημιμαθειας και κυριως, της ελλειψεως καλων και εμπειρων Ορθοδοξων Ηγουμενων Ποιμενων και  Πνευματικων Οδηγων τεινει να καταλαβη τον συνολο τοπο καθως παγκοινως καθομολογειται.

  Εκεινοι δε οι οποιοι καλως δεν υπακουουν εις την αθετησιν της Πιστεως, τιθενται υπο δυσμενειαν και ενιοτε, υπο διωγμον, και ο σταυρος αυτος ειναι ισως ο μεγαλυτερος που θα χρειασθει να σηκωσει ενδεχομενως ο Μοναχος και διοτι, το να ελθει εις αντιγνωμια (μη γενοιτο), με τον Γεροντα του, συνηθως μετα διωκεται και μαλιστα αφου προηγουμενως ισως συκοφαντηθει και σπιλωθει. Δι΄αυτο με πολυ Φοβο Θεου, προσοχη και συνεση να γινεται η προσεγγιση σ΄αυτες τις περιπτωσεις καθως εχωμε περιγραψει.. τοτε και ο σταυρος που θα κληθει ενδεχομενως να σηκωσει ο Μοναχος θα ειναι χρηστος και ευαρεστος εις τον Θεον διοτι θα ειναι Ομολογιακος υπερ της Ορθοδοξου Πιστεως. 

  Πολλες φορες προβαλλεται ως δικαιολογια, δια την κακως εννοουμενην υπακοην.. η μαλλον ειπειν την ανυπακοην εις την Εκκλησιαν.. οταν αθετειται η Πιστις, οτι καλλιτερα με την Εκκλησια, ακομη και εις την αθετησιν της Ιεράς Παραδοσεως, αντι, εκτος της Εκκλησιας εστω και δια τι, ορθον και δικαιον.. καθως ασφαλως εννοουμε το τοιουτο συνιστα αν μη τι αλλο.. πλανη.. Ας μας ειπουν οι εφευρεται, του εφευρηματος τουτου, κατ΄αρχην, ποιος Αγιος η ποια Συνοδος, διεσαφησε το τοιουτον, αφ΄ενος, αφ΄ετερου ας μας ειπουν αν εννοειται  Εκκλησια εκτος Αληθειας, ακομη ας μας ειπουν αν εννοειται Εκκλησια αιρετιζουσα.. η εις αιρεσιν.. και οτι Εκκλησια ειναι Αυτος ο ιδιος ο Κυριος Ιησους Χριστος ο Θεος, και οτι καθως προειπαμε, δεν εννοειται εννοια Εκκλησιας, εκτος Αληθειας.. αλλα και οτι ΒΕΒΑΙΩΤΑΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ, ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΙΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΧΩΜΕΝ, ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΕΡΓΩ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΑΣΑΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ, ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΟΦΕΙΛΩΜΕΝ ΟΜΟΛΟΓΕΙΝ ΕΝ ΦΟΒΩ ΚΑΙ ΤΡΟΜΩ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΑΣΑΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣ ΚΑΜΜΙΑΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΥΠΑΚΟΗ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΑ ΑΘΕΤΗΣΙΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΟΠΕΡ ΔΙΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΣΑΦΩΣ.. ΩΣ.. ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ!!! ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ.. ΩΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗ.. ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ.. 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ..  

  Η υπακοη προς τις οικουμενιστικες-πανθρησκειακες-νεοεποχικες επιταγες, συνιστα ευθεια ανυπακοη και απιστια προς την Αγιωτατη Ορθοδοξο Πιστη και Εκκλησια...  και ημεις εννοουμε πονηρον εις την διαστασιν των λογων και των εργων, και οτι αλλα ειναι τα φανερα και αλλα τα κρυπτα εις το βαρυτατον αυτο ζητημα... και ασφαλως  ειναι βαρυτερα η ανυπακοη με το Ρασο, παρα χωρις το Ρασο.. και διοτι το Ρασο ειναι συμβολο και τυπος, αυτης της Ορθοδοξου Εκκλησιας.. και ας αναλογισθουμε τους Αγιους Θεοδωρους τους Γραπτους, τον Οσιο Θεοδωρο τον Στουδιτη, τον Αγιο Μαξιμο τον Ομολογητη, τον Αγιο Μαρκο τον Ευγενικο.. και παντας τους Αγιους Ομολογητας και Μαρτυρας υπερ της Αγιωτατης Ορθοδοξιας, οχι οτι ημεις θα ελθωμε ως αυτοκλητοι δημοσιοι Ομολογηται της Ορθοδοξου Πιστεως, αλλα οτι, οταν το ζητημα φθασει εις τον καθε ενα απο ημας προσωπικα.. οφειλωμεν και εχωμεν υποχρεωσιν Ιεραν, να Ομολογησωμεν υπερ της Ορθοδοξου Πιστεως και ακομη οτι, με την Εκκλησια και μεσα στην Εκκλησια εισαι, μονον οταν εισαι απολυτα συμφωνος με την Ιερα Παραδοση της Εκκλησιας, ητις συνισταται εις παν οτι αληθευει, την Ιεραν Γραφην, Παλαιαν και Καινην Διαθηκην, τις Αποστολικες Διαταγες και τους Αποστολικους Κανονες καθως επισης και τις Αγιες Επτα Οικουμενικες Συνοδους, και πασαν Ιεραν Συνοδον, απολυτως συμφωνον με αυτας και την Ορθοδοξον Διδασκαλιαν των Αγιων και Θεοφορων Πατερων της Πιστεως (Μακαριστος Ιερατικος Προισταμενος Ιερου Ναου Αγιου Παντελεημονος λεωφ. Αχαρνων Σπυριδων Μπιλαλης,΄΄Ορθοδοξια και Παπισμος΄΄). Εις την Ομολογιαν υπερ της Ορθοδοξου Πιστεως, μας προτρεπει Αυτος ο Κυριος, με το ΄΄πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων.. ομολογησω καγω αυτον, ενωπιον του πατρος μου του εν ουρανοις;΄΄ Ματθ. 10,32 ... σκεφθειτε λοιπον τι ακριβως ειναι και τι γινεται, οταν καποιος λεγει τις αιρεσεις.. εκκλησιες και ομολογιες.. και οταν τις γραφει ουτω, εις τομον συνοδικον.. (αντιΟρθοδοξος και αρνησιΟρθοδοξος κολυμβαρικη συνοδος...2016).. Μενουμε στην Εκκλησια.., δεν μενουμε στην αιρεση.. δεν ακολουθουμε τους αιρετιζοντας, τους αιρετικους, τους καινοτομους και τους εν γενει διαστρεφοντας και αλλοιουντας, τα της Ορθοδοξου Πιστεως.. και οταν βλεπουμε τον εμπαθως κινουμενο οιακα, να στρεφει το σκαφος στα βραχια, απλως φωναζουμε.. ΄΄βραχια.. μπροστα..!!!΄΄.. εκτος απο δακρυα, φωνη και προσευχη.. , δεν μπορουμε να κανουμε τιποτε αλλο.. εξ΄αλλου Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΠΕΣΑΦΗΝΙΣΕ.. :       ΄΄ ΠΥΛΑΙ ΑΔΟΥ, ΟΥ ΚΑΤΙΣΧΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΣ΄΄, αλλα αυτο το ολιγο, το μικρο, το ταπεινο.. οφειλουμε να το κανουμε.. εστω και αν ειμαστε τα τελευταια ΄΄τζοβενα΄΄, σ'αυτο το πλοιο.. ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΠΟΘΟ ΨΥΧΗΣ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΥΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, καθως ευχωμεθα και δια τον συμπαντα κοσμο ..και δι΄ ημας.

  Οφειλουμε μαλιστα να ενθυμουμεθα παντοτε, οτι, τους μεγαλυτερους και εκτενεστερους αγωνες, υπερ της Ορθοδοξου Πιστεως, τους εκαναν Μοναχοι, οι οποιοι μαλιστα σε παρα πολλες περιπτωσεις, εδιωχθησαν, φυλακισθηκαν, εξορισθηκαν, βασανιστηκαν και θανατωθηκαν, απο κοσμικους αλλα ακομη και απο εκκλησιαστικους αρχοντες, της εποχης τους.

  Ο Θεος ο Αγιος να αξιωνει τον Μοναχο, να μην περασει ποτε εναν τετοιο πειρασμο.

  Πλην ουχι καθως ημεις θελωμεν, αλλα καθως Εκεινος.

   Στις ημερες μας το να ζει καποιος Ευαγγελικα, ειναι μεγας Πνευματικος αθλος, ποσω μαλλον το να ζει καποιος ως αληθης και απλανης Μοναχος..

   Με βαση τις προρρησεις, των Αγιων της Πιστεως, η συγχρονη εποχη, ειναι δις πνευματικως βαρυτερα, της εποχης του κατακλυσμου και προδιατυποι, εις μεγιστον βαθμον την εποχην του αντιΧριστου, και η οποια, θα ειναι πεντακις βαρυτερα της σημερινης.

  Εκλειπει σχεδον παντελως, ο Θειος Φοβος, δυστυχως, και απο πολλους Κληρικους και Μοναχους. Περι δε μνημης θανατου, Κρισεως, και επικειμενης γεεννης, ουδεις λογος. Το κηρυγμα αυτο ειναι απαγορευμενο, αποκεκλεισμενο.. η δικαιολογια ειναι οτι ο κοσμος τρομαζει  και θορυβειται, χωρις ομως παραλληλα να συμβαινει το ιδιο, οταν εκτρεπεται στην ανωμαλια, τα παθη και την εν γενει παραβατικοτητα. Μαλιστα πολλες φορες γινονται  παραπονα απο ΄΄τους πιστους΄΄ ακομη και προς τους Επισκοπους για ενα ΄΄τετοιο΄΄ κηρυγμα, το οποιο εννοειται ασφαλως οτιδήποτε8 συνιστα μερος σημαντικο του καθ΄αυτου Ορθοδοξου Κηρυγματος, και διοτι, ο Ιερος Χρυσοστομος, πολυ πυκνα και πολυ συχνα αναφερεται εις στα ζητηματα αυτα, και σαφεστατα Αυτος  ο Κυριος και οι Αγιοι Αυτου Αποστολοι και Μαθηται.

  Στις ημερες μας ο ορος Μετανοια, θεωρειται επιεικως, αναχρονιστικος, σκοταδιστικος και απαραδεκτος, απο πολλους, διοτι ελεγχει την ελευθεριοτητα, την ασυδοσια και την παραβασιν των Θειων Εντολων.

  Η κακια και η διαστροφη, περιετρεψε τους θρονους των δυναστων.. αλλα και τα ΄΄καθισματα΄΄-καρεκλες,πολυθρονες,καναπεδες- των δυναστευομενων.

   Η κολυμβαρικη συνοδος, ειναι η πρωτη συνοδος, που απο εξαναγκασμο, ηθελημενα η και αθελητα, επιχειρησε να καταργησει ολες τις προηγουμενες, γραφοντας τις αιρεσεις, εκκλησιες και ομολογιες, αθετωντας δια πρωτη φορα, αυτο το ιδιο το Συμβολο της Πιστεως, το εις την Μιαν και Μονην Εκκλησιαν του Χριστου ομολογουμενον.

   Εχωμε ακομη την εγκληματικη σιωπη εκκλησιαστικων εις τα αμαρτηματα της διαστροφικης ανηθικοτητος, τα οποια πλεον εχουν εισαχθει.. και εις το δημοτικον σχολειον, ως εισαγωγικα μαθηματα, εις τον εκμαυλισμον και την διαφθοραν των επομενων γεννεων.-βλεπε σχετικο μας αρθρο (ο εκσατανισμος και εκφαυλισμος του κοσμου)-

  Εχωμεν την σατανικην προσβολην των Ιερων Μυστηριων, απο τους ιδιους τους υποτιθεμενους ταγους και φυλακας της Ορθοδοξου Πιστεως.. και οι οποιοι προτιμησαν ...την γλυφαδα.. και το.. κολυμβαρι, απο τα Ιερα και Ανοθευτα Ιορδανεια Ρειθρα της  Πιστεως της Αληθειας (Αυτος ο Κυριος και ο Αγιος Αποστολος Παυλος, εντονως, στηλιτευουν τον σοδομισμο).

  Να σημειωσουμε εδω, οτι γινεται πολυ μεγαλο ρευμα σοδομιτων, προς το Περιβολι της Παναγιας μας.. πολλοι απο αυτους καταντουν και ως αποτυχημενοι μοναχοι, πλην ελαχιστων, οι οποιοι αληθινα και εν ειλικρινη και ανυποκριτω μετανοια, ευρισκουν τον δρομο τους.. και η οποια κακη αυτη ζυμη δυστυχως, εχει κανει μεγαλο κακο εις το Αγιον Ορος.. το μεγα πικρον ειναι οτι υπαρχει δυστυχως, υπερβολικα μεγαλη ανοχη προς αυτους τους ανθρωπους, σε βαθμο που πολλες φορες οι ιδιοι να αισθανονται, ενιοτε και να ζουν.. ''σαν στο σπιτι τους'', ειναι δε και ισως μαλλον αυτοι προτιμητεοι, των εξ΄εγγαμων (φυσιολογικων), επιχειρουντων εις το Μοναδικον Πολιτευμα..

(μεχρι και πειραγμενα φρυδια ειδαμε..)

  

  Εχωμε και τους ρωσους αδελφους (τουτοι ειναι και εις πολλα αλλα, φοβεροι και οπου τους δινουμε χωρο, φυτευουν τις ΄΄πρεσβειες΄΄ τους) με τις νεωτερικες και επεκτατικες αντιληψεις τους και πρακτικες ακομη και με την διανοητικη, σχολαστικη ΄΄θεολογια΄΄ τους, η οποια εκφευγει πολλακις της Ιερας Παραδοσεως εως και αιρετιζει, εντελως ευρισκομενη ενιοτε εκτος του αμιγους και ανοθευτου Ορθοδοξου Πνευματος, και οι οποιοι θελγονται και εποφθαλμιουν, το Πατριαρχειο, το Αγιον Ορος και τα Ιεροσολυμα..και τινες εξ αυτων κατα καιρους  στρεφουν και υβριζουν και λοιδορουν τους Ορθοδοξους Ελληνας Πατερας.

  Αξιωθηκαμε Χαριτι Θεου Αγιου να ιδουμε, ιδιοις ομμασιν και να ψηλαφησωμεν ιδιαις.. χερσιν τας υπογειους και ασφαλεις και παρηλλαγμενας-συγκεκαλυμμενας αυτων στοας, δια των οποιων ανεβιβαζον εις το κατα τον καιρον εκεινον ιδιον αυτων καταλυμμα, τις κασες του χρυσου με σκοπον την εξαγοραν και την ρωσοποιησιν του συνολου Αγιου Ορους -βλεπε και σχετικο μας αρθρο ΄΄ η Ελληνικοτατη Ιερα Μονη Αγιου Παντελεημονος Αγιου Ορους΄΄, και το οποιον αυτο το απετρεψεν εις το παντελως -και παλιν προκειται να συμβει- η Παναγια Μητερα.. , τον δε χρυσον εφερον απο Οδησσον με πλοιον, το οποιον μαλιστα ητο και ιδιοκτησια του αυτων καταλυμματος.. -βιβλιογραφια Κωνσταντινου Παναγιωτιδη, βιβλιοθηκη Μανουηλ Γεδεων-)

  Εχουμε τα ζητηματα της νεας εποχης και νεας ταξης πραγματων.. η οποια επιδιδεται σε καθημερινο αγωνα, να εκπορθησει, οτιδηποτε ειναι Ορθοδοξο και Ελληνικο.

  Διοτι αυτος ειναι ο μονος τους στοχος.. και δη ο Ορθοδοξος Ελληνικος Μοναχισμος...

  Σε ενα τετοιο γενικοτερο  αντιΠνευματικο, αντιΠατερικο και αντιΟρθοδοξο περιβαλλον, ειναι πολυ δυσκολο, η και αδυνατον, να ευρεθει τοπος ασφαλης, ωστε να καλλιεργηθει και να καρποφορησει Ορθοδοξως, ενας νεος Μοναχος, ο οποιος μαλιστα αν δεν προσεξει ιδιαιτερως εχει κινδυνο στη ψυχη του σοβαρο.

  Μεμονωμενες περιπτωσεις υπαρχουν, Αγιοι υπαρχουν ακομη, και δεν θα παυσουν να υπαρχουν εις τον αιωνα.. καλοπροαιρετοι και αγωνιζομενοι Μοναχοι υπαρχουν, αλλα λιγοι, πολυ λιγοι, ελαχιστοι βρισκουν αληθινα και απαρασαλευτα τον δρομο τους κοντα στο Θεο.  

   Ο Μεγας Παχουμιος τα ειχε ιδει ολα αυτα εν οραματι, η Προφητεια, του Οσιου Νειλου του Μυροβλητου ομιλει δι΄αυτα και μαλιστα αναφερεται και στον αφανισμο του Αγιου Ορους, απο το οποιον, θα φαινεται μονον η κορυφη του Αθωνα, να το θυμιζει.

  Εαν λοιπον προκειται να συμβει αυτο εις το Αγιον Ορος, σκεφθειτε, τι προκειται ισως.. να συμβει στους αλλους Μοναστικους τοπους.

  Ηδη η πιεση ειναι πολυ ισχυρη εις το ζητημα του οικουμενισμου, και η εκλογη των νεων Ηγουμενων, συναρταται εν πολλοις με το ζητημα αυτο, το οποιο το παρακολουθουν ιδιαιτερως, εποπτικως, ει και ατυπως, ανθρωποι του φαναριου, 

  αλλα ενιοτε και σε συνεργασια με δικους μας εδω ομογνωμους εντοπιους..

  προαιρουμενοι πειθαρχειν ανθρωποις μαλλον η Θεω...

  Στην καλλιτερη περιπτωση ισως, ο Ηγουμενος προκειμενου να ειναι αποδεκτος η και ανεκτος απο την εκκλησιαστικη αρχη, αν μη τι αλλο, οφειλει να επιδεικνυει τελεια αδιαφορια δια τα ζητηματα αυτα.. περι δε Ομολογιας, ουτε λογος, ουτε συζητησις..     Παντως ο Αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος, αποφαινομενος σχετικα, λεγει: ΄΄κρεισσον επαινετος πολεμος, η ειρηνης χωριζουσης απο του Θεου ΄΄ 

  ο Μεγας Βρυεννιος βοα.. ΄΄ «Ουκ αρνησομεθα σε φιλη Ορθοδοξια, ου ψευδομεθα σε πατροπαραδοτον σεβας. Εν σοι εγεννεθημεν, εν σοι ζωμεν, εν σοι κοιμησομεθα. Ει δε και καλεσει καιρος και μυριακις υπερ σου τεθνηξομεθα».΄΄.. 

  οι Αγιοι Γραπτοι δεικνυουν τα ΄΄γραπτα΄΄ τους, 

  ο Οσιος Στουδιτης, τα στιγματα του... 

  ο Αγιος Μαρκος ο Ευγενικος, την υπομονη, την ταλαιπωρια του και την καθολικη υπερ της Ορθοδοξου Πιστεως Ομολογια του.

  Αλλα που καιρος και ψυχες σημερα, δια τετοια αθλα..

  Ημεις εν ανεσει.. προδιδουμε και απεμπολουμε την Πιστη των Πατερων ημων με την υποκριτικην και ανοητον δικαιολογιαν μιας ΄΄υπακοης΄΄, οχι εις το θελημα του Θεου και την Ιερα Παραδοση της Εκκλησιας, αλλα εις εκεινο το του κοσμου..., μελλοντες ακουσαι τα φρικτα του Κυριου, ουαι...

 

                                  επιλογικως

 

  Οι Αγιοι Πατερες ενθαρρυνουν εις τον βιον, δυο οδους, ειτε τον Μοναχισμον, ειτε τον  Εγγαμον βιον.. προκρινουν δε ως ανωτερον Πνευματικον Πολιτευμα, τον Μοναχισμον την Ισαγγελον Πολιτειαν.. και ασφαλως ουτως εχουσιν τα πραγματα, εφ’ οσον το σταδιον τουτο ειναι κατα Θεον αφ΄ενος και απολυτως συμφωνον με την Ιεραν Μοναχικην Παραδοσιν της Εκκλησιας μας, και προξενον Σωτηριας αφ΄ετερου.

  Ο Γαμος παλιν (και ας ενθυμηθουμε εδω το πρωτον Θαυμα του Κυριου εις την τιμην και την αξιαν του Ιερωτατου αυτου Μυστηριου), στις ημερες μας ειναι ισως ακομη και ΄΄βαρυτερος΄΄  του Μοναχισμου...  σημειον ενδεχομενως των καιρων και αυτο...

..διοτι και η συζυγος και ο συζυγος, οφειλουσιν ειναι ομογνωμοι, διαγοντες Πνευματικως και τελουντες εν κοινη και τελεια υπακοη υπο τον ιδιον Πνευματικον και ο οποιος οφειλει να ειναι απλανης και Ορθοδοξος.

  Που τετοια πραγματα σημερα (οχι ασφαλως και οτι αποκλειονται).. δι΄αυτο και οι μισοι χωριζουν..  ενω οι αλλοι μισοι, πλην ελαχιστων εξαιρεσεων, εμμενοντες και επιμενοντες.. ταλαιπωρουνται..

  και ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.. την ΄΄λυπητερη΄΄, την πληρωνουν τα αναιτια παιδια, με ανεξιτηλα τα σημαδια του πονου και της διαιρεσης στην ψυχη τους.. και τα οποια ειναι και η γεννεσιουργος αιτια, ολων των ανωμαλιων και των ψυχολογικων και ψυχικων προβληματων και τραυματων των νεων και των επομενων γεννεων...!!!

  Προς τουτοις, ερχεται και το ΄΄πορνο-σοδομο-σχολειο΄΄ με την νεοεισακτη αντιΧριστο διδασκαλια, για να ΄΄σχολασει΄΄ μαλλον και την τελευταια ελπιδα αρεταιου, Πνευματικου και παρακλητικου-αγαπητικου περιβαλλοντος δια την επ΄αγαθω καλλιεργεια, παιδεια και αγωγη των παιδων και των εφηβων, και αντι δια πνευματικο να καταντα αιρετικο και εκφαυλιστικο καταγωγιο...  Και ταυτα παντα, συνιστουν ασφαλως αιτια γενικου Πνευματικου συναγερμου, δια την Σωτηρια μας και την Σωτηρια των παιδιων μας..

  και δι΄αυτην την γενικην και παγκοσμιαν καταπτωσιν της ανθρωποτητος και η οποια πλεον εχει εγγισει και επηρρεασει σοβαρα και την Εκκλησια μας και την Πατριδα μας την Ελλαδα, ο μακαριστος ΙεροΜοναχος πατηρ Γαβριηλ (ο Θηραιος), ελεγε απο την κλινη του πονου των εν δυναστειαις αυτου γηρατειων, λιγους μηνες προ της οσιακης αυτου κοιμησεως... ΄΄αρκει να σωθουμε΄΄.

  ..και ο αγιος μακαριστος Ιερομοναχος Ανθιμος της Ιερας Καλυβης Ευαγγελισμου της Θεοτοκου εις Αγια Αννα (+1995), ελεγε ενα ετος προ της σεπτης και μαρτυρικης αυτου κοιμησεως εις βουλομενον τοτε Μονασαι.. ''Πρωτα απο ολα παιδι μου Ορθοδοξος Χριστιανος και Ελληνας''..  δια τον Ομολογιακον Στεφανον αλλα και διοτι αυτο ειναι εις την εποχη μας πολυ ανωτερον απο εναν εκπτωτον μοναχισμον -που εχει χασει δηλαδη τον προσανατολισμο του- η και απο εναν αποτυχημενον μοναχικον βιον, και εις τον οποιον μαλιστα σημερον η αληθης και υγιης πνευματικως ομολογια, εκλαμβανεται ως ανυπακοη, ανταρσια η και πλανη.., χωρις να συμβαινει παραλληλα, η και η παραμικρα σχετικη ευαισθησια δια τας αιρετικας και κολασιμους εκτροπας, των εις τα διοικητικα αξιωματα της Εκκλησιας επιβαινοντων αι οποιαι και οδηγουν το συνολον σκαφος, εις τα βραχια..)..

   Δι΄αυτο αδελφε μου καλε, εξετασε μετα του Πνευματικου σου, ποια εκ των δυο οδων, ειναι επι το ασφαλεστερον, προξενος δια την  Σωτηρια σου, αλλα.. και κυριως, ποιο ακριβως περι αυτου και των ζητηματων απαντων, το θελημα του Θεου εστιν.

   Θαρρουμε εις τον αγωνοθετην ΘΕΟΝ και εις τον ΑΠΤΩΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ..

΄΄ ΠΥΛΑΙ ΑΔΟΥ ΟΥ ΚΑΤΙΣΧΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΣ΄΄, θαρρουμε ακομη εις την Παναγιαν Μητερα και παντας τους Αγιους.. εις εκεινους θαρρουμε, αλλα πρεπει παραλληλα να κινησουμε τα χερια και τα ποδια μας.. τα δακρυα μας.. την φωνη (κραυγη) μας προς τον Κυριο.. την Μετανοια μας.. να του ζητησουμε να μας χαρισει, τον Φοβο του, την Μετανοια και την υπακοη εις το Παναγιον Θελημα Του, τα κατα παντα προς Αυτον οφειλομενα... αλλως, και αν μας προλαβει ο θανατος, πλεον ειναι αργα..., μαλλον, πολυ.. αργα!

   Πολυ καλη λοιπον μελετη εις το ολο ζητημα και προσοχη, καθως οφειλει ο ενδιαφερομενος, και προς τον εαυτο του ακομη, να ειναι πολυ συνετος εγκρατης και ταπεινος μετα Φοβου Θεου.

   Και παντοτε να ενθυμουμεθα ο και προεγγραψαμε, οτι δηλαδη

 

΄΄τα αδυνατα παρ΄ανθρωποις,

δυνατα παρα τω Θεω εστιν΄΄

κ.Λ.ΙΗ-27,κ.Ματθ.ΙΘ-26,κ.Μαρκ.Ι-27

            ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ-ΜΕΓΑΣ ΠΑΥΛΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ

        ΔΥΟ ΕΚ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΟΣΙΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

 

 

αρθρο απο βαλσαμο ψυχης.. ο αγιος της επικεφαλιδος..

« μοναχός Φιλάρετος;» «Εγώ είμαι ο ελεεινός κ. Δικαστά »

Ἕνας ξυπόλυτος ἀσκητής στό δικαστήριο

Έχω διαβάσει στο Λαυσαϊκόν του Παλλαδίου τα εξής περί του αββά Ωρ: «Ούτος εν τη ερήμω διάγων, ήσθιεν μεν βοτάνας και ρίζας γλυκείας, έπινεν δε και ύδωρ ότε ηύρισκεν, εν ευχαίς και ύμνοις διατελών πάντα τον χρόνον». 

 

Νομίζω αποδίδουν άριστα τα της ασκητικοτάτης βιοτής του πατρός Φιλαρέτου. Ήταν ένα από τα εύοσμα άνθη που φυτρώνουν στα βράχια των Καρουλίων! Φίλος της αρετής όντως. Πάντα κυκλοφορούσε ξυπόλυτος.

 

Μια μέρα ο Γέροντάς μας, ο π. Γερόντιος, θέλοντας να τον δοκιμάσει αν είναι από τον Θεόν η τόση αγάπη και απλότητά του ή από εγωισμό, του είπε:

 

«Πάτερ Φιλάρετε…»

«Ευλογείτε, Γέροντα».

«Είσαι υποκριτής! Μας δείχνεις ότι περπατάς ξυπόλυτος και με κουρελιασμένα ράσα, για να κάνεις τον ταπεινό!

 

«Γέροντα», απήντησεν εκείνος κατεβάζοντας ταπεινά το κεφάλι, «είμαι υποκριτής! Ομως τι να κάνω για να… θεραπευθώ;»

«Να βάλεις παπούτσια και να σουλουπωθείς».

«Να ’ναι ευλογημένο, Γέροντα· αυτό θα κάνω».

Έβαλε βαθιά μετάνοια κι έφυγε.

 

Πήγε αμέσως και βρήκε κάτι παμπάλαια παπούτσια και τα είχε κάτω από τη μασχάλη του και, όταν ήλθε στην πόρτα του ησυχαστηρίου μας, τα έβαλε και μπήκε! Αυτό έγινε με πόνο πολύ, διότι, τόσα χρόνια ξυπόλυτος, τα πέλματα είχαν πρησθεί και δεν χωρούσαν σε παπούτσι για πολλήν ώρα. Όμως η υπακοή, βλέπετε, και η ταπεινοφροσύνη κάνουν θαύματα!

 

Η αρετή φαίνεται όταν σε ελέγχει ο αδελφός κι εσύ ταπεινώνεσαι αδιαμαρτύρητα. Ο διάβολος καίγεται με τέτοια συμπεριφορά…

 

«Τώρα, μάλιστα! Τώρα είσαι όντως ταπεινός μοναχός» του είπε ο Γέροντάς μας.

«Ευλόγησον, Γέροντα, ευλόγησον» είπε και, αφού έβαλε μετάνοια, απομακρύνθηκε παραπατώντας σαν παιδί…

 

 

Δίπλα στο ασκητήριό του φύτρωναν αγριόχορτα. Τα έκοβε και, μολονότι του ήσαν απολύτως απαραίτητα, μας τα έφερνε λέγοντας:

 

«Φάτε, πατέρες. Του Θεού είναι κι αυτά και πρέπει να τα τρώγουν αυτοί που ευαρεσθούν εις Αυτόν και όχι οι ράθυμοι σαν εμένα!»

 

Κάποια μέρα πέρασε από εκεί ένας ρασοφόρος, ο οποίος είπε πως ήτο διάκονος. Βλέποντας τα παλαιά βιβλία του ασκητού, τα έβαλε στο μάτι και με τρόπο τ’ αφήρεσε.

 

Έφυγε παίρνοντάς τα μαζί του. Κατευθύνθηκε στη Δάφνη, μη γνωρίζοντας ότι στο τελωνείο της γίνεται έλεγχος στους εξερχομένους. Εκεί λοιπόν τον συνέλαβαν!

 

«Πού τα βρήκες αυτά;» τον ρώτησαν.

«Μου τα… πούλησε ο πατήρ Φιλάρετος, εις τα Καρούλια!»

Είπε ψέματα για να δικαιολογηθεί και συνέχισε τη φρικτή συκοφαντία του:

«Αυτός είναι αρχαιοκάπηλος! Πουλάει παλαιά βιβλία!»

 

Οι αστυνομικοί ήλθαν εδώ στην έρημο κι έκαναν ανακρίσεις. Στη συνέχεια, έχοντας πεισθεί από τον πανούργο αυτόν άνθρωπο, μήνυσαν τον άγιον ασκητή!

 

Κάποια μέρα έφθασαν σ’ εμάς οι κλήσεις, γιατί απ’ εδώ περνούν τα πάντα. Οι ασκηταί δεν γνωρίζουν από αυτά, αλλά και γενικότερα δεν ασχολούνται με βιοτικά πράγματα. Με τις κλήσεις εκαλείτο λοιπόν να δικασθεί!

 

Τον ενημερώσαμε σχετικά κι εκείνος μας είπε: «Εγώ δεν γνωρίζω πού να πάω. Σας παρακαλώ σεις να με οδηγήσετε».

 

Ε, εμείς κάναμε ό,τι έπρεπε, του δώσαμε μερικά ρουχαλάκια -γιατί τα μοναδικά δικά του ήσαν ξεσχισμένα από την τραχιάν ασκητική ζωή- και είπαμε σ’ έναν γνωστό μας δικηγόρο να πάει να τον βοηθήσει.

 

Του δώσαμε και λίγα χρήματα για να πάει στη Θεσσαλονίκη να δικασθεί. Ποιος; Εκείνος τον οποίον ούτε ο Θεός, νομίζουμε ταπεινά, δεν θα δικάσει «εν εκείνη τη ημέρα».

 

Ένας ουράνιος άνθρωπος, ο οποίος ευωδίαζε άρωμα ασκήσεως! Παρά ταύτα ο άγιος ασκητής μάς είπε: «Εγώ θα κάνω υπακοή στην Πολιτεία και θα πάω, όπως μου λένε, να δικασθώ».

 

Έφυγε για τη Θεσσαλονίκη αυτός που είχε να βγει από το Αγιον Ορος πενήντα οκτώ ολόκληρα χρόνια! Πενήντα οκτώ χρόνια ασκητής εδώ, στο Καρούλι, τρώγοντας μόνο λίγα χορταράκια και πίνοντας το νεράκι του Θεού!

 

Ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος, ο οποίος είχε φθάσει σε πολύ μεγάλα μέτρα αρετής, πήγε και κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

 

Πώς γίνονται εκεί ούτε που ξέρω. Δεν πήγα ποτέ σ’ αυτές τις πόρτες… Απλώς θυμάμαι, όπως μας τα έλεγε ο ευλογημένος αυτός Γέροντας. Τον φώναξε λοιπόν ο πρόεδρος του δικαστηρίου:

 

«Ο μοναχός Φιλάρετος;»

«Εγώ είμαι ο ελεεινός» απήντησε ταπεινά σκύβοντας το κεφάλι.

«Γιατί πούλησες τα βιβλία αυτά;»

«Δεν τα πούλησα, αδελφέ! Να, πέρασε ο αδελφός και τα πήρε να τα διαβάσει και ασφαλώς θα τα γύριζε. Εγώ αυτό πίστευα…»

 

«Πρέπει να ορκισθείς, πάτερ, για να είσαι πιστευτός. Αυτή είναι η τάξη του δικαστηρίου».

«Α, δεν ορκίζομαι γιατί στο άγιον Ευαγγέλιο λέει “μη ομώσαι όλως”!»

«Μα πρέπει, πάτερ, να ορκισθείς».

«Πώς ορκίζονται;»

 

«Βάζοντας την παλάμη πάνω στο Ευαγγέλιο».

Ο π. Φιλάρετος τότε… έβαλε τρεις στρωτές μετάνοιες μπροστά στο ιερό Ευαγγέλιο και το ασπάσθηκε μ’ ευλάβεια, λέγοντάς τους:

«Αρκείσθε σ’ αυτό;»

 

«Όχι, πάτερ, πρέπει να βάλεις το χέρι σου στο Ευαγγέλιο και να πεις “ορκίζομαι…” κ.λπ.».

«Δεν μπορώ να ορκισθώ».

«Μα, αν δεν ορκισθείς, θα πας εννέα μήνες φυλακή…»

«Να πάω φυλακή χίλιες φορές! Εγώ αναμένω την αιωνία καταδίκη από τον Θεό για τις αμαρτίες μου και θα σκεφθώ τη φυλάκιση των εννέα μηνών;»

 

Παρών ήτο και ο ψευδοδιάκονος -φουσκώνοντας και ξεφουσκώνοντας από μεγαλοπρέπεια και ύφος- ατσαλάκωτος μέσα στα γυαλιστερά ράσα του. Είχε βάλει έναν δικηγόρο, ο οποίος είπε ένα σωρό ψεύδη. Μεταξύ άλλων ο δικηγόρος είπε:

 

«Πώς είναι δυνατόν, κύριοι δικασταί, να κλέψει ο εκλεκτός αυτός κληρικός τα βιβλία αυτού του ρακενδύτου; Είναι δυνατόν; Μήπως τα είχε ανάγκη; Αν είναι δυνατόν…».

 

Εν τέλει, με αυτές τις ψευδομαρτυρίες και τη διαστρέβλωση της αληθείας, δικαιώθηκε ο απαστράπτων κλέπτης και καταδικάσθηκε ο ενάρετος ασκητής, ο οποίος παρουσιάσθηκε με φτωχικά ράσα, χωρίς την τέχνη του ψεύδους και, φυσικά, δίχως να ορκισθεί.

 

Βγήκε λοιπόν η καταδικαστική απόφαση και τον πήρε ο αστυνομικός να τον οδηγήσει στη φυλακή!

Οι ιθύνοντες δεν συγκινήθηκαν και συγκινήθηκε το ακροατήριο.

 

Έκαναν πρόχειρον έρανο μεταξύ τους και μάζεψαν το ποσό που χρειαζόταν για ν’ απαλλαγεί ο ασκητής από τη φυλάκιση. Με απλότητα τους ευχαρίστησε κι έφυγε χαρούμενος, επιστρέφοντας εδώ στα Καρούλια, χώρο της μακροχρονίου ασκήσεώς του.

 

Ευχαριστούσε κι εμάς που τον βοηθήσαμε με τις πενιχρές δυνάμεις μας: «Ευχαριστώ, πατέρες», μας έλεγε, «εύχεσθε να λυτρωθώ και από την αιωνία φυλακή!»

 

Μεταξύ άλλων ήταν ενθουσιασμένος με τον δικηγόρο που είχαμε στείλει για να τον υπερασπισθεί. Ο αγαθός ασκητής, κάνοντας πάντα καλούς λογισμούς, τα έβλεπε όλα υπέροχα κι έλεγε και ξανάλεγε εντυπωσιασμένος:

 

«Αυτός ο δικηγόρος έχει πνεύμα Θεού! Όπως ακριβώς έγιναν τα πράγματα, έτσι τα έλεγε».

«Γέροντα», του είπα, «η τέχνη του είναι αυτή…».

«Όχι, ευλόγησον, πνεύμα Θεού είναι» επέμενε ο Γέρων!

 

Τον ρώτησα:

 

«Γέροντα, πώς είδες τον κόσμο ύστερ’ από πενήντα οκτώ χρόνια που είχες να βγεις από το Άγιον Όρος»;

Ο καλός άνθρωπος που τα βλέπει όλα καλά έχει, όπως είπαμε, μόνον αγαθούς λογισμούς. Είπε λοιπόν ο Γέρων Φιλάρετος:

 

«Τι να σας πω, πατέρες, όλοι οι άνθρωποι έξω είναι πολύ καλοί. Ολοι τρέχουν πέρα δώθε για τη σωτηρία τους, εκτός από μένα τον ράθυμο και αμαρτωλό που κάθομαι σ’ αυτά εδώ τα βράχια και δεν εργάζομαι όπως πρέπει, όπως είναι το θέλημα του Θεού!»

 

Αυτά είπε και μπήκε στο ασκητήριό του, δοξάζοντας τον Θεό που στα τέλη της ζωής του τού έδωσε αυτή τη δοκιμασία για τη σωτηρία της ψυχής του, όπως έλεγε συνεχώς.

 

Ο μεγάλος και άγιος Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης (1846-1929), αφηγητής στην παρούσα διήγηση.

 

Οταν έφθασε σε βαθύ γήρας, μας εκάλεσε μίαν ημέρα στο ασκηταριό του. Πήγαμε με τον π. Ακάκιο. Με χαρά μας είπε:

Καλώς τα παιδιά μου! Καλά κάνατε που ήλθατε, διότι άλλη φορά δεν θα σας δω! Εγώ απόψε θα φύγω… Θέλω όμως, πριν συμβεί αυτό, να με αναπαύσετε».

-Τι θέλεις, Γέροντα;

 

-Να μου ψάλετε! Πείτε κάτι να ευφρανθεί η ψυχή μου.

Ψάλαμε διάφορα κι ο Γέροντας έκλαιγε από χαρά και σταυροκοπιόταν κατανενυγμένος. Μόλις τελειώσαμε, μας είπε:

 

«Τώρα, κάτι τελευταίο: Θέλω να μου ψάλετε τον “εθνικό ύμνο” της Παναγίας, το «Αξιον εστίν»! Αυτό όμως θα το ψάλουμε όρθιοι, όπως ψέλνουμε και τον εθνικό ύμνο της πατρίδος μας!»

 

Σηκώθηκε με κόπο. Ητο σκελετωμένος. Το δέρμα του σχεδόν διάφανο. Αφού συμψάλαμε, με δάκρυα χαράς και συγκινήσεως μας αγκάλιασε, μας ασπάσθηκε και μας είπε:

 

«Παιδιά μου, άλλη φορά εδώ δεν σας βλέπω! Συγχωρήσατέ με, συγχωρήσατέ με!»

Δακρύσαμε όλοι. Εκείνος με κόπο μας προέπεμψε. Φύγαμε κατασυγκινημένοι.

Το πρωί μας ειδοποίησαν ότι εκοιμήθη! Οπως ακριβώς το είχε πει…

 

Ανοίξαμε στα βράχια μια λακκουβίτσα και τον θάψαμε, αφού τον κηδεύσαμε όπως του άξιζε… Έσβησε -ανθρωπίνως το λέγω- στον αθωνικό ουρανό το αστέρι αυτό του αγιορειτικού μοναχισμού. Άφησε όμως μίαν αείφωτη τροχιά αγωνιστικότητος και ασκήσεως αυστηρής. Αιωνία του η μνήμη. Την πολύτιμη ευχή του να έχουμε.

 

Μερικές φορές ο πανάγαθος Θεός παραχωρεί και στο τέλος της ζωής μια δοκιμασία, για να γίνει ο άνθρωπος καλύτερος και να ωφεληθούν και άλλοι. Ετσι και ο π. Φιλάρετος υπέμεινε αγόγγυστα και βραβεύθηκε από τον Κύριο.

 

Είδατε, πώς ο διάβολος πήγε να ταλαιπωρήσει τον άνθρωπο της ασκήσεως και της αρετής, αλλ’ ο πανάγαθος Θεός τον σκέπασε με τη χάρη Του και, αντί να πάθει βλάβη η ψυχή του, δέθηκε ακόμη περισσότερο με τον Θεό;

 

Περισσότερο αγάπησε τον Θεό  και με μεγαλύτερη ζέση Τον εδόξαζε.